4 مه 2021
Karel Eloot، شریک ارشد دفتر مکینزی در شانگهای، در مورد آن‌چه باعث پذیرش و پیشرفت فناوری 4.0 صنعتی در سراسر آسیا می‌شود، بحث می‌کند و نحوه تفکر رهبران در مورد آینده تولید در منطقه را به اشتراک می‌گذارد که خلاصه آن به شرح زیر است.
محرک‌های پذیرش فناوری‌های انقلاب صنعتی چهارم در آسیا مشابه سایر نقاط جهان است. این محرک‌ها عبارتند از: افزایش مشتری مداری، تقویت نوآوری، نیروی کار مولدتر، پایداری محیط زیست و البته حفظ مزیت رقابتی.
این محرک‌ها و مزایای استفاده از این فناوری‌ها در بیشتر موارد، صرف نظر از اندازه شرکت، موقعیت جغرافیایی آن و همچنین بخش آن، مهم است. این را همه جا می‌بینیم.
آن‌چه آسیا را به هم نزدیک می‌کند، پتانسیل رشد عظیم منطقه است. و برای تقویت این رشد، ایجاد اکوسیستم‌های تولیدی با فناوری و زنجیره‌های تأمین انعطاف پذیر امری کلیدی خواهد بود. چیزی که آسیا را بسیار جالب می‌کند این است که هیچ رویکردی برای پذیرش این فناوری‌ها در کل منطقه وجود ندارد.
از یک سو، کشورهایی مانند ژاپن، کره و سنگاپور را داریم که در خط مقدم صنعتی شدن قرار دارند. از سوی دیگر، کشورهایی مانند چین و هند را داریم که به طور متوسط این کار را از پایه پایین شروع می‌کنند. اما آن‌ها بسیار مشتاق هستند که از تحولات دیجیتالی برای از بین بردن شکاف به صورت سریع آن استفاده کنند.
اقدامات مهم برای سازمان‌های فانوس دریایی چیست؟
فانوس دریایی سایت‌های تولیدی پیشرو هستند که فناوری‌های انقلاب صنعتی چهارم را برای ایجاد بازده مالی، عملیاتی و زیست محیطی قانع کننده به کار می‌گیرند. اولین برداشت ما از تحقیقات فانوس دریایی این است که دیجیتالی‌شدن دیگر اختیاری نیست. اگر به این سازمان‌های فانوس دریایی و در سراسر جهان نگاه کنید، می‌بینیم که فانوس دریایی در سازگاری با چالش‌های ناشی از COVID-19 و تصاحب فرصت‌های مربوط به همه گیری موفق‌تر بوده است.
دوم، تحول دیجیتالی بدون در نظر گرفتن اندازه یک کسب و کار امکان پذیر است. و رشد حاصله پایدار است. شبکه‌ای که ما در حال حاضر از این فانوس دریایی داریم متشکل از شرکت‌هایی است که اندازه آن‌ها متفاوت است، از شرکت‌های تولید کننده تراشه‌های آبی تا شرکت‌هایی با کمتر از 100 کارمند. و همچنین شامل ساختمان‌های جدید greenfield و همچنین سایت‌های brownfield است که ارتقا یافته‌اند. به عنوان مثال، فولاد تاتا در جمشدپور هند کارخانه‌ای است که 110 سال قدمت دارد و میراث فرهنگی و فناوری ریشه‌ای عمیقی دارد. اما آن‌ها توانستند چندین فناوری انقلاب صنعتی چهارم مانند تجزیه و تحلیل پیش‌بینی در تولید و برنامه‌ریزی لجستیک پویا را برای کاهش هزینه خدمات رسانی به مشتریان خود تا حدود 20 درصد به کار گیرند.
اگر به عملکرد فانوس دریایی و به ویژه در دوران همه گیری نگاه کنیم، می‌بینیم که دستیابی به چهارمین انقلاب صنعتی در مقیاس اصلی برای رشد پایدار بلند مدت یک شرکت مرکزی است. اما اکثر سازمان‌هایی که ما مورد بررسی قرار دادیم هنوز به این چرخه مجازی نرسیده‌اند.
آن‌چه جالب است این است که تعداد شرکت‌هایی که گزارش می‌دهند در چیزی که ما آن را تله می‌نامیم گرفتار شده‌اند در سال 2020 دوباره به 74 درصد افزایش یافته است. و این به دنبال کاهش از 70 درصد در سال 2017، به 56 درصد در سال 2019 می‌رسد. بدیهی است که تأثیر همه‌گیری کرونا بر چگونگی مقیاس گذاری این تحولات مجهز به فناوری وجود دارد.
برای به دست آوردن ارزش معنادار و تأثیر نهایی، البته مهم است که شرکت‌ها رویکردی جامع اتخاذ کنند. و این رویکرد شامل توازن بین تأثیر مشاغل، تغییر فناوری و همچنین مداخلات در سرمایه انسانی – یعنی منابع انسانی است.
رهبران همیشه چشم خود را به نتایج متمرکز می‌کنند – این واقعاً شماره یک است. اما در عین حال، بسیار مهم است که آن‌ها مهارت مجدد گسترده‌ای را که برای کل سازمان مورد نیاز است دست کم نگیرند. و همچنین تمرکز آن‌ها بر طراحی مجدد معماری فناوری و اکوسیستمی است که در آن کار می‌کنند.
بنابراین، آینده تولید در حال حاضر در حوزه است. فانوس‌های دریایی در آسیا سریع‌تر حرکت می‌کنند و مقیاس بیشتری در پذیرش فناوری انقلاب صنعتی چهارم دارند – و در حال حاضر از مزایای آن استفاده می‌کنند. ما پیروان و افراد عقب مانده را در این فضا تشویق می‌کنیم که از رهبران بیاموزند و به سرعت با آن‌ها همگام شوند تا از عقب ماندگی جلوگیری کنند.
https://www.mckinsey.com
