24 ژوئن 2021
نتیجه یک سفر پیوسته و پیچیده ، توسعه اقتصادی و ارزش آفرینی است. این امر به سه عنصر اصلی نیاز دارد: منابع ، فرآیندها و صلاحیت ها. این سه عنصر ، خلق ارزش را در ابعاد اقتصادی ، اکولوژیکی و اجتماعی شرطی می کنند.
شرکت های کوچک و متوسط ستون فقرات اقتصاد اتحادیه اروپا هستند. از آنجا که بیش از 99٪ کل شرکت های اروپایی و بیش از 66٪ مشاغل اتحادیه اروپا را تشکیل می دهند ، استراتژی ها و سیاست های توسعه باید به طور خاص آنها را توانمند کند. در طول بحران همه گیری ، بسیاری از این مشاغل بدهی های بدون برنامه ای را به عهده گرفته اند و به ظرفیت سرمایه گذاری خود کاسته اند ، که احتمالاً رشد طولانی مدت را به دنبال خواهد داشت. معکوس کردن این روند در دنیایی که به طور فزاینده ای متغیر ، نامطمئن ، پیچیده و مبهم است ، نمی تواند واقعاً توسط بنگاه های اقتصادی جداگانه و کشورهای جداگانه عضو حل شود.
بنابراین ، باید سطح بالایی از هماهنگی بین سیاست های عمومی ، استراتژی های موسسات تحقیق و توسعه و استراتژی های تجاری در تحقیقات ، انتقال دانش و فناوری و از سرگیری کار نیروی انسانی وجود داشته باشد. برنامه ها و ابتکارات جدید علاوه بر بهره گیری از درس های به دست آمده از تجربیات جمع شده ، باید عینی ، قابل مشاهده و شفاف باشند. این امر کارایی آنها را برای صنعت اروپا افزایش می دهد.
به طور خاص ، نیاز به رسیدگی به چندین چالش عرضی و وابسته وجود دارد که تحت عنوان پنج چالش مهم برای صنعت اروپا ارایه می شود :
تحول دیجیتال – اروپا به یک صنعت متصل ، مبتنی بر داده و پاسخگو نیاز دارد که بتواند به طور مداوم سازگار شود که بطور همیشگی برای ارائه مقدار درخواستی به صورت بهینه تنظیم شده است. فناوری های دیجیتال وسیله ای برای این منظور هستند ، بنابراین این چالش مستقیماً بر منابع ، فرایندها و صلاحیت ها تأثیر می گذارد و کل سیستم تولید را تضمین می کند که ارزش آفرینی می کند.
اقلیم و پایداری – یک چارچوب نظارتی ویژه خواستار تغییرات ناخواسته در سطح منابع (به عنوان مثال ، مواد جدید) و فرایندهای فن آوری و عملیاتی برای اطمینان از کارایی و پایداری لازم است. مقابله با این چالش با نقاط مختلف شروع بخشهای مختلف صنعتی و عدم تقارن بین شرکتهای مختلف پیچیده است.
صلاحیت ها – فناوری های پیشرفته جدید ، به ویژه هوش مصنوعی ، بر رقابت صنعت اروپا و شرکت های خصوصی و به طور کلی نوآوری تأثیر می گذارد. بنابراین ، صنعت به مهارت های گسترده تری نیاز دارد ، که شامل علوم ، فن آوری ، مهندسی و رشته های ریاضی است. بخش قابل توجهی از نیروی کار ممکن است نیاز به افزایش صلاحیت در میان مدت داشته باشد. این یک چالش ویژه برای شرکت های کوچک و متوسط است.
اقتصادهای نوظهور – در چارچوب یک بازار واقعی جهانی ، بخش قابل توجهی از اتحادیه اروپا با رقابت شدید و حتی نامتناسب روبرو است. به ویژه ، کشورهای مرکزی ، شرقی و جنوبی در معرض محیط های نامطلوب رقابتی قرار دارند. مقابله با این چالش نیازی به اعمال سیاست های حمایت گرایانه ندارد. در عوض ، نیاز به سیاست ها و ابتکارات خاصی برای کمک به بخش های به اصطلاح سنتی در ایجاد ارزش افزوده بیشتر ، در نتیجه متفاوت و به طور همزمان پایدارتر است. در حالی که مهم نیست که بخشهای سنتی را رها کنیم ، جستجوی منابع جدید ، نه تنها منابع فناوری و کاوش فرآیندهای جدید ، بلکه منابع تولید ، ضروری است. همچنین نیاز به شناسایی صلاحیت های جدید است که متمایز کننده هستند و پیشرفت این بخشهای سنتی را در زنجیره ارزش حفظ می کنند.
انسجام – هنوز اختلاف قابل توجهی بین شمال اتحادیه اروپا و شرق و جنوب اتحادیه وجود دارد که یک فضای رقابتی قوی و عادلانه را ایجاد نمی کند. این امر تا حدی قدرت هم افزایی را ضعیف می کند. اگرچه در استراتژی های صنعتی موجود به این موضوعات ساختاری پرداخته شده است ، ارزیابی نتایج بدست آمده و ترسیم تغییرات مورد نیاز برای همگرایی سریعتر و موثر بسیار حیاتی است.
رسیدگی قاطعانه و مداوم به این پنج چالش به معنای شناخت اهمیت دستیابی به اهداف اجتماعی ، درگیر کردن همه ذینفعان و اطمینان از انعطاف پذیری است – رفاه افراد درگیر عنصر اصلی سیستم ارزش آفرینی است. موفقیت بستگی به توان صنعت در پاسخگویی به هر پنج این چالش ها دارد ، نه یک یا دو مورد. البته برخی از آنها واقعاً ، مانند چالش تحول دیجیتال مقطعی هستند.
