16 ژوئیه 2021 توسط کریستینا لارسون
این فایل عکس، چهارشنبه، 8 ژانویه 2003، اسکلت بازسازی شده نئاندرتال، راست، و یک اسکلت انسانی مدرن را نشان می‌دهد که در موزه تاریخ طبیعی نیویورک به نمایش گذاشته شده است. طبق تحقیقی که جمعه شانزدهم ژوئیه 2021 در مجله Science Advances منتشر شده است، فقط 7٪ از ژنوم ما به طور منحصر به فرد با انسان‌های دیگر مشترک است.
چه چیزی انسان را منحصر به فرد می‌کند؟ دانشمندان گام دیگری در جهت حل یک رمز و راز ماندگار با ابزاری جدید برداشته‌اند که ممکن است مقایسه دقیق‌تری بین DNA انسان مدرن و اجداد منقرض‌شده ما را امکان پذیر کند. بر اساس مطالعه‌ای که روز جمعه در ژورنال Science Advances منتشر شد، فقط 7 درصد از ژنوم ما به طور منحصر به فرد با انسان‌های دیگر مشترک است.
ناتان شفر، زیست شناس محاسباتی دانشگاه کالیفرنیا و از نویسندگان مقاله جدید گفت: «این درصد بسیار کمی است. به همین دلیل است که دانشمندان از این فکر دور می‌شوند که ما انسان‌ها تفاوت فاحشی با نئاندرتال‌ها داریم.»
این تحقیق با استفاده از DNA استخراج شده از بقایای فسیلی نئاندرتال‌ها و دنیسوان‌های منقرض شده در حال انقراض است که قدمت آن به حدود 40000 یا 50،000 سال پیش و همچنین 279 انسان مدرن از سراسر جهان باز می‌گردد.
دانشمندان از قبل می‌دانستند که انسان‌های مدرن مقداری DNA مشترک با نئاندرتال‌ها دارند، اما افراد مختلف قسمت‌های مختلف ژنوم را به اشتراک می‌گذارند. یکی از اهداف تحقیق جدید شناسایی ژن‌های منحصر به فرد انسان‌های مدرن بود.
جان هاوکس، یک انسان شناس قدیم در دانشگاه ویسکانسین ، مدیسون ، که در این تحقیقات نقش نداشت ، گفت: «این یک مشکل آماری دشوار است، و محققان ابزاری ارزشمند را تهیه کردند که داده‌های از دست رفته در ژنوم‌های باستان را در نظر می‌گیرد.»
محققان همچنین دریافتند که حتی بخش کوچکتر از ژنوم ما – فقط 1.5٪ – در هر دو گونه‌های ماست و در بین تمام افراد زنده امروزی تقسیم می‌شود. آن دسته از DNA ممکن است مهم‌ترین سرنخ را در مورد آنچه انسان‌های مدرن را متمایز می‌کند، داشته باشد.
ریچارد گرین، زیست شناس محاسباتی دانشگاه کالیفرنیا، سانتا کروز، یکی از نویسندگان مقاله، گفت: «ما می‌توانیم بگوییم مناطقی از ژنوم برای ژن‌هایی که با رشد عصبی و عملکرد مغز ارتباط دارند بسیار غنی شده‌اند.»
در سال 2010، گرین به تولید اولین توالی پیش نویس ژنوم نئاندرتال کمک کرد. چهار سال بعد، ژوشوا آکی، متخصص ژنتیک، در نوشتن مقاله‌ای نوشت كه انسان مدرن برخی از بقایای DNA نئاندرتال را حمل می‌كند. از آن زمان، دانشمندان به اصلاح روش‌های استخراج و تجزیه و تحلیل مواد ژنتیکی از فسیل ها ادامه دادند.
آكی كه هم اكنون در پرینستون است و در تحقیقات جدید دخیل نبوده است، گفت: «ابزارهای بهتر به ما اجازه می‌دهد كه سوالات مفصل‌تری درباره تاریخ و تحول بشری بپرسیم.» وی روش شناسی مطالعه جدید را ستود.
با این حال، آلن تمپلتون، متخصص ژنتیک جمعیت در دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس، فرض نویسندگان را مبنی بر اینکه تغییرات در ژنوم انسان به طور تصادفی توزیع می‌شود، به جای تجمع در اطراف نقاط مختلف درون ژنوم، زیر سال برد.
آکی گفت: «این یافته‌ها تأکید می‌کند که «ما در واقع یک گونه بسیار جوان هستیم. چندان زمان زیادی نیست که، ما کره زمین را با سایر تبارهای انسانی مشترک کردیم.»
