این روزها از منابع و مجاری مختلف خبرهایی راجع به تغییرات اقلیمی به گوش همه می رسد. به یاد می‌آورم که روزگاری که کودکی بیش نبودیم یک داستان کمیک استریپ پشت جلد یکی از مجلات کیهان بچه‌ها و یا یک مجله دیگر چاپ می‌شد و موضوعش بالا آمدن آب دریا‌ها بود. ۶۰ سال از آن روزها می‌گذرد.
اکنون طبق اعلام سازمان ملل متحد، تغییرات آب و هوایی مسئله تعیین‌کننده زمان ما است، با تاثیری که از نظر جهانی دارای مقیاس بی سابقه است.
اگرچه امروزه توجه و تمرکز بر ویروس کرونا می‌باشد، اما این امر باعث کاهش خطرات اساسی تغییر آب و هوایی در رابطه با همه کشور نمی‌شود.
در این رابطه مسلم است که، نقش رسانه‌های خبری در تأثیرگذاری بر میزان آگاهی عمومی بسیار مهم است. ظاهرا مردم با حوادث شدید آب و هوایی مانند طوفان، سیل و آتش سوزی آشنا هستند ولی بسیاری از افراد آن را احساس نمی‌کنند. تغییرات آب و هوایی برای اکثر مردم واقعاً مهم هستند و این امر باید از طرف دولت و ارکان اطلاع رسانی و سازمان‌های مسئول به یک اولویت جدی تبدیل شود.
تهران نشینان شاید خبردار شوند ولی مردم منطقه که زندگی شان بر مبنای محیط زیستشان تنظیم شده است و آن را با چشم و پوست و استخوانشان احساس می‌کنند.
در این شرایط اطلاع رسانی علمی در همه کشورها به یک الزام تبدیل شده است. در یک کشور مدل‌های علمی پیرامون پیامدهای افزایش سطح دریا مهم است در حالیکه در یک کشور وقوع سیل و یا آتش سوزی مهم باشد. کشور ما با تنوع آب و هوایی که دارد و بر نوار زلزله قرار دارد با طیف گسترده‌ای مواجه است.
در عرصه بین المللی و با تغییر رییس جمهور آمریکا سال گذشته از نظر علاقه عمومی و سیاسی تغییراتی داشته و مردم در سراسر جهان، به ویژه جوانان، به تاین موضوع اهمیت بیشتری داده و به نهضت‌های اجتماعی پیوستند.
این تمایلات و گرایش‌ها بایستی شکل سازنده و اثر بخش داشته باشند وگرنه خود به یک معضل اجتماعی تبدیل می‌شوند. برای دستیابی به این امر اطلاع رسانی صحیح و علمی و مبتنی بر حفظ منابعی که به همه جامعه تعلق دارند اولین اصل می‌باشد.
اگر تنها کانال اطلاع رسانی به موقع رسانه‌های اجتماعی باشند دنیایی از اخبار جعلی و نادرست را نیز با خود به همراه خواهند داشت. باید اعتقاد درونی داشت که خبر رسانی صحیح و علمی تغییرات اقلیمی، رسالت اجتماعی و عامل توسعه پایدار است و باید برای آن کانال‌های قابل اعتماد بوجود آورد.
