توضیحات کل نگار درباره این مطلب:
توجه داشته باشید که این مطلب قدری خلاصه شده است. علت آن موضوعات خاص سیاسی بوده است که بصورت کنایه و اشاره ارایه شده بود. اما مطلب مهم گرایش سیاستمداران بسوی فناوری های مدرن است در شهر هایی که روزگاری مرکز رنسانس در اروپا و انقلاب بزرگی در فرانسه بوده است. این مطلب با تاکید بر موضوع است نه فرد.
سدریک ویلانی قصد دارد تا از فن آوری و هوش مصنوعی بگونه ای استفاده کند تا پاریس را مانند یک مدینه فاضله زیست محیطی اداره کند.
By Michele Barbero
Saturday 14 March 2020
اوایل عصر یک روز سرد فوریه در پاریس ، و تئاتر Trianon که با مردم محاصره شده است. درحدود هزار زن و مرد در هر سنی ، بطور وحشتناکی سالن و بالکن های ارکستر را پر کرده اند ، و از هیچ تهدیدی مرعوب نشده اند. اکثر آنها شبیه به افراد طبقه متوسط بالا هستند ، نوع افرادی که در یک کتابفروشی مرکز شهر یا در تئاتر آنها را می بینید . به نظر می رسد هیجان زده هستند: بسیاری از آنها دارای پرچم های رنگارنگ هستند و در حالی که منتظر نمایش مرد مورد علاقه شان هستند ، شعار می دهند. به روز انتخابات برای شهردار پاریس ، کمتر از یک ماه و نیم مانده است و سدریک ویلانی برنامه خود را برای پایتخت فرانسه ارائه می دهد.
سیاستمدار ریاضیدان ، کت و شلوار سه تکه معمولی و مارک تجاری عنکبوتی خود را به شکل حلقه حلقه ای پوشیده است. در 46 سالگی ، ویلانی مردی بلند و باریک و دارای چشمان نافذ و ریش با دقت تراشیده شده است. به محض ظاهر شدن ، هوادارانش با استقبال از او فریاد می کشند “پاریس ویلانی!”
هنگامی که او شروع به صحبت می کند ، سخنان او تا حدودی با تردید ، و حتی در بعضی مواقع ناخوشایند است ، اما با این وجود یک وضوح فریبنده ذهن مخاطبان را جلب می کند. او با افتخار به حضار می گوید: “من یک دانشمند انسان شناس هستم.” این حرف او برای رأی دهندگان به طور خلاصه به این معنی است: تقویت مدیریت شهر با تخصص علمی ، ترک اختلافات حزبی و استفاده از فناوری برای مقابله با مشکلات پاریس. “خواستار راه حل های نوآورانه بودن به معنای تبدیل مردم به برده های فناوری نیست ، این بدان معنی است که باید کلید کارهای خود را به آنها تحویل دهید.”
انتخابات در پایتخت فرانسه بسیار بیشتر از یک نظرسنجی محلی است. شهردار پاریس یک وزنه سیاسی در سطح ملی است و در گذشته از این دفتر به عنوان تخته پرش مؤثر برای ریاست جمهوری استفاده می شده است. اما امروز ، پاریس یک شهر مشکل دار است. این شهر به مرکز یکی از محورهای اعتراضات “جلیقه زرد ها” علیه نابرابری اقتصادی تبدیل شده است ، که اغلب در درگیری های شدید با پلیس در مناطق مرکزی شهر گسترش یافته اند. زمستانهای 2019-2020 این شهر با چند هفته فلج بودن وسایل حمل و نقل عمومی علیه اصلاحات بازنشستگی دولت روبرو شد.
پایتخت همچنین از افزایش قیمت خانه ها (که به طور متوسط 11000 یورو یا 9،650 پوند در هر متر مربع ، که بالاتر از 6219 پوند لندن می باشد) ، آلودگی شدید هوا و بروز سلسله ای از جرایم جدی از جمله تجاوز و سرقت قرار گرفته است. بسیاری از پاریسی ها همچنین از کثیفی خیابان ها شکایت دارند . البته ، مانند سایر نقاط جهان ، این شهر هم اکنون با گسترش ویروس دست و پنجه نرم می کند . تا اینکه تنها چند روز قبل از اولین مرحله شیوع در 15 مارس ، گمانه زنی هایی وجود داشت مبنی بر اینکه دولت انتخابات محلی در سراسر فرانسه را به همین دلیل به زمانی دیرتر موکول می کند.
