19 دسامبر 2024 – نوشته ژولیت پورتالا-اعتبار عکس: ژولیت پورتالا
به گفته کارشناسان بین‌المللی در گزارشی که منتشر شد، عدم حمایت از محققان برای هدایت رشته‌های مختلف و ارتباط از دست دادن تنوع زیستی با سایر بحران‌های بزرگ، مانع از توسعه سیاست‌های مناسب می‌شود.
پلتفرم علمی-سیاست بین دولتی در زمینه تنوع زیستی و خدمات اکوسیستمی (IPBES) پیوندهای بین بحران های تنوع زیستی، آب، غذا و سلامت، و علل از دست دادن تنوع زیستی و محرک های تغییر را مورد مطالعه قرار داد.گزارش IPBES نتیجه‌گیری می‌کند که علیرغم اینکه بسیار به هم پیوسته هستند، “تصمیمات برای رسیدگی به آنها اغلب به صورت جداگانه گرفته می‌شود، که منجر به ناهماهنگی بالقوه، مبادلات ناخواسته و/یا پیامدهای ناخواسته می‌شود.”
دایانا منگالاگیو، دانشیار دانشگاه آکسفورد، استاد دانشکده بازرگانی نئوما، فرانسه، و استاد کمکی در Sciences Po، پاریس، که نویسنده اصلی مقاله است، می‌گوید که پژوهشگران کافی برای بررسی این رابطه وجود ندارد – اما اینطور نیست. زیرا آنها نمی خواهند این کار را انجام دهند.از نظر او، یکی از مسائل اصلی این است که موسسات پژوهشگران را تشویق به کار در رشته‌های مختلف نمی‌کنند.
او گفت: «در دنیا خیلی جاها وجود ندارد که شما مؤسسات استقبال کننده داشته باشید که می گویند: «ما می دانیم که قرار نیست فردا صبح در Science یا Proceedings of the National Academy of Sciences منتشر شود، اما مشکلی نیست! ما می دانیم که این تحقیقات بسیار خوبی است و ما آن را تشویق می کنیم.
مشکل دیگر در ایجاد پل بین پایگاه های دانش خاصی است که محققان دارند. Mangalagiu خاطرنشان کرد که این واقعیت که مجلات با رتبه بالا “بسیار موضوعی” هستند کمکی نمی کند. همچنین ارزیابی پروژه، که گاهی توسط ارزیاب‌های «سیلویی» انجام می‌شود، انجام نمی‌شود.
او گفت: «هرگاه کار میان رشته‌ای پیشرفته را در پروپوزال‌ها قرار می‌دهید، بیشتر اوقات به دلیل نحوه ارزیابی، معیارهایی که برای ارزیابی استفاده می‌شود و همچنین آموزش خود ارزیابان، رد می‌شوند.
او افزود: “مسائل نهادی، بلکه حکومتداری و ارزیابی عملکرد: اینها بزرگترین موانع در زمینه تحقیق هستند… اما اشتهای زیادی در دایره تحقیق وجود دارد، زیرا مردم می خواهند تاثیر بگذارند.”
در میان بسیاری از پیوندهای شناسایی شده، IPBES چگونگی از دست دادن تنوع زیستی و تغییرات آب و هوایی را با یکدیگر ترکیب می کند. اکوسیستم ها با عمل به عنوان یک مخزن کربن به کاهش تغییرات آب و هوایی کمک می کنند. در همین حال، از دست دادن تنوع زیستی توانایی این اکوسیستم ها برای جذب کربن را مختل می کند و در نتیجه غلظت گازهای گلخانه ای را افزایش می دهد و تغییرات آب و هوایی را سرعت می بخشد.
اما بحران تنوع زیستی و آب و هوا هنوز به طور جداگانه رسیدگی می شود. همانطور که Mangalagiu اشاره کرد، تقریبا 50 سال طول کشید تا آب و هوا در دستور کار قرار گیرد، بنابراین قرار دادن تنوع زیستی همراه با آب و هوا تپه بزرگ دیگری برای صعود است.
تنوع زیستی جهانی در قرن گذشته به دلیل تغییر کاربری زمین، که IPBES آن را یکی از محرک های اصلی از دست دادن تنوع زیستی، در کنار گونه های مهاجم بیگانه، بهره برداری مستقیم از ارگانیسم ها، تغییرات آب و هوا و آلودگی می داند، 2 تا 11 درصد کاهش یافته است.
پس از ماه‌ها بن‌بست، در اوایل سال جاری، کمیسیون اروپا قانون احیای طبیعت را تصویب کرد که از کشورهای عضو می‌خواهد حداقل 20 درصد از خشکی‌ها و دریاها را به عنوان بخشی از استراتژی معکوس کردن از دست دادن تنوع زیستی تا سال 2030 بازگردانند.
شورای تحقیقات اروپا (ERC) و آژانس اجرایی تحقیقات اروپا (REA) از پروژه‌هایی در برنامه‌های Horizon 2020 و Horizon Europe حمایت کرده‌اند که نشان می‌دهد چگونه از دست دادن تنوع زیستی زیربنای زندگی روزمره است، مانند BIONEXT چگونه سلامت اعماق دریا بر اقتصاد در آتلانتیک تأثیر می گذارد، و چگونه احیای تالاب ها برای جوامع محلی در پروژه WaterLANDS مفید است.
پروژه های بیشتری در سال آینده بر اساس فراخوان های مشارکت اروپایی تنوع زیستی که Mangalagiu روی آن کار کرده است، انتخاب خواهند شد. او گفت: «من در محدوده تماس‌های Biodiversa+ بودم. “ما در واقع سعی کردیم … برخی از این پیوندهای متقابل را در تماس ها طراحی کنیم.”
برای باقیمانده برنامه Horizon Europe و برنامه تحقیقاتی جانشین FP10، او پیشنهاد کرد که «هر زمان که پروژه‌ها یا تماس‌هایی در حال انجام است، باید به صراحت از مردم خواسته شود که به [ادغام] رسیدگی کنند.»
مانگالاگیو گفت که باید از محققان خواسته شود تا به پیوندها و پیامدهای قابل پیش‌بینی و ناخواسته – فراتر از موضوع خود فراخوان نگاه کنند تا حداقل مردم را وادار به فکر کردن [در مورد آنها» کنند.
Biodiversa+ که قرار است به مدت هفت سال اجرا شود، بودجه کلی 800 میلیون یورویی دارد که از جمله آن 165 میلیون یورو از اتحادیه اروپا است.
بروکسل متعهد شده است که 7.5 درصد از بودجه چندسالانه آینده 2021-2027 را به اهداف تنوع زیستی اتحادیه اروپا اختصاص دهد و قصد دارد این سهم را در سال های 2026 و 2027 به 10 درصد افزایش دهد.
