مسکن پایدار، قابل زندگی و انعطاف پذیر در سازگاری با آینده کمک می کند

26 اکتبر 2023 -توسط آندران دویون و تریوس مور، گفتگو-اعتبار: Unsplash/CC0 دامنه عمومی

تابستان امسال، کانادا آتش سوزی، گرمای شدید، خشکسالی و سیل را تجربه کرد. سایر مناطق جهان نیز با حوادث مشابهی مواجه شدند.سخت است تعجب نکنیم که آیا ما برای اتفاقات بعدی با تغییرات آب و هوایی آماده هستیم. این شامل مسکن ما نیز می شود که نقشی حیاتی در آینده ای پایدار، قابل زندگی و انعطاف پذیر ایفا می کند.

مسکن پایدار عملکرد زیست محیطی قابل توجهی را در مقایسه با (بیشتر) مسکن های فعلی که به نتایج کربن صفر یا نزدیک به صفر می رسند، بهبود می بخشد. با این حال، این چیزی بیش از بهبود عملکرد انرژی و آب است.مسکن پایدار تأثیر را در کل مراحل طراحی، ساخت، استفاده و پایان عمر خود در نظر می گیرد. با انجام این کار، ضایعات مواد، هزینه های عملیاتی، بهبود آسایش حرارتی و سلامت و رفاه سرنشینان را کاهش می دهد و در برابر آب و هوا مقاوم است.

خبر خوب این است که ما می توانیم این نوع مسکن را همین الان تحویل دهیم. نمونه‌های زیادی از مسکن‌های پایدار جدید و نوآورانه و مقاوم‌سازی مسکن‌های موجود وجود دارد. ما این موارد را در کتاب جدید خود بررسی می کنیم و چند نمونه را در زیر بیان می کنیم.

چندین حوزه قضایی گرمایش مبتنی بر سوخت فسیلی در خانه ها را ممنوع کرده اند. ممنوعیت ها در سطح ملی در سراسر اتحادیه اروپا، در سطح استانی در کبک، و در سطح محلی در دوبلین، شهر نیویورک و ونکوور در حال انجام است.

این ممنوعیت ها در پاسخ به اهداف توافقنامه پاریس در سال 2050 و اهداف توسعه پایدار سازمان ملل است که شامل دور شدن از سوخت های آلاینده به دلایل بهداشتی و نیاز به کربن زدایی شبکه های انرژی ما است.

سایر حوزه های قضایی استفاده از گاز را به طور کامل ممنوع کرده و نیاز به تغییر در مسکن های تمام برقی دارند. برقی سازی در مورد کاهش اثرات زیست محیطی و ارائه یک خانه سالم تر مقرون به صرفه تر است.

در استرالیا، پشتیبانی از پایین به بالا برای خانه های تمام برقی به طور قابل توجهی افزایش یافته است به عنوان نمونه گروه فیس بوک My Electric Home که بیش از 100000 عضو دارد و دولت ها را تحت فشار قرار می دهد.

به عنوان مثال، دولت ایالت ویکتوریا اخیراً استفاده از گاز را برای تمام مسکن‌ها و بازسازی‌هایی که نیاز به مجوز برنامه‌ریزی دارند از سال 2024 به بعد ممنوع کرده است. با این حال، این رویکرد باید با گسترش سریع ظرفیت‌های شبکه و کربن زدایی از شبکه انرژی گسترده‌تر همراه باشد.

کانال‌هایی مانند «زندگی بزرگ در یک خانه کوچک» از حرکات خانه‌های کوچک حمایت می‌کنند و در عین حال جامعه را برای کسانی که به دنبال کوچک‌تر کردن ردپای کربن خود هستند، فراهم می‌کنند.

مسکن پایدار نیز در مورد مکان و مقیاس مسکن است. برخی از حوزه‌های قضایی در حال افزایش تراکم زمین‌ها هستند تا مسکن بیشتری در محله‌های موجود و جاهایی که زیرساخت‌ها و امکانات موجود در حال حاضر وجود دارد، در نظر گرفته شود. نمونه ای از منطقه بندی لایحه خانه اورگان در سال 2001 است که اساساً منطقه بندی خانواده تکی را در اکثر شهرها حذف کرد.