در حالی که وی به دنبال ترغیب رای دهندگان برای دادن فرصتی به وی برای مقابله با این مشکلات است ، ویلانی با برخی رقبای جدی روبرو می شود. این نبرد انتخاباتی تاکنون تحت سلطه شهردار فعلی سوسیالیست آنه هیدالگو و نامزد جناح راست راچیدا داتی بوده است.
سدریک ویلانی یکی از مشهورترین روشنفکران کشور است . در سال 2010 مدال رشته ریاضیات به وی اعطا شد ، وی در دانشگاه های معتبر فرانسه و خارج از کشور تدریس کرده است. به عنوان نماینده مجلس ، تمرکز وی بیشتر بر تقاطع علم و سیاست بوده است. در طی ماههای نخستین وظیفه خود ، او استراتژی هوش مصنوعی ماکرون را نوشت و طرحی را برای بهبود آموزش ریاضیات در مدارس فرانسه تهیه کرد. وی همچنین مشغول اصلاح دفتر علمی پارلمان است ، دفتری که تجزیه و تحلیل های فنی را در مورد موضوعات متنوعی انجام می دهد تا نمایندگان مجلس و سناتورها را در کارهای قانونی خود یاری دهند.
وقتی صحبت از پاریس می شود ، ویلانی تصور می کند که یک شهر باهوش تر با استفاده از فن آوری های نوین بکارگرفته شده باشد:
هوش مصنوعی برای مدیریت جریان ترافیک ، هدایت سریع خدمات نظافت خیابان و دفع زباله در هر کجا که لازم باشد و مناطق عمومی که نیاز به تعمیر و نگهداری دارند ، استفاده می شود. یک برنامه واقعیت افزوده جدید ، امکان دسترسی گردشگران را به اطلاعات مربوط به تاریخچه خیابان های شهر و بناهای تاریخی در تلفن های همراه خود در هنگام پیاده روی می دهد. این برنامه شامل محتوای چندرسانه ای فیلم ها ، آثار هنری و رمان های مربوط به پاریس است .
اما مانیفست وی ، که او را ” طرفدار محیط زیست مترقی” می نامد ، همچنین شامل پروژه های بلند مدت مانند 5 میلیارد یورو سرمایه گذاری (4.3 میلیارد پوند) برای پاریس پاکتر و پایدارتر است. این شامل مدرن سازی شبکه مترو و تقویت وسایل حمل و نقل عمومی ، گسترش خطوط دوچرخه ، و افزایش نوسازی برای ساختن ساختمان ها کم مصرف انرژی می شود. ویلانی همچنین قصد دارد با نابرابری (به ویژه در زمینه آموزش ، کاهش شکاف کیفیت مدرسه بین ثروتمندان و فقیرترین محلات) مبارزه کند و روابط پاریس و حومه آن را برای مقابله با کمبود مسکن ارزان قیمت تقویت کند.
بخش مهم دیگری از برنامه وی “بازگرداندن قدرت به پاریسی ها” با معرفی اشکال جدید مشارکت شهروندان در اداره شهر است. ده درصد از کاندیداهای شورای شهر در لیست های او ساکنین ساده ای هستند و هیچ وابستگی سیاسی قبلی ندارند و به طور تصادفی از میان جمع افرادی که بصورت آنلاین ثبت نام کرده اند انتخاب شده اند. وی همچنین متعهد شده كه در مورد موضوعاتی از جمله ساعت مدرسه و پروژه های مهم توسعه شهری ، همه پرسی هایی برگزار كند. سرانجام ، ویلانی در نظر دارد یک “اجتماع شهروندان” ایجاد کند ، که نیمی از آن از شهروندان عادی تشکیل شود ، نیمی دیگر از متخصصان ، دانشمندان ، سازمان های مردم نهاد و نمایندگان اتحادیه های صنفی.
