وقتی اکوسیستم کسب و کار پاسخی به چالش های پایداری است

08 دسامبر 2021 – توسط دیوید یانگ، اولریش پیدون، بالاز زولتنیک و سیمون بک

اگرچه مدیریت آن اغلب پیچیده و دشوار است، اما این نوع اقدام جمعی می تواند به شرکت ها کمک کند تا بر شش مانع غلبه کنند که اغلب توانایی آنها را برای مقابله با چالش پایداری مهار می کند.

موفقیت اکوسیستم ها موضوع داغ این روزها است – و به درستی هم همینطور است. به عنوان مثال، اپل یک اکوسیستم تجاری قدرتمند از توسعه دهندگان برنامه و پخش کننده های نرم افزار را در اطراف سیستم عامل iOS خود ایجاد کرده است. آمازون به طور مشابه یک اکوسیستم تجاری قوی از جمله خرده‌فروشی‌های آنلاین ایجاد کرده است. و ویزا یک اکوسیستم تجاری قوی در اطراف پلت فرم پرداخت خود ایجاد کرده است. اما اگر بتوان قدرت اکوسیستم های تجاری را کمی فراتر برد، چه؟ اگر بتوان از اکوسیستم های تجاری برای کمک به نجات سیاره استفاده کرد، چه اتفاقی می افتد؟

آنقدرها هم که به نظر می رسد دور از ذهن نیست. از آنجایی که شرکت‌ها در سراسر جهان مدل‌های کسب‌وکار خود را بازسازی می‌کنند تا پایداری خود را ارتقا دهند و مزیت تجاری خود را تقویت کنند، بسیاری متوجه می‌شوند که باید تغییر را فراتر از مرزهای کسب‌وکار خود هدایت کنند. ایجاد تغییرات در سیستم گسترده تری که یک شرکت در آن فعالیت می کند، نیازمند اقدام جمعی است. در برخی موارد، این تغییر به بهترین وجه از طریق ایجاد یک اکوسیستم کسب‌وکار انجام می‌شود – شکل خاصی از اقدام جمعی تجاری که در آن گروهی پویا از کسب‌وکارهای مستقل محصولات یا خدماتی را ایجاد می‌کنند که با هم یک راه‌حل منسجم برای یک بازار یا نیاز مصرف‌کننده را تشکیل می‌دهند.

اکوسیستم‌های کسب‌وکار نسبت به رویکردهای جایگزین برای اقدام جمعی، از جمله مشارکت‌ها یا سرمایه‌گذاری‌های مشترک، و همچنین ائتلاف‌های پایداری مبتنی بر شرکت‌های بزرگ، پیچیده‌تر هستند و توسعه آن اغلب دشوارتر است. بنابراین چگونه شرکت ها تعیین می کنند که یک اکوسیستم تجاری بهترین گزینه برای یک چالش پایداری خاص است؟ بر اساس تحقیقات مستمر مؤسسه BCG هندرسون در مورد نوآوری مدل کسب و کار پایدار (SBM-I) و اکوسیستم های تجاری، ما شش مانع را شناسایی کرده ایم که اغلب مانع از توانایی شرکت برای مقابله با چالش پایداری، چه در عملیات خود یا چه برای مشتریانشان می شود. و جایی که اکوسیستم های تجاری می توانند راه حلی ارائه دهند:

    تقاضای تکه تکه

    عرضه تکه تکه

    چالش همسان

    عدم اعتماد

    نوآوری مشترک ناکافی

    عدم هماهنگی نزدیک بین صنایع

شرکت‌هایی که به دنبال مقابله با چالش‌های پایداری هستند که حداقل یکی از این موانع را نشان می‌دهند، باید ایجاد یک اکوسیستم تجاری را برای هدایت اقدام جمعی به سمت یک اکوسیستم با عملکرد پایداری پیشرفته در نظر بگیرند.

ضرورت پایداری

تحقیقات ما بر روی بیش از 115 نوآوری مدل کسب و کار پایدار نشان می دهد که شرکت ها به تنهایی اغلب با محدودیت هایی در سیستم گسترده تر مواجه می شوند. این به نوبه خود، توانایی آنها را برای دستیابی به مزایای محیطی یا اجتماعی بیشتر به روشی که از نظر اقتصادی یا عملیاتی برای تجارت امکان پذیر باشد، محدود می کند.

