آیا هوش مصنوعی ‌بی‌ثباتی جهانی را تسهیل یا تشدید می‌کند؟

28 سپتامبر 2021 نویسنده: دیوید پرینگل

وقتی صحبت از استفاده از هوش مصنوعی و تجزیه و تحلیل داده‌ها می‌شود، برخی از کشورها و شرکت‌ها از دیگران جلوتر می‌روند. این دیدگاه برخی از سخنرانان شرکت کننده در کارگاه علم و تجارت آنلاین بود که در مورد تجزیه و تحلیل داده‌های جهانی بزرگ تحقیق می‌کردند.

نیکلاس ون زیبروک، استاد اقتصاد دیجیتال و استراتژی در Université libre de Bruxelle (دانشگاه آزاد بروکسل)، با توصیف اثرات نگران کننده شبکه‌ای که قابلیت‌های هوش مصنوعی (AI) را در دست چند نفر متمرکز می‌کند، گفت: «کاملاً واضح است که عدم تعادل شما در رشد از نظر انباشت سود مشاهده می‌شود، همچنین از نظر مهارت‌ها و تمرکز داده‌ها، منبع بالقوه بی‌ثباتی در هر سطحی است.» در همین زمینه، تحقیقات صندوق بین المللی پول هشدار داده است که واگرایی بزرگی با هوش مصنوعی و روباتیک ایجاد می‌شود.

از نظر ون زیبروک، «دو حیوان» که سیاست‌گذاران باید آن‌ها را اهلی کنند کار و تحرک اجتماعی ناکافی در داخل و خارج از کشور و افزایش موانع ورود و نوآوری به دلیل تجمع داده‌ها و مهارت‌هاست. وی خاطرنشان کرد که توسعه هوش مصنوعی موثر مستلزم ترکیبی از داده‌های مناسب، مهارت‌های مناسب، فرهنگ مناسب، زیرساخت مناسب و نرم‌افزار مناسب است. وی افزود: «شما به اکوسیستم کامل نیاز دارید و این همان چیزی است که اروپا و کشورهای در حال توسعه باید در آن سرمایه‌گذاری کنند.»

اما چقدر باید سرمایه گذاری کنند؟ در حالی که واضح است که هم کشورها و هم شرکت‌ها باید داده‌ها را جمع آوری کرده و به کار اندازند، تعیین ارزش پولی برای این فعالیت بسیار دشوار است. آدری پلونک، رئیس بخش سیاست‌های اقتصاد دیجیتال، اداره علوم، فناوری و نوآوری OECD خاطرنشان کرد: «بسیاری از اقتصاددانان، از جمله متخصصان OECD، در حال تلاش برای درک نحوه ارزش گذاری داده‌ها و نحوه درک ارزش آن هستند. و این یک معمای پیچیده است.»

از نظر کاربردهای ثبت اختراع و همکاری تحقیقاتی، ما ایالات متحده و چین را بسیار جلوتر از بسیاری از کشورهای دیگر، از جمله اتحادیه اروپا می‌بینیم، اگر شما آن را به عنوان یک بلوک در نظر بگیرید.»

پلونک افزود: «ما در چند هفته آینده اطلاعات جدیدی را در مورد سرمایه‌گذاری به نام «سرمایه گذاری خطرپذیر» منتشر می‌کنیم و در آن‌جا خواهید دید که ایالات متحده بسیار جلوتر از چین و سایر نقاط است.» با این حال، او هشدار داد که چنین معیارهایی فقط بخشی از داستان را نشان می‌دهد و لزوماً به معنای شکاف بزرگ نیست.

علاوه بر سرمایه‌گذاری بخش دولتی در تحقیق و توسعه و مهارت‌ها، یک استراتژی ملی منسجم می‌تواند مهم باشد. پلونک گفت: «ما در دو سال گذشته شاهد گسترش استراتژی‌های ملی هوش مصنوعی بوده‌ایم. لحظه‌ای که دولت برخی اهداف سطح بالا را تعیین می‌کند، مشوق بسیاری از فعالیت‌هاست، هم در بخش خصوصی و هم در بخش دولتی.»