10 ژوئن 2022 – توسط MCC= ربات با تشخیص چهره (در چین): هوش مصنوعی مانند چاقوی دولبه است – می تواند مفید باشد، اما می تواند آسیب هم داشته باشد. اعتبار: Shutterstock/helloabc
اکنون سه دهه است که انتشار کربن از خودروها یک موضوع سیاسی و اجتماعی بوده است. تعهدات گزارش دهی برای تولیدکنندگان، مقررات دولتی، و بسیاری از تحقیقات همراه وجود دارد. رویکرد مشابهی را می توان با یک محصول مدرن که با سرعت بسیار زیادی در حال گسترش است و همچنین بر آب و هوا تأثیر می گذارد اتخاذ کرد: “هوش مصنوعی” (AI)، نرم افزار مبتنی بر الگوریتم های تطبیقی برای اهداف مختلف، از خودروهای خودران تا خودکارتا ابزارهای تشخیص و ترجمه تصویر برای بهینه سازی تدارکات بکار میرود . در اینجا نیز، تحقیقات آب و هوایی اکنون شروع به اندازه گیری ردپای کربن می کند. چارچوبی برای این کار توسط یک مطالعه جدید با مشارکت مؤسسه تحقیقات آب و هوایی MCC مستقر در برلین (موسسه تحقیقاتی مرکاتور در عوام جهانی و تغییرات آب و هوا) ارائه شده است. این مطالعه در مجله Nature Climate Change منتشر شده است.
فلیکس کروتزیگ، رئیس کارگروه MCC و یکی از نویسندگان مقاله می‌گوید: «هوش مصنوعی از نظر تأثیرگذاری با چکش قابل مقایسه است: می‌تواند کارهای مفیدی انجام دهد، اما می‌تواند چیزهای زیادی هم بشکند».
“به همین دلیل است که زمان آن فرا رسیده است که آنها را در مسیر درست از طریق قوانین تعیین شده عاقلانه هدایت کنیم. این نه تنها در مورد تأثیرات بر بازار کار یا حفاظت از داده ها، بلکه تا حد زیادی در مورد آب و هوا نیز صادق است. برای اولین بار، ما یک چارچوب تحلیلی برای راهنمایی سیاستگذاران در دریافت تا حد امکان کامل از اثرات مختلف هوش مصنوعی بر انتشار گازهای گلخانه ای ارائه می دهیم.”
این تأثیرات به سه دسته تقسیم می شوند:
- اثرات مستقیم، یعنی انتشار کربن ناشی از عملکرد دستگاه‌های کاربر نهایی، سرورها و مراکز داده برای توسعه و استفاده از هوش مصنوعی،
- تأثیرات فوری کاربردهای خاص هوش مصنوعی بر انتشار گازهای گلخانه ای در حوزه های مختلف زندگی روزمره و اقتصاد،
- تأثیرات هوش مصنوعی در سطح سیستم از طریق تغییرات ساختاری، به عنوان مثال. از طریق افزایش تقاضا برای محصولات و خدمات خاص، تامین کنندگان جدید مسلط در بازارهای فردی، و تغییر سبک زندگی.
تأثیرات فوری و در سطح سیستم برنامه های کاربردی هوش مصنوعی می تواند برای آب و هوا مطلوب و نامطلوب باشد، این با مثال های زیادی نشان داده شده و به طور سیستماتیک تجزیه و تحلیل شده است.
به عنوان مثال، با استفاده از چنین کاربردهایی، می توان ساختمان ها را به روشی سازگارتر با آب و هوا طراحی کرد، توسعه باتری های نسل بعدی یا مواد سازگار با آب و هوا را می توان تسریع کرد، حفاظت از جنگل ها و سواحل را می توان نظارت کرد و اطلاعاتی در مورد خطرات آب و هوای شرکت ها می تواند شفاف تر از قبل شود. بسیاری از مطالعات اخیر اقلیم MCC، که یافته های علمی را از مقادیر بسیار زیادی داده فشرده می کند، بدون هوش مصنوعی قابل تصور نبود.
از سوی دیگر، هوش مصنوعی می‌تواند به آب و هوا نیز آسیب برساند: به عنوان مثال می‌توان به اینترنت گاوها اشاره کرد، برنامه‌ای برای لجستیک بهینه در بخش دام – که مسئول ۹ درصد انتشار گازهای گلخانه‌ای جهانی است. به عنوان مثال، در سطح سیستم، پیشرفت در رانندگی خودران که توسط هوش مصنوعی ایجاد شده است، همچنان می تواند مشکل ساز باشد، اگر به این معنی باشد که جایگزین های سازگار با آب و هوا برای خودروهای شخصی و کامیون ها شانس کمتری برای غالب شدن در بازار دارند.
مانند خودروها و سایر محصولات فیزیکی، تولید و استفاده از برنامه های کاربردی هوش مصنوعی احتمالاً در آینده برای بررسی ردپای کربن آنها مورد بررسی قرار می گیرد. Lynn Kaackپروفسور علوم کامپیوتر و سیاست عمومی در مدرسه Hertie در برلین و نویسنده اصلی این مطالعه، توضیح می‌دهد: «زمینه‌های تحقیقاتی مانند تجزیه و تحلیل چرخه زندگی و بوم‌شناسی صنعتی اکنون می‌توانند بر اساس ملاحظات خاص هوش مصنوعی در مطالعه ما ایجاد شوند.
“در آینده، ما می‌خواهیم بتوانیم نحوه تغییر انتشار گازهای گلخانه‌ای توسط خدمات هوش مصنوعی فردی، توسط شرکت‌ها و اقدامات سیاسی خاص را ارزیابی کنیم. اگر بتوان این مقدار را بهتر ارزیابی کرد، برای مثال، دولت‌ها می‌توانند تعهدات گزارش‌دهی مربوطه را معرفی کنند. برای اقتصاد، اولویت‌ها را برای تأمین مالی تعریف کنید و انگیزه‌هایی برای برنامه‌های هوش مصنوعی ایجاد کنید که به مقابله با تغییرات آب و هوایی کمک می‌کند.»
