با رشد بی وقفه ی تورم مشتریان شاهد افت کیفیت و مقدار کالا نیز هستند و انتظارشان از مدیران دولتی و خصوصی و عرضه کنندگان کالا و خدمات این است که حداقل راه حل های قابل اجرا را برای بهبود وضعیت انجام دهند.
در اصطلاحات رایج در حوزه های خدمات و تولید اصطلاح حداقل محصول مورد انتظار مشتری می باشد که گویا در کشور ما اساسا به بوته فراموشی سپرده شده است. با این وضعیت صحبت از حداقل محصول قابل دوام که جای خود دارد . وقتی طی 32 سال تولید خودروی پراید در کشور کیفیت امروز آن بسیار پایین تر از قبل است.
چرا این وضعیت ایجاد شده است ؟
دلایل بسیاری وجود دارند . عدم آینده نگری و سرمایه گذاری برای پیشرفت . و مدل کسب و کار مبتنی بر اینکه مشتری در صف است پس باید فقط میزان تولید را افزایش داد و ……و همه اینها به معنای تولید محصولی است که برای دلالی به بازار آمده است،
وضعیت نگران کننده ای وجود دارد، که حاصل آن گسترش فرهنگ کمترین تلاش از سوی مدیران و کارکنان و کارگران برای بهبود کیفیت است .
سیستم تولید کالا و خدمات درگیر تمرکز بر روی موضوع تولیدکالای بد به روشهای بد است که در آن کیفیت از بین می رود .برای رفع این مشکل و جلوگیری از گسترش فرهنگ غلط آن لازمست که کلیه سطوح مدیریتی دست به دست هم داده و سیستمی را ایجاد کنند که واقعاً برای آینده و برای مشتری کار می‌کند.
این امر فقط برای تصحیح عملکرد نیست، بلکه بسیار بیشتر از آن و برای تغییر فرهنگ صنعتی و تولیدی و مهمتر از آن احترام به مشتری است.
علی اکبر سعیدی کیا
