اندی کوربلی -19 ژانویه 2022 – ناسا؛ JPL-CALTECH، MSSS
برنامه ای از دادههای جمعآوریشده از مریخنورد Perseverance تلاش میکند تا پوششهای موجود در همه جا از مواد ناشناخته، خاکستری تیره و تقریباً بنفش روی سنگهای مریخ را توضیح دهد.
با مشاهده در هر جایی که مریخ نورد در حال حرکت است، جزئیات بیشتر در مورد ترکیب پوشش می تواند با سرنخ هایی در مورد گذشته مریخ، از جمله اینکه آیا این مریخ میزبان حیات میکروبی بوده است یا خیر.
روی زمین، پوششهای سنگی که لاک نامیده میشوند، مکانهای بسیار خوبی برای یافتن میکروبهای غیرعادی مانند سیانوباکتری هستند. گوشهها و برآمدگیهای سطح سنگ اگر میکروب هستید پناهگاهی هستند و اغلب رطوبت و پناهگاهی را ارائه میدهند. برخی از گونه ها حتی به متابولیزه کردن مواد معدنی مانند منگنز در سطح سنگ ها برای ایجاد پوششی برای محافظت از خود در برابر نور خورشید غنی از اشعه ماوراء بنفش شناخته شده اند.
مطالعهای در تریول جنوبی، ایتالیا، 55 گونه از باکتریها را در زیر لاکهای سنگی در پنج مکان نمونه یافت که همگی سرشار از آهن و منگنز بودند.در مریخ، کیت علمی تهیه شده مریخ نورد Perseverance محققان را بر این باورند که پوشش تقریباً ارغوانی موجود در همه جای دهانه Jezero سرشار از آهن است.
ابزار طیفسنجی ناشی از شکست لیزری مریخنورد، سنگ را با پرتوهای لیزر منفجر میکند تا تکههایی از آن منفجر شوند و سپس ترکیب عنصری گاز ایجاد شده را اندازهگیری میکنند.
میکروفنها همچنین میتوانند صدای «کلک» سنگها را هنگام شکستن اندازهگیری کنند و صداهای ملایمتر نشاندهنده سنگ نرمتر است.در حالی که این ابزار هیچ منگنزی را در نمونههای جزرو شناسایی نکرد، نمونههای دیگری که در دهانه گیل با ابزار مشابهی روی مریخنورد کنجکاوی گرفته شد، این کار را انجام دادند. یافته هایی که همچنین به عنوان تحقیق در مورد “پوشش سنگ” منتشر شد.
نمونههایی که Perseverance به صورت شنیداری برداشت، به جدا بودن پوشش از سنگهای زیر اشاره کردند، و طیفسنجی اکسیدهای آهن و هیدروژن به عبارت دیگر زنگ زدگی را پیدا کرد.
وجود هیدروژن نشان می دهد که آب در ایجاد پوشش نقش داشته است، اما مریخ نورد در حال حاضر در حال بررسی ماگمای جامد قدیمی است .
این معمایی است که نیاز به بررسی بیشتر دارد و شاید قبل از پایان ماموریت Perseverance با لاک هایی با آهن و منگنز مانند لاک های ایتالیایی روبرو شود.اما در حال حاضر این مریخ نورد نمونه هایی را در لوله ها برای بازگشت آینده خود به زمین ذخیره می کند. دانشمندان امیدوارند که پوششهای بنفش بتوانند در این سفر به اندازه کافی دست نخورده باقی بمانند تا در یک آزمایشگاه مناسب مورد مطالعه قرار گیرند.