اندی کوربلی -21 سپتامبر 2022 -عکس از CIRES
دانشمندان تخمین زده اند که با نرخ فعلی، حفره لایه اوزون در حدود سال 2070 بسته خواهد شد.
سطوح انتشارات شیمیایی ناشی از تبرید و تهویه مطبوع کاهش یافته و همچنان در حال کاهش است، که باعث شده است دانشمندان اداره ملی اقیانوسی و جوی که هر سال سوراخ ازن را اندازه‌گیری می‌کنند تا روزهای آن را به پایان برسانند.
این اولین هشداری بود که بشر در مورد اثرات فعالیتهایش بر آب و هوا دریافت کرد. در سال 1987، دانشمندان دریافتند که مواد شیمیایی خاصی در لایه اوزون اتمسفر حفره ای ایجاد می کنند که از زندگی در برابر تشعشعات مضر خورشید محافظت می کند.
هر سال، سوراخی در لایه اوزون در بالای قطب جنوب باز می شود که بزرگتر از قاره است. معمولاً در ماه اوت تشکیل می شود و در ماه اکتبر به حداکثر اندازه می رسد. در ماه دسامبر دوباره شروع به بسته شدن می کند.
همه 197 عضو سازمان ملل، پروتکل مونترال را برای کاهش انتشار این مواد شیمیایی امضا کردند، که امروزه تنها زمانی در تاریخ است که یک معاهده به اتفاق آرا مشارکت داشته است.همچنین مطمئناً یکی از مؤثرترین معاهده‌هایی است که تا به حال اجرایی شده است، زیرا غلظت مبردها در اتمسفر از دهه 1980 50 درصد کاهش یافته است.
اکنون، 35 سال بعد، NOAA به این نتیجه رسیده است که با کاهش غلظت مواد شیمیایی موجود در هوا سال به سال، اندازه این سوراخ کوچکتر و کوچکتر می شود. آژانس اخیرا تخمین زده است که این حفره می تواند برای همیشه در حدود سال 2070 بسته شود.
از آنجایی که هیستری سالانه در مورد تغییرات آب و هوایی در سراسر جهان افزایش می یابد، این اخبار نشانه مهمی است که نه تنها اوضاع بدتر نمی شود، بلکه این “نقطه عطف مهم” همانطور که دانشمندان NOAA آن را توصیف کردند، نشانه ای است که جوامع می توانند به گونه ای توسعه یابد که تعادل طبیعی سیستم های زمین را بر هم نزند.