به عنوان مثال چالش کاهش زباله های پلاستیکی را در نظر بگیرید. برندهای عمده مصرف کننده تعهدات قابل توجهی برای کاهش استفاده از پلی اتیلن ترفتالات بکر (PET) دارند، تا حدی با استفاده از PET بازیافتی (rPET). اما شرکت هایی که به دنبال تغییر به rPET هستند با چالش دیگری روبرو هستند: تا سال 2025، طبق برآورد BCG، تقریباً 45 درصد از تقاضا برای rPET به دلیل عرضه محدود برآورده نخواهد شد. پر کردن این شکاف مستلزم مجموعه‌ای از مداخلات اکوسیستمی است که شامل تحقیق و توسعه در جایگزین‌هایی مانند مواد زیست تخریب‌پذیر، مقیاس‌پذیری راه‌حل‌های در حال ظهور، و رویکردهای هماهنگ برای گسترش زیرساخت‌های بازیافت است.

این جایی است که اقدام جمعی می تواند به ویژه در حذف محدودیت هایی که پذیرش شیوه های تجاری پایدارتر را محدود می کند مفید باشد. سه روش اصلی برای مشارکت در اقدام جمعی برای حذف محدودیت‌های پایداری سیستم وجود دارد:

• مشارکت پایدار یا سرمایه گذاری مشترک. این ترتیبات شامل توافق‌های رسمی بین سازمان‌ها برای پیشبرد یک محصول، خدمات یا برنامه خاص مرتبط با پایداری است. برای مثال رویال DSM با چندین بازیگر دولتی، خصوصی و بخش اجتماعی – از جمله دولت رواندا، بانک‌های توسعه بین‌المللی و سازمان‌های غیردولتی – برای راه‌اندازی غذاهای بهبود یافته آفریقا که دسترسی به غذاهای مقرون‌به‌صرفه و مغذی را افزایش می‌دهد، شریک شده است. چنین مشارکت‌هایی معمولاً توسط و حول یک کسب‌وکار اصلی و زنجیره ارزش خود برای ارائه SBM-I ایجاد می‌شوند.
• ائتلاف‌های پایداری مبتنی بر شرکت‌ها. این اتحادها شکلی از اقدام جمعی هستند که بیش از دو نهاد را با تمرکز بر ایجاد استانداردها، سیاست‌ها یا رویکردهای مشترکی که پایداری را ارتقا می‌دهند، در بر می‌گیرد. اتحادهای پایداری تحت رهبری شرکت ها که امروزه فعال هستند شامل One Planet Business for Biodiversity است که بر پرورش و احیای تنوع زیستی تمرکز دارد. پلتفرم جهانی برای لاستیک طبیعی پایدار، که هدف آن ایجاد زنجیره ارزش لاستیک طبیعی و از نظر محیطی سالم است. و انجمن کالاهای مصرفی، که بر پرداختن به موضوعاتی مانند پایداری زیست محیطی و فرصت توسعه محصولاتی که به سلامت و رفاه جهانی کمک می کنند، تمرکز دارد.
• اکوسیستم های کسب و کار پایداری این یک نوع بسیار خاص از کنش جمعی است که اغلب به شدت بر رفع نیازهای خاص بازار متمرکز است – و چیزی بیش از یک نوع وابستگی سست است که کلمه “اکوسیستم” اغلب آن را تداعی می کند. و این رویکرد در حال افزایش است. برای مثال، Too Good To Go یک اکوسیستم تجاری برای کاهش ضایعات مواد غذایی از طریق بازاری ایجاد کرده است که مشتریان را با رستوران‌ها و فروشگاه‌هایی که غذای اضافی دارند، مرتبط می‌کند.

آشنایی با اکوسیستم های کسب و کار

اکوسیستم های کسب و کار به طور کلی در دهه گذشته رواج بیشتری یافته اند و نقش حیاتی فزاینده ای در تلاش های پایداری ایفا می کنند. در مطالعه ما روی بیش از 115 SBM-I، متوجه شدیم که تقریباً 30 نفر از آنها اکوسیستم های تجاری را به عنوان بخش اصلی SBM-I خود ساخته اند. قابل ذکر است که بسیاری از آنها پیشتازان پایداری بودند  این کسب و کاری است که با موفقیت مرزهای رقابت را پشت سر می گذارد و کسب و کار خود را به منظور ایجاد مزیت رقابتی قوی تر از پایداری دوباره تصور می کند.

