توسط کالی مک گیل
در میان کسب و کار های کوچک در ایالات متحده ، مشارکت های تجاری دومین ساختار مالکیت محبوب هستند – که بعد از انحصار شرکت ها ، در مقام دوم است. فهمیدن دلیل آن آسان است. تجارت با یک شریک می تواند مزایای متعددی نسبت به تنها کار کردن داشته باشد. با داشتن بیش از یک مالک ، ممکن است شما دو برابر سرمایه اولیه داشته باشید تا بتوانید با آن کار کنید و تجارت شما می تواند از مهارت های مکمل یک شریک بهره مند شود.
با این حال ، به اشتراک گذاشتن تصمیمات تجاری با شخص دیگر همیشه نوعی قایقرانی ساده و روان نیست – به ویژه هنگامی که مهارت و تعهد زمانی شرکا مشابه نیست. در حالی که یک توافق نامه کسب و کار تجاری به درستی تهیه شده می تواند به جلوگیری و یا حل بسیاری از اختلافات کمک کند ، اما برخی از برخوردهای شخصیتی تقریباً باعث شکست شده اند.
برخوردهای شخصیتی مشارکت تجاری مشترک
هزینه کننده در مقابل پس انداز کننده
پول منبع مشترک اختلافات در مشارکت است ، اغلب به این دلیل که افراد در یکی از دو دسته هزینه کننده و پس انداز قرار می گیرند. ممکن است هزینه کنندگان با این جمله مشهور زندگی کنند: “شما باید برای پول درآوردن پول خرج کنید”. آنها زیاد نگران جریان نقدینگی نیستند و ممکن است تصمیمات عجولانه ای در مورد هزینه های خود بگیرند که بعداً پشیمان شوند. آنها حتی ممکن است با نمره اعتباری وارد مشارکت تجاری شوند که صلاحیت دریافت وام تجاری را دشوار کند.
از طرف دیگر ، پس اندازکنندگان همیشه نگرانند که پول کافی در جریان کار وجود نداشته باشد. آنها حتی در هنگام استخدام کارمند جدید یا خرید تجهیزات جدید می توانند برای موفقیت در تجارت مفید یا حتی ضروری باشند.
مصرف کنندگان و پس انداز کنندگان به عنوان شرکای تجاری با یکدیگر درگیر می شوند زیرا هزینه کننده می خواهد استراتژی های رشد تهاجمی را دنبال کند. در همین حال ، پس انداز کننده ترجیح می دهد ابتدا از نظر مالی مستحکم عمل کند ، حتی اگر این بدان معنا باشد که سالها طول بکشد تا شرکت بازده سرمایه گذاری خود را به شرکا تحویل دهد.
سازش:
در صورت امکان ، اطمینان حاصل کنید که در توافق نامه مشارکت مشخص شده است که چه کسی صلاحیت نهایی را برای تصمیم گیری در مورد هزینه و چگونگی تصمیم گیری در مورد آنها دارد. اگر توافق نامه مشارکت تجاری شما چنین تصمیماتی را برطرف نمی کند ، ارتباط کلیدی است. صحبت درباره تصمیمات تجاری و چارچوب قراردادن آنها به جای هزینه کردن ، می تواند به مصرف کنندگان و پس اندازکنندگان کمک کند تا تعادل در همکاری خود را به دست آورند.
خلاقیت در مقابل انتقاد
خلاقیت می تواند تجارت شما را به سطح بالاتری برساند. محصولات و خدمات نوآورانه می توانند شرکت شما را از رقابت متمایز کرده و تجارت شما را سودآور و مرتبط نگه دارند. تفکر خلاق در مورد فرایندهای اصلی خود می تواند به شما در صرفه جویی در وقت ، هزینه و سایر منابع کمک کند و به شما یک مزیت رقابتی بدهد.
گاهی اوقات مفید است که یک شریک خالق باشد و شریک دیگر منتقد. مانند رابطه بین نویسنده و ویراستار ، انتقاد سازنده نیز می تواند به خالق کمک کند تا بهترین کار خود را به نمایش بگذارد. به ندرت ایده اول یا تکرار کامل است و تنها راه برای بهبود چیزی شناسایی و اصلاح نقص آن است.با این حال ، انتقادات زیاد می تواند روند خلاقیت را متوقف کند. وقتی بازخورد شخصی می شود ، ایده ها را خرد می کند یا خیلی مبهم است ، در واقع بیشