22 دسامبر 2022 – توسط باب یرکا، Phys.org
سازه های سه گانه در ال میرادور: (الف) تصویر LiDAR که ساختارهای سه گانه را در مرکز مدنی ال میرادور نشان می دهد (هرم ببر بزرگترین در این بخش از شهر است). (ب) نمای سه بعدی LiDAR که مجموعه هرمی شکل لا دانتا را نشان می دهد که در سمت شرقی مرکز مدنی در ال میرادور قرار دارد. اعتبار: Mesoamerica باستان (2022). DOI: 10.1017/S0956536122000244
تیمی از محققان وابسته به چندین مؤسسه در ایالات متحده، با همکاری یکی از همکارانش از فرانسه و دیگری از گواتمالا، تمدن بسیار بزرگ 2000 ساله مایاها را در شمال گواتمالا کشف کردند. در مقاله خود که در مجله Ancient Mesoamerica منتشر شده است، این گروه استفاده از LiDAR را برای انجام بررسی منطقه توصیف می کند.
LiDAR یک سیستم تشخیص مشابه رادار است اما بر اساس نور لیزر به جای امواج رادیویی است. در سال های اخیر، از آن برای اسکن بخش هایی از جنگل های بارانی متراکم استوایی برای نشانه هایی از تمدن های باستانی استفاده شده است. لیزرهای مورد استفاده در چنین سیستم‌هایی می‌توانند به سایبان‌های رویشی روی جنگل‌های بارانی نفوذ کنند و آنچه را که در زیر آنها روی زمین وجود دارد، آشکار کنند.
در این تلاش جدید، محققان بر فراز بخش‌هایی از گواتمالا به عنوان بخشی از تلاش نقشه‌برداری پرواز کردند، زمانی که با آنچه به عنوان تمدن وسیع باستانی مایاها توصیف می‌کنند، برخورد کردند. در مطالعه نقشه های خود، آنها توانستند ببینند که تمدن باستانی از بیش از 1000 سکونتگاه به وسعت تقریبی 650 مایل مربع تشکیل شده بود که بیشتر آنها توسط مسیرهای متعددی به هم مرتبط بودند. محققان همچنین توانستند ببینند مردمی که زمانی در سکونتگاه‌ها زندگی می‌کردند به‌طور متراکم جمع‌آوری شده بودند – یافته‌ای که برخلاف نظریه‌هایی است که نشان می‌دهد سکونت‌گاه‌های اولیه میان‌آمریکایی تمایل به جمعیت کم دارند.
گذرگاه‌ها (تخت‌های پاک‌شده و برجسته که به‌عنوان جاده‌ها استفاده می‌شوند) تا 110 مایل مسیرهای قابل پیمودن را اضافه می‌کنند و بازدید از سکونتگاه‌ها را برای مردم تمدن نسبتاً آسان می‌کنند. محققان خاطرنشان می‌کنند که شبکه جاده‌ای به تلاش‌های کارگری اجازه کار را می‌دهد.
محققان همچنین شواهدی از سکوها و اهرام بزرگ در برخی سکونتگاه‌ها پیدا کردند که به گفته آنها نشان می‌دهد که برخی از آنها به عنوان مرکز کار، تفریح و سیاست عمل می‌کردند. آنها همچنین خاطرنشان می کنند که برخی از شهرک ها دارای زمین های توپ بودند که تحقیقات قبلی نشان داده است که برای انجام انواع ورزش های بومی منطقه مورد استفاده قرار می گرفته است. محققان همچنین دریافتند که مردم این تمدن کانال هایی برای جابجایی آب و مخازنی برای نگهداری آن ساخته بودند تا در دوره های خشک استفاده شود.