به طور کلی، اکوسیستم های کسب و کار انتخاب مناسبی برای مقابله با یک چالش پایداری است که نیاز به ترکیب راه حل های مکمل از مشاغل مختلف به شیوه ای بسیار هماهنگ دارد. برای موفقیت، اکوسیستم کسب و کار باید منافع اقتصادی برای همه بازیگران همراه با ایجاد ارزش منحصر به فرد برای مشتری نهایی به همراه داشته باشد. در حالی که ساختن پیچیده است، اما اکوسیستم های تجاری توانایی دسترسی آسان به قابلیت ها، مقیاس سریع و دستیابی به انعطاف پذیری و انعطاف پذیری را ارائه می دهند. علاوه بر این، اکوسیستم های تجاری گاهی اوقات می توانند راه حل موقت خوبی برای چالش های پایداری کسب و کار باشند که از فقدان استانداردهای واضح و مقررات جهانی ناشی می شود. برای مثال، چندین بازیکن در دنیای خانه‌های هوشمند – از جمله سامسونگ (SmartThings)، اپل (HomeKit) و آمازون (الکسا) – در حال گسترش اکوسیستم‌های متصل خود هستند و در همان زمان، اتحادی را برای کار بر روی ایجاد ایجاد می‌کنند. یک استاندارد اتصال بدون حق امتیاز و متحد کننده صنعت به نام Matter.

تحقیقات ما نشان داده است که اکوسیستم های کسب و کار پایداری تمایل دارند بر روی چند چالش خاص پایداری تمرکز کنند و در حال حاضر تمایل دارند در چند صنعت از جمله خدمات مالی، آموزش و مراقبت های بهداشتی متمرکز شوند. با این حال، اکوسیستم های تجاری در بسیاری از صنایع دیگر فرصتی نسبتاً دست نخورده باقی می مانند.

وقتی اکوسیستم های تجاری معنا پیدا می کنند

برای تعیین اینکه آیا یک مدل اکوسیستم تجاری راه حل مناسبی برای چالش پایداری است یا خیر، شرکت ها باید ماهیت مشکلی را که سعی در حل آن دارند ارزیابی کنند. ما شش مانع را برای پرداختن به چالش‌های پایداری شناسایی کرده‌ایم که نشان می‌دهند چه زمانی یک رویکرد اکوسیستم تجاری ممکن است راه‌حلی مناسب ارائه دهد. این موانع متقابل نیستند. در واقع، اکثر چالش‌های پایداری که در آن اکوسیستم‌های تجاری با موفقیت به کار گرفته می‌شوند، چندین مورد از آنها را نشان می‌دهند.

تقاضای تکه تکه شده پرداختن به برخی چالش های پایداری به دلیل ناتوانی در تجمیع تقاضا به گونه ای که SBM-I به مقیاس کافی برسد، دشوار است. این در شرایطی که تقاضا به شدت پراکنده است (اغلب در بسیاری از مشتریان در مقیاس کوچک) حیاتی است و باعث می‌شود که خدمات اقتصادی به آن مشتریان جذاب نباشد. گسترش شمول مالی یا دسترسی به بهداشت یا آموزش برای جمعیت روستایی و جوامع محروم اغلب مستلزم پرداختن به چالش‌هایی با تقاضای خرده‌مقیاس تفکیک شده است.

به عنوان مثال استارتاپ بیمه BIMA را در نظر بگیرید. این شرکت از فناوری تلفن همراه برای ارائه محصولات حیاتی سلامت و بیمه به بیش از 35 میلیون مشتری در ده کشور استفاده می کند: هفت کشور در آسیا و سه در آفریقا. پلت فرم BIMA پیشنهادات شرکت های مختلف (ارائه دهندگان تلفن، ارائه دهندگان پول موبایل و بیمه گذاران) را ادغام می کند و تجربه یکپارچه و کاربرپسند را از ثبت نام تا رسیدگی به ادعاها بدون نیاز به اسناد و مدارک ارائه می دهد. برای تجمیع تقاضا، BIMA از 3000 نماینده برای آموزش و ایجاد اعتماد در میان مشتریان استفاده می کند که سه چهارم آنها معمولاً برای اولین بار به خدمات بیمه دسترسی پیدا می کنند. سپس این نمایندگان، مشتریان علاقه‌مند را به کانال‌های متعدد BIMA – از جمله یک برنامه، یک مرکز تماس و رسانه‌های اجتماعی – هدایت می‌کنند تا خرید خود را انجام دهند.

