8 ژانویه 2024 -توسط دانشگاه شفیلد -پارادایم مورد نیاز: مهندسان عمران منابع بی شماری از بازخورد را به عنوان بخشی از یک سیستم پایدار تولید می کنند. اعتبار: مجموعه مقالات موسسه مهندسین عمران – مهندسی عمران DOI:
نیک فرانسیس، معلم ارشد دانشگاه در دپارتمان مهندسی عمران و سازه، با همکاری استر نورتون، مقاله تحقیقاتی جدیدی در مورد آموزش مهندسان عمران در قرن بیست و یکم نوشته و یک مدل آموزشی جدید برای توانمندسازی مهندسین آینده پیشنهاد کرده است. پاسخگویی به نیازهای انسانی در شرایط بحران های اقلیمی و تنوع زیستی.
این مقاله در مجله Proceedings of the Institution of Civil Engineers—Civil Engineering منتشر شده است.
“مهندس مدل جدید” از “عقلانیت محدود” که مشخصه رویکرد سنتی شده به آموزش است رهایی خواهد یافت. در عوض، آنها درک جامعی از مهندسی عمران به عنوان بخشی از یک سیستم اجتماعی-محیطی گسترده‌تر ایجاد خواهند کرد. این تغییر با ایجاد تعادل مجدد در آموزش در سه حوزه یادگیری، ارزش گذاری مهارت ها و رفتارها و همچنین دانش فنی ناب امکان پذیر خواهد بود.
مهندسان «مدل جدید» از اصول مهندسی، مهارت‌های ارتباطی برجسته و تفکر سیستم‌های کل‌نگر دانش هایی خواهند داشت که به آنها قدرت می‌دهد تا بخشی مسئول از یک سیستم اجتماعی-اکولوژیکی پایدارتر باشند. این رویکرد نشان دهنده یک تغییر عمیق در آموزش مهندسی عمران است، که نویسندگان معتقدند هیجان انگیزترین فرصت برای این حرفه در دو قرن اخیر است.
