31 مه 2022 -توسط موسسه فدرال علوم و فناوری آبزیان سوئیس –چکیده گرافیکی اعتبار: مجله مواد خطرناک (2022). DOI: 10.1016/j.jhazmat.2022.129011
این یک موضوع داغ است، حداقل در رسانه‌های اجتماعی . ظاهراً ذرات ریز پلاستیکی نه تنها در اقیانوس‌ها و دریاچه‌ها، بلکه در آب آشامیدنی و حتی در آب معدنی بطری‌شده نیز به مصرف می‌رسند. Eawag و شرکت آب زوریخ پروژه مشترکی را در سال 2019 راه اندازی کردند تا دریابند که آیا ریزترین ذرات با قطر کمتر از یک هزارم میلی متر، واقعاً از آب دریاچه به لوله های آب آشامیدنی و در نتیجه به خانه ها، بیمارستان ها و رستوران ها راه پیدا می کنند یا خیر .
نتایج اکنون در دست است و شامل برخی یافته‌های اطمینان‌بخش است. در گزارشی که امروز در ژورنال مواد خطرناک منتشر شد، محققان نشان دادند که حتی اگر آب تصفیه نشده حاوی مقادیر قابل توجهی نانوپلاستیک باشد، این ذرات در فیلترهای شنی در طی تصفیه آب بسیار کارآمد باقی می‌مانند. هم در آزمایش‌های آزمایشگاهی و هم در یک مرکز آزمایشی بزرگ‌تر که مستقیماً در محل کارخانه آب زوریخ قرار دارد، فیلتر شنی آهسته فعال بیولوژیکی مؤثرترین فیلتر شنی در حفظ نانوذرات بود و به سطح کارایی در منطقه 99.9 درصد دست یافت.
تاکنون تحقیقات محدودی در مورد چگونگی شکل گیری نانوپلاستیک ها صورت گرفته است. رالف کاگی، رئیس آزمایشگاه ذرات Eawag می‌گوید: «اما به نظر می‌رسد که تخریب ذرات پلاستیکی بزرگ‌تر در محیط در نهایت منجر به نانوپلاستیک‌ها می‌شود. با این حال، حتی فرآیند شناسایی ذرات نانوپلاستیک چیزی جز آسان نیست. برای این کار، تیمی از محققان Eawag، ETH Zurich، EPFL و Politecnico di Torino از ذرات نانوپلاستیک برچسب‌گذاری شده استفاده کردند که مسیر عبور آنها یا مکان نهایی در فرآیند تصفیه آب با استفاده از طیف‌سنج جرمی قابل ردیابی است. این فرآیند شبیه به روشی است که در پزشکی استفاده می‌شود، جایی که سلول‌های سرطانی به‌منظور نظارت بر توزیع بالقوه آنها در بدن انسان به طور خاص برچسب‌گذاری می‌شوند.
مدل سازی پیش بینی ها را امکان پذیر می کند
محققان یافته‌های تجربی را از مجموعه‌های آزمایشگاهی کوچک در Eawag و تأسیسات آزمایشی بزرگ‌تر در کارخانه آب زوریخ گرفتند و آنها را با محاسبات مدل نظری پیچیده ترکیب کردند. این به آنها اجازه داد تا در مورد رفتار نانوپلاستیک ها در تاسیسات تصفیه آب آشامیدنی پیش بینی کنند. یکی از یافته‌های جالب برای شرکت‌های آب این است که مدل‌ها سطح بسیار بالایی از حذف نانوپلاستیک را حتی در دوره‌های زمانی طولانی نشان می‌دهند، مانند زمانی که فیلترها عمر طولانی دارند یا فواصل شستشوی معکوس طولانی دارند.