عرضه تکه تکه شده عرضه ورودی‌های معین به یک پیشنهاد پایدار، معمولاً نوعی کالا، می‌تواند یک محدودیت نیز باشد – به‌ویژه زمانی که عرضه به شدت پراکنده است (اغلب در بسیاری از تامین‌کنندگان در مقیاس کوچک). در چنین مواردی، هزینه های مبادله برای مشتریان به شدت بالاست. در نتیجه، قبل از اینکه مشتریان بتوانند عمق بازار کافی برای پاسخگویی به تقاضای خود را بیابند یا نقدینگی کافی در بازار وجود داشته باشد، باید عرضه را تجمیع کرد.

نیاز به عرضه انبوه تولید شده پایدار اغلب برای شرکت‌هایی مطرح می‌شود که هدفشان بهبود شیوه‌های تولیدکنندگان در مقیاس کوچک در سراسر زنجیره تأمین، به‌ویژه در کشاورزی پایدار است. تجمیع عرضه همچنین احتمالاً در بخش انرژی های تجدیدپذیر ارزشمند است، جایی که تولید انرژی نه تنها در مقیاس ابزاری لازم است.

به عنوان مثال، شرکت انرژی سنگاپور Sembcorp پلت فرم جمع‌آوری گواهینامه انرژی تجدیدپذیر (REC) خود را در سال 2020 راه‌اندازی کرد تا شرکت‌ها را قادر سازد تا به جای پرداخت مالیات کربن دولتی، انرژی‌های تجدیدپذیر تایید شده از Sembcorp و سایر تامین‌کنندگان را خریداری کنند. این پلتفرم با تجمیع منابع REC، نقدینگی و انعطاف‌پذیری ایجاد می‌کند و به کاربران بزرگ انرژی اجازه می‌دهد تا سبد انرژی خود را در منابع و مناطق جغرافیایی مختلف مدیریت کنند و به اهداف انرژی‌های تجدیدپذیر خود دست یابند.

چالش تطبیق. شرکت‌هایی که تلاش می‌کنند محصولات یا خدمات پایدار جدید را به بازار عرضه کنند، می‌توانند متوجه شوند که هزینه‌های بالای جستجو مانع از معامله با مشتریان بالقوه می‌شوند. در چنین مواردی، چالش کمتر در مورد افزایش عرضه یا تقاضا است و بیشتر در مورد ایجاد شفافیت در مورد ارائه و تجمیع محصولات یا خدمات متمایز برای ایجاد عمق کافی برای تطابق است. چالش‌های پایداری با این مانع شامل موارد مرتبط با بهبود بهره‌وری منابع، مانند افزایش استفاده از کانتینرهای حمل و نقل یا اشتراک‌گذاری خودرو، و فراهم کردن دسترسی به استخدام و فرصت‌های شغلی برای گروه‌های کم نمایندگی است. این مانع همچنین اغلب در چالش‌های اقتصاد دایره‌ای یافت می‌شود، جایی که برخی محصولات – مانند غذاهای اضافی یا ناقص و اقلام دست دوم – نیاز به تطبیق کمی دارند یا اصلاً نیاز ندارند تا برای سایر کاربران ارزشمند شوند.

Poshmark این نقش بازارسازی را در صنعت مد بازی می‌کند و چرخه و خرید کالاهای دست دوم را تسهیل می‌کند. این شرکت – که در سال 2021 عمومی شد و اکنون بیش از 80 میلیون کاربر ثبت شده در استرالیا، کانادا، هند و ایالات متحده دارد – پلتفرمی را برای خرید و فروش اقلام، عمدتاً پوشاک، در دسته‌های مختلف ایجاد کرده است. هدف این پلتفرم ترکیب ارتباط انسانی از یک تجربه خرید فیزیکی با مقیاس، دسترسی، سهولت و انتخاب مزایای تجارت الکترونیک، استفاده از انواع ابزارها و ویژگی‌های اجتماعی طراحی شده برای ایجاد تعامل، از جمله اشتراک‌گذاری، لایک کردن، دنبال کردن، و نظر دادن است. و رویدادهای خرید مجازی بی‌درنگ، مانند پارتی‌های شیک.

