اندی کوربلی -29 مه 2023 -دانشگاه نلسون ماندلا / دانشگاه لستر (SWNS)
ردپای 153000 ساله ای که در آفریقای جنوبی کشف شده است می تواند قدیمی ترین ردپایی باشد که تاکنون توسط گونه ما ساخته شده است.
ردپاهای قدیمی‌تری از جنس هومو در اسپانیا پیدا شده است، اما کاملاً مشخص نیست که آنها متعلق به کدام گونه‌ها هستند، زیرا قدمت آنها مربوط به اولین شواهد نئاندرتال‌ها در اروپا است.
دانشمندانی که در آفریقا کار می کنند، مسیر ساخته شده توسط هومو ساپینس را در پارک ملی گاردن روت، در غرب شهر کیپ کوست Knysna شناسایی کردند و این مسیر ۲۵۰۰۰ سال از دو مورد قدیمی ترین مسیر در ناهون و لانگبان قدیمی تر است.
چارلز هلم، دستیار پژوهشی در دانشگاه نلسون ماندلا و اندرو کار مدرس ارشد در دانشگاه لستر، که با هم مقاله ای در مورد یافته های خود در مجله Ichnos منتشر کردند توضیح می‌دهند: «بیش از دو دهه پیش، با آغاز هزاره جدید، به نظر می‌رسید که ردپای باقی مانده از اجداد انسان باستانی ما به بیش از 50000 سال قبل بسیار نادر است.
در سال 2023 وضعیت بسیار متفاوت است. به نظر می رسد که مردم به اندازه کافی دقیق نگاه نمی کردند یا به مکان های مناسب نگاه نمی کردند. امروزه آمار آفریقایی برای ایکنوسیت‌های هومینین با قدمت (اصطلاحی که هم آهنگ‌ها و هم سایر آثار را در بر می‌گیرد) با قدمت 50000 سال به 14 می‌رسد.
این تعداد شامل 4 مورد از شرق آفریقا و 9 تا از آفریقای جنوبی است. 10 ایکنوسیت دیگر در سراسر جهان پراکنده شده اند و می توان آنها را در مکان هایی مانند انگلستان و شبه جزیره عربستان یافت.
دکتر هلم می‌گوید: ردپاها «ریخته‌گری‌های طبیعی» هستند، یعنی از لایه ماسه‌ای هستند که ردپاها را پر کرده است.
سایت‌های مسیر هومینین آفریقای جنوبی در سطح جهانی غیرمعمول هستند، زیرا این یک روش معمول حفظ است. این بدان معنی است که، به طور غیرمستقیم، ما به دنبال چنین ردپایی در سقف غارها و برآمدگی های صخره ای هستیم.
مکان‌های آفریقای جنوبی در ساحل کیپ که به هومو ساپینس نسبت داده می‌شوند، دارای ردپایی هستند که هنگام کشف، در صخره‌هایی به نام بائولینیت‌ها، که نسخه‌های سیمانی تپه‌های باستانی هستند، کاملاً آشکار می‌شوند.
بنابراین معمولاً حفاری در نظر گرفته نمی‌شود و به دلیل قرار گرفتن مکان‌ها در معرض عناصر و ماهیت نسبتاً درشت ماسه تپه‌ها، معمولاً به خوبی سایت‌های آفریقای شرقی حفظ نمی‌شوند.
دکتر هلم گفت: “آنها همچنین در برابر فرسایش آسیب پذیر هستند، بنابراین ما اغلب باید سریع کار کنیم تا آنها را قبل از اینکه توسط اقیانوس و باد نابود شوند، ثبت و تجزیه و تحلیل کنیم.” “یک چالش کلیدی در هنگام مطالعه ثبت دیرینه‌ها – مسیرها، فسیل‌ها یا هر نوع رسوب باستانی دیگری، تعیین قدمت مواد است.”
در مورد آئولیانیت‌های کیپ کوست، روش تاریخ‌یابی انتخابی اغلب لومینسانس با تحریک نوری است.
این روش تاریخ گذاری نشان می دهد که چه مدت پیش یک دانه شن در معرض نور خورشید قرار گرفته است. به عبارت دیگر، این بخش از رسوب چه مدت مدفون شده است.
محققین می نویسند با توجه به نحوه شکل گیری ردهای در این مطالعه – برداشت های ایجاد شده بر روی ماسه مرطوب، و به دنبال آن دفن با ماسه دمنده جدید – روش خوبی است زیرا می توانیم به طور منطقی مطمئن باشیم که “ساعت” قدمت تقریباً در همان زمان شروع شده است..