اورگان همچنین به خاطر مرزهای رشد شهری خود مشهور است، که تلاشی در سراسر ایالت برای تطبیق رشد جمعیت و اشتغال در داخل مرزهای شهری برای محافظت از کشاورزی، جنگل‌ها و فضای باز است.

اندازه خانه نیز مهم است. خانه های بزرگتر زمین، مواد و منابع بیشتری مصرف می کنند و برای گرمایش و سرمایش انرژی بیشتری نیاز دارند. شهرهایی مانند ونکوور و تورنتو قوانین منطقه‌بندی را تغییر داده‌اند تا از واحدهای مسکونی ح.مه ای مانند خانه‌های خیابانی حمایت کنند و سوئیت‌های ثانویه را قانونی کنند.

جنبش‌های اجتماعی نیز وجود دارند که به زندگی کوچک اختصاص داده شده‌اند. از خانه‌های کوچک گرفته تا آپارتمان‌ها و واحدهای مستقل، مساحت این خانه‌ها از 300 تا 1000 فوت مربع متغیر است. حساب‌های محبوب رسانه‌های اجتماعی عبارتند از Living Big in a Tiny House، 600 فوت مربع و یک نوزاد و Never Too Small که آموزش و منابع – و یک جامعه – را برای کسانی که می‌خواهند با ردپایی کم‌تر زندگی کنند ارائه می‌کنند.

در پاسخ به کاهش قیمت مسکن و تغییرات آب و هوایی و همچنین تنهایی، تعداد افرادی که در مسکن های مشترک یا اشتراکی زندگی می کنند، افزایش یافته است.

چنین مسکنی می‌تواند اثرات زیست‌محیطی را از طریق خانه‌ها و ساختمان‌های کوچک‌تر، فضاها و امکانات مشترک، و فرصت‌هایی برای سیستم‌های تصفیه آب خاکستری یا پروژه‌های انرژی در مقیاس اجتماعی کاهش دهد. مسکن مشترک مدلی از زندگی اجتماعی عمدی است که شامل واحدهای مستقل با امکانات مشترک است که طیف وسیعی از مزایای اجتماعی را ارائه می دهد.

در آلمان، Baugruppen (به آلمانی به معنای گروه ساختمان) به شیوه زندگی خودآگاهانه و جامعه محور اشاره دارد که در آن ساکنان مسئولیت ساختمان را به اشتراک می گذارند. Baugruppen یک رویکرد است، نه یک کتاب قوانین، که در آن تامین مالی، افراد و نیازهای آنها توسعه را نشان می دهد.

در استرالیا، Nightingale Housing یک سازمان غیرانتفاعی است که برای ارائه مسکن پایدار و با تراکم بالاتر کار می کند. در حالی که پیشرفت ها به طور قابل توجهی فراتر از حداقل الزامات عملکرد کد ساخت و ساز است، این سازمان فضاهای اشتراکی و اجتماعی را فراهم می کند که طراحی های تجاری معمول را به چالش می کشد. اینها شامل خشکشویی های عمومی، باغ های تولیدی و مناطق آشپزی در فضای باز است که برای تشویق تعامل با همسایگان طراحی شده اند.

شکی نیست که مسکن ما نقش مهمی در ارائه آینده ای پایدار، مقرون به صرفه و انعطاف پذیر برای خانوارها و جوامع خواهد داشت. نمونه‌هایی در سرتاسر جهان وجود دارد که به ما نشان می‌دهد در حال حاضر چه نوع مسکنی را باید (و می‌توانیم) ارائه دهیم. ما نیازی به اختراع مجدد چرخ نداریم.

با توجه به شرایط اضطراری آب و هوایی و سایر مسائل حیاتی در مورد مسکن ما، ما به سیاست گذاران، صنعت ساخت و ساز و خانوارها نیاز داریم که تقاضای بیشتری از مسکن ما داشته باشند.