عدم اعتماد. در برخی موارد، عدم اعتماد در میان طرفین مانع اصلی برای موفقیت SBM-I است و یک اکوسیستم تجاری می تواند به رفع این چالش کمک کند. اعتماد را می توان از طریق تأیید، صدور گواهینامه و برنامه های کاربردی ردیابی ایجاد کرد. این امر به ویژه زمانی مهم است که چیزی که برای خریدار اهمیت دارد این است که یک محصول چگونه ساخته شده است و چه موادی برای تولید آن وارد شده است-بنابراین، برای مثال، یک خریدار ممکن است یک محصول پایدار را نسبت به یک محصول مشابه که در یک محصول کمتر سازگار با محیط زیست ساخته شده است، انتخاب کند. این می‌تواند شامل تأیید این باشد که مقدار معینی از محتوای پایدار مثلاً مقدار PET غیر بکر در یک بطری یا یک محصول (مثلاً پنبه) به شیوه‌ای پایدار تولید شده است. این در بازار کربن نیز حیاتی است، جایی که نگرانی ها در مورد کیفیت اساسی افست در سال های اخیر افزایش یافته است.

پلت فرم اقدام پایداری RePurpose Global که در سال 2016 تأسیس شد، چالش اعتماد را هدف قرار می دهد. این پلتفرم به افراد و کسب و کارها این امکان را می دهد تا ردپای پلاستیکی خود را از طریق خرید به اصطلاح اعتبارات پلاستیکی جبران کنند. این اعتبارات از طریق حذف تایید شده پلاستیک های کم ارزش از خشکی و پلاستیک از اقیانوس، همراه با سرمایه گذاری در تاسیسات بازیافت در مناطق توسعه نیافته و نوآوری های جدید برای جایگزین های پلاستیکی ایجاد می شود. این پلتفرم همچنین خدمات مشاوره ای را به مشتریان برای رسیدگی به دلایل اصلی استفاده از پلاستیک ارائه می دهد. هر سال حدود 11 میلیون پوند زباله پلاستیکی را حذف می کند و از طریق سازمان های شریک در کلمبیا، هند، اندونزی و کنیا برای بیش از 9500 کارگر زباله ایجاد اشتغال عادلانه می کند.

نوآوری مشترک ناکافی اغلب، بازیگران توزیع شده، به طور پشت سر هم، نیاز به نوآوری در محصولات یا خدمات خود دارند تا یک مجموعه راه حل منسجم برای چالش پایداری پدیدار شود.

اکوسیستم‌های کسب‌وکار می‌توانند نوآوری مشترک را در میان بازیگران پراکنده، از جمله آنهایی که در صنایع مختلف یا بخش‌هایی از زنجیره ارزش هستند، برای ایجاد راه‌حلی برای یک مشکل خاص هدایت کنند. نیاز به هماهنگی در پایداری اغلب به زیرساخت های مشترک زیربنایی برای یک محصول یا خدمات مربوط می شود که برای آن استانداردهای عملیاتی واضحی مورد نیاز است. به عنوان مثال صنعت حمل و نقل سنگین را در نظر بگیرید. خودروهای برقی با باتری که برای شارژ مجدد نیاز به زمان طولانی دارند، برای صنعتی مناسب نیستند که در آن یک کامیون بیکار، سودآوری را به همراه دارد. نوآوری هایی که بر گاز طبیعی متکی هستند، به ویژه گاز طبیعی تجدیدپذیر یا هیدروژن آبی و سبز، برای کربن زدایی صنعت حمل و نقل سنگین در حال توسعه هستند. اما بدون هماهنگی، بعید است که سازندگان کامیون، توزیع کنندگان سوخت و شرکت های تدارکات هر نوع راه حلی را به سرعت اتخاذ کنند.

اکوسیستم های کسب و کار همچنین می توانند شرایطی را برای نوآوری توزیع شده بدون تمرکز بر یک راه حل پایداری خاص ایجاد کنند. در اینجا، اکوسیستم کسب‌وکار، پلتفرم زیربنایی را فراهم می‌کند که از تبادل ایده‌ها و داده‌ها شامل چندین بازیگر پشتیبانی می‌کند. برای مثال، ابتکار AI for Good مایکروسافت، یک پلتفرم هوش مصنوعی برای اکوسیستم‌های نوآوری ارائه می‌کند که شامل خدمات محاسبات ابری، ابزارهای هوش مصنوعی، و پشتیبانی فنی و همچنین جوایز نقدی برای تسهیل همکاری میان سهامداران کلیدی عمومی و خصوصی برای رسیدگی به چالش‌های پایداری است.