علیرغم این وفور ایده ، ویلانی برای تبدیل شدن به شهردار پاریس با نبرد سختی روبرو است. هنگامی که ما برای مصاحبه در یک کافه در جنوب پاریس ، نه روز از نخستین دور انتخابات در 15 مارس ، با هم ملاقات می کنیم ، نظرسنجی ها هنوز هم او را در جایگاه پنجم نشان می دهد.
ویلانی می گوید : حیله های سیاسی به راه خود ادامه می دهند. اکنون علاقه بیشتری به برنامه ها وجود دارد ، اما این فقط آغاز کار است.
این ناامیدی یک دانشمند است که با قوانین سیاست سازگار نیست ، به امید تغییر آنها به جای وضعیت فعلی تلاش می کند. از نظر ایدئولوژیکی ، او احتمالاً به چپ نزدیکتر از راست است ، اما این را سرسختانه رد می کند که با چنین مقولاتی تعریف شود وی استدلال می کند: “منطق چپ و راست ، در طی چند دهه گذشته نتوانسته است ما را در مسیر پیشرفت قرار دهد.” وی با ابراز شرایط اضطراری آب و هوا ، وی متقاعد شده است که ، “در پایتخت فرانسه ،” جایی برای ائتلاف وجود دارد ، همگرایی مواضع طرفدار محیط زیست چه از چپ و راست. یک زمینه مشترک که اکثر پاریسی ها را راضی کند. “
با این حال مشخصات عجیب ویلیانی نیز با مشکلاتی همراه است. او می گوید پیشنهاد مستقل وی باعث می شود كه وی از بازی های پارتیزانی استفاده كند که به او اجازه می دهد تا كارها را انجام دهد ، اما شغل روزانه اداره شهری مانند پاریس ممكن است برای یك شخص خارجی كاملا چالش برانگیز باشد. می گوید: “شما باید دیپلماتیک باشید ، مذاکره کنید ، اتحادها را راضی کنید و از این رو ایده های خود را در مسیری طولانی بپذیرید.” در سیاست ، معادلات هرگز کامل کار نمی کنند. “
مهمتر از آن ، در زمان پوپولیسم گسترده و دشمنی با نخبگان ، آیا ویلیانی نیز نمی تواند با بخش بزرگی از رأی دهندگان مخالف هم سطح باشد؟
به طور کلی ، به نظر می رسد که ویلانی با همه افراد ارتباط برقرار می کند – از جمله افرادی که پیشینه آنها نمی تواند دورتر از او باشد. به عنوان مثال در نمایشگاه بین المللی کشاورزی این استعداد در معرض نمایش کامل بود. همه ساله صدها غرفه دار از فرانسه و فراتر از آن به این نمایشگاه بزرگ پاریس می روند تا محصولات آشپزی ، شراب و دام های خود را در یک شکار عمومی بزرگ برای سلیقه های متفاوت و به صورت رایگان به نمایش بگذارند. این همچنین یک فرصت بسیار مورد انتظار سیاستمداران فرانسوی است که بتوانند مهارت های واقعی خود را در کشور تجربه کنند و ویلیانی نیز از این قاعده مستثنی نبود: وی با کشاورزان ملاقات کرد ، از او خواسته شد که با آنها سلفی عکس بگیرد .با این وجود تفاوت بزرگی بین دوست داشتن مبهم و رأی دادن آنها وجود دارد ، و مبارزات انتخاباتی سدریک ویلیانی در نظرسنجی ها مشکل دارد. علیرغم تلاش های وی برای ایجاد پیچیدگی بیشتر در جدول ، رقابت های انتخاباتی تا حد زیادی تحت تأثیر موضوعات ساده مانند کثیفی و جنایت درخیابانها بوده است.
اما حتی اگر شانس تبدیل شدن به ویلیانی به عنوان شهردار پاریس حداقل باشد ، تلاش های او لزوماً هدر نمی رود. سیستم انتخاباتی پیچیده و دو مرحله ای در پایتخت فرانسه فضای زیادی را برای مذاکرات ائتلاف در آخرین لحظه در پیش از دور دوم می گذارد.
