14 جولای 2023 -توسط Meike Drießen، Ruhr-Universitaet-Bochum
در محیط مجازی می‌توانید یک تقاطع جاده‌ای برنامه‌ریزی شده و جریان‌های ترافیکی احتمالی آن را مشاهده کنید، حتی اگر هنوز به این شکل وجود نداشته باشد. اعتبار: Marco Weißmann
شهری که در آن زندگی می کنیم باید چگونه باشد؟ تغییرات ساختاری چگونه بر افرادی که در اطراف آن حرکت می کنند تأثیر می گذارد؟
نقشه‌برداران دانشگاه روهر بوخوم از ابزارهای واقعیت مجازی برای بررسی این سؤالات استفاده می‌کنند، قبل از اینکه پول زیادی صرف اقدامات ساختمانی شود. آنها با استفاده از موتور بازی Unity3، سناریوهایی را به صورت سه بعدی ایجاد می کنند که در آن افراد می توانند تغییرات بالقوه را از طریق عمیق شدن در موضوع تجربه کنند و توانستند ثابت کنند که واکنش فیزیکی به این تجربه قابل اندازه گیری است.
Julian Keil و Marco Weißmann از تیم پروفسور فرانک دیکمن یافته‌های خود را در KN-Journal of Cartography and Geographic Information در 1 مه 2023 و در Applied Sciences در 13 مه 2023 منتشر کرده‌اند.
اقدامات ساختمانی که محیط‌های شهری را متحول می‌کند، هم محیط زندگی افرادی را که به طور دائم در آنجا زندگی می‌کنند و هم افرادی که به طور موقت از آنها بازدید می‌کنند، تغییر می‌دهد. همیشه نمی توان اثرات را از قبل پیش بینی کرد. در چنین مواردی، به بازسازی تنظیمات در یک مدل سه بعدی که افراد می توانند از طریق دقت در آن را تجربه کنند، کمک می کند. برای این منظور، نقشه‌بردارانی که با مارکو وایسمن کار می‌کنند، از نرم‌افزاری استفاده می‌کنند که در ابتدا برای برنامه‌نویسی محیط‌های بازی رایانه‌ای طراحی شده بود.
Weißmann توضیح می‌دهد: «ما نوعی کیت آزمایشگاهی ایجاد کرده‌ایم که در آن می‌توانید یک محیط را به صورت مجازی و با ترافیک شبیه‌سازی کنید. محققان می توانند از آن برای تجسم مستقیم اثرات تغییرات ساختاری برنامه ریزی شده استفاده کنند: ترافیک چگونه جریان می یابد؟ آیا خودروها و عابران پیاده سر راه یکدیگر قرار می گیرند یا خیر؟
علاوه بر این، فضایی که ما را احاطه کرده است بر رفاه ما تأثیر می گذارد. ما گاهی اوقات متوجه آن می شویم، اما نه همیشه. جولیان کیل می‌گوید: «مثلاً افرادی که برای مدت طولانی در یک خیابان پر سر و صدا زندگی می‌کنند، ممکن است فکر کنند که دیگر حتی صدا را نمی‌شنوند. اما ما می دانیم که از نظر عینی، ساکنان چنین خیابان هایی نسبت به دیگران سطوح استرس به طور قابل توجهی بالاتری را تجربه می کنند.
به منظور تعیین چنین تأثیرات ضمنی اقدامات برنامه ریزی شهری قبل از اینکه پول زیادی برای آنها هزینه شود، تیم کارتوگرافی روشی را برای اندازه گیری آنها از قبل ایجاد کرد. برای این منظور، آنها یک محیط شهری را در واقعیت مجازی برنامه ریزی کردند و شرکت کنندگان در آزمون سناریوها را تجربه کردند. در همان زمان، آنها رسانایی پوست آزمایشگرها را اندازه گرفتند که اطلاعاتی در مورد سطح استرس آنها ارائه می دهد.
آنها نشان دادند که حجم ترافیک بالاتر در یک خیابان به وضوح آزمایش کنندگان را ناراحت می کند، همانطور که با رسانایی پوست آنها اندازه گیری می شود. برای تأیید یافته‌های آنها، مطالعه‌ای برنامه‌ریزی شده است که اندازه‌گیری‌های فیزیکی بیشتری را انجام دهد که اطلاعاتی در مورد سطح استرس و احساسات مختلف شرکت‌کنندگان از جمله ضربان قلب، فشار خون و اندازه مردمک ارائه می‌دهد.
کیل که پیشینه اش روانشناسی است، می گوید: «تاکنون ساکنان و سایر ذینفعان در مرحله برنامه ریزی اقدامات ساخت و ساز مشارکت داشته اند، اما فقط به صورت نظرسنجی، یعنی بیانیه های صریح. روش ما برنامه ریزان فضایی را قادر می سازد تا اثرات ضمنی اقدامات احتمالی را ارزیابی کرده و آنها را نیز در برنامه ریزی لحاظ کنند.
آزمایش‌ها برای هر دو مطالعه به روشی سازگار با آب و هوا و با استفاده از برق از یک سیستم خورشیدی متحرک در سقف ساختمان مؤسسه انجام شد.