ما معتقدیم که چندین SBM-I وجود دارد که می تواند ایجاد یک اکوسیستم تجاری پایدار را برای رفع نیاز به نوآوری توزیع شده بررسی کند. به عنوان مثال، پلتفرم ابر پایداری Salesforce را در نظر بگیرید، که داده‌های مربوط به انتشار گازهای گلخانه‌ای و مصرف انرژی را در اختیار مشتریان قرار می‌دهد. Salesforce با باز کردن پلتفرم خود به روی ارائه دهندگان راه حل خارجی، می تواند به آنها فرصت استفاده از پلت فرم داده های اساسی را برای ایجاد راه حل های متمایز برای مدیریت انرژی و انتشار برای مشتریان Sustainability Cloud در صنایع مختلف ارائه دهد.

عدم هماهنگی نزدیک در بین صنایع پرداختن به برخی چالش های پایداری بدون هماهنگی مستمر بین انواع مختلف ذینفعان دشوار است. چنین هماهنگی به ویژه در شرایطی که نیاز به یک راه حل منسجم برای مشتریان است – مانند، برای مثال، در مراقبت های بهداشتی، که در آن چندین ارائه دهنده مراقبت باید برای هر بیمار هماهنگ شوند، مورد نیاز است. و هماهنگی می تواند به ویژه در راه حل های اقتصاد دایره ای مهم باشد. این به این دلیل است که چندین بازیکن اغلب در چرخه عمر یک محصول نقش دارند و بنابراین باید با محصولات و فرآیندهای خود سازگاری داشته باشند تا اطمینان حاصل شود که چرخش می تواند به دست آید. برای مثال، شرکت‌هایی که در تولید، استفاده، بازیافت و کاربردهای عمر دوم بسته‌بندی‌های پلاستیکی دخیل هستند، باید در کل چرخه عمر دایره‌ای، از جمله برای جمع‌آوری محصولات زائد از کاربران نهایی اغلب تکه‌تکه‌شده، هماهنگ باشند.

Cityblock Health، محصول 2017 از Sidewalk Labs یک شرکت آلفابت متمرکز بر نوآوری شهری، توسعه یک اکوسیستم تجاری را پرورش داده است که نیاز به هماهنگی نزدیک در مراقبت های بهداشتی را برطرف می کند. Citybloc ، کار با شرکت کنندگان در اکوسیستم – از جمله ارائه دهندگان مراقبت های اولیه، متخصصان سلامت رفتاری، مددکاران اجتماعی، و شرکای اجتماعی که به نیازهای اجتماعی مانند حمل و نقل، مسکن و غذا رسیدگی می کنند – مراقبت های بهداشتی را برای Medicaid و ذینفعان Medicare کم درآمد ارائه می دهد. پلتفرم مدیریت مراقبت اختصاصی Cityblock، Commons، یک نمای 360 درجه از سلامت بیمار ارائه می‌کند و تیم‌های مراقبتی را قادر می‌سازد تا توصیه‌هایی را بر اساس درک جامع از بیمار و هماهنگی بین متخصصان ارائه دهند. این مدل مراقبت اجتماعی مبتنی بر فناوری ثابت کرده است که مقرون به صرفه است و منجر به کاهش 15 درصدی مراجعات به اورژانس و کاهش 20 درصدی در بستری شدن در بیمارستان می شود. Cityblock در حال حاضر به 90000 عضو در کانکتیکات، ماساچوست، نیویورک، کارولینای شمالی و واشنگتن دی سی خدمات می دهد.

اکوسیستم های کسب و کار مدلی نوظهور برای مقابله با مسائل پایداری پیش روی جامعه هستند. در حالی که چنین اکوسیستم هایی به پیچیدگی می افزایند، اما دسترسی به قابلیت ها و منابع حیاتی و توانایی مقیاس بندی سریع را نیز فراهم می کنند.

برای درک اینکه آیا اکوسیستم کسب و کار راه درستی برای سازماندهی برای رسیدگی به یک مسئله پایداری است، شرکت ها باید با شناسایی مانع اصلی که پیشرفت آنها را محدود می کند، شروع کنند. در مواردی که چالش پایداری حداقل یکی از موانع ذکر شده در بالا را نشان می‌دهد، توسعه یک اکوسیستم تجاری ممکن است محدودیت‌های حیاتی را باز کند و به شرکت‌ها کمک کند تا ضمن ایجاد مزیت رقابتی، چالش‌های اجتماعی دلهره‌آور را برطرف کنند. https://www.bcg.com