19 آگوست 2024 -توسط مارتین جی پاسکوالتی، چاد واکر و میشل آدامز، گفتگو-اعتبار: دامنه عمومی Pixabay/CC0
از جعبههای غلات گرفته تا کیسههای شیر متمایزمان، به کاناداییها گفته شده است که یکی از بهترین کارهایی که میتوانیم برای کره زمین انجام دهیم، پذیرش اقتصاد دایرهای است – استفاده مجدد، تغییر کاربری یا تخصیص مجدد داراییها برای اطمینان از اینکه تا زمانی که در گردش مفید باقی میمانند. ممکن است، و ایده آل برای همیشه.
در ابتدا به عنوان بازیافت تصور می شد، همه ما با احساس خوبی که از انداختن کاغذ، پلاستیک و سایر مواد در سطل آبی به جای انداختن آنها در محل دفن زباله به دست می آید، آشنا هستیم. زمان آن رسیده است که یک نسخه توسعه یافته از این رویکرد را در مورد آنچه که مناظر انرژی می نامیم، در نظر بگیریم.
با توجه به هزاران کیلومتر مربعی که برای تولید انرژی مورد نیاز خود تغییرات فیزیکی ایجاد کرده ایم، زمان آن گذشته است که شروع کنیم به اینکه چگونه می توانیم مناظر انرژی را بازیافت کنیم و آنها را برای اهداف جدید مفید کنیم.
در دنیای پر ازدحام ما، دیگر نمیتوانیم بهرهبرداری از مناظر خود را برای انرژی مورد نیاز خود و سپس به سادگی دور شدن توجیه کنیم. ما باید یک اقتصاد دایره ای را برای چشم اندازهای انرژی گذشته خود بپذیریم و برای بازیافت مناظر آینده آماده شویم.
بازیافت چشم اندازهای انرژی به دو صورت انجام می شود. یعنی خود زمین و زیرساختی که ما روی آن قرار می دهیم.اگرچه این ایده در کانادا نادر است، اما به سرعت در جاهای دیگر مطرح می شود. گودال های زغال سنگ در آلمان به دریاچه های تفریحی تبدیل شده اند. یک نیروگاه متروکه و زغالسوز در لندن به نمایشگاه، آپارتمان و فضای خردهفروشی تبدیل شده است.
در نوا اسکوشیا، یک مزرعه بادی 14 مگاواتی در محل نیروگاه لینگان با سوخت زغال سنگ در استان توسعه یافت و تأسیسات تولید هیدروژن سبز جدید پیشنهادی قرار است در زمین پروژه های گاز طبیعی مایع متوقف شده ساخته شود.ایده بازیافت یا استفاده مجدد نه تنها در مورد سوختهای فسیلی، بلکه در مورد سیاستهای انرژی تجدیدپذیر نیز صدق میکند.
تابستان گذشته، دولت محافظهکار آلبرتا تصمیماتی در مورد استفاده از زمین در پروژههای انرژی تجدیدپذیر مانند مزارع بادی و خورشیدی گرفت. همانطور که دانشگاه یان اورکوهارت در اوایل امسال بیان کرد، تعلیق هفت ماهه دولت تمام پروژه های جدید را به دلیل اینکه بهترین زمین های کشاورزی استان و “مناظر بکر آلبرتا” را تهدید می کند، ممنوع کرد.
با این حال، محدودیت های اعمال شده، از جمله یک منطقه حائل 35 کیلومتری، برای پروژه های جدید نفت و گاز اعمال نمی شود. بنابراین، دولت دانیل اسمیت، نخستوزیر آلبرتا، مجموعهای منحصربهفرد از نگرانیهای بازیافت را در مورد انرژیهای تجدیدپذیر ایجاد کرد که در مورد سوختهای فسیلی صدق نمیکرد.
در زمانی که پروژههای شبکه هوشمند محلی بیشتری – که انرژیهای تجدیدپذیر محلی، ذخیره باتری، کنترلهای هوشمند، پمپهای حرارتی و وسایل نقلیه الکتریکی را گرد هم میآورد – در حال توسعه هستند، باید در نظر گرفت که چگونه از بازیافت فراتر رفت و از فضا و زیرساختهای موجود استفاده مجدد کرد.
تجهیزات خورشیدی روی پشت بام یک انتخاب واضح برای استفاده بهتر از فضا است، اگرچه ردپای زیرساخت های شارژ وسایل نقلیه برقی خانگی و خیابانی در مقایسه با پمپ بنزین محله شما غیر قابل توجه است.
بازیافت در یک انتقال انرژی پاک نه تنها در چشم اندازهای انرژی، بلکه در خود فناوریهای جدید انرژی پاک نیز ارزش زیادی دارد. در حالی که ما در حال کاهش انتشار گازهای گلخانه ای تغییر آب و هوا هستیم، اگر رویه بازیافت باتری های برقی و پنل های خورشیدی را پیش ببریم، می توانیم جلوتر برویم.اما ما نمی توانیم در اینجا متوقف شویم. ما همچنین باید برای بازیافت مناظری که این فناوری ها ایجاد می کنند آماده شویم.
رها کردن سایتهای انرژی فرسوده اتلاف، غیر ضروری و پرهزینه است. چرخه عمر متعارف انرژی شامل اکتشاف، توسعه، استخراج، پردازش، انتقال و گاهی اوقات احیاء است. ما از یک مرحله اضافی دفاع می کنیم: بازیافت، در نتیجه زمین را آماده می کنیم تا برای چرخه دیگری از اهداف مفید دوباره تصور شود.
ما باید مراقبت بیشتری از مناظر ارزشمند کانادا داشته باشیم، به ویژه آنهایی که برای تامین انرژی مورد نیاز ما هزینه های گزافی پرداخته اند. وقتی زمین تمام توانش را داد، باید آن را نه پایان چرخه زندگی، بلکه به عنوان یک شروع جدید در نظر بگیریم.
بازیافت چشم اندازهای انرژی به عنوان یک استراتژی وضعیت موجود را به چالش می کشد. ما باید مسیری را ترسیم کنیم تا اطمینان حاصل کنیم که چنین مناظری به نفع هم برای اکوسیستم ها و هم جامعه مورد استفاده قرار می گیرند و یک اقتصاد دایره ای برای زمین در نظر گرفته می شود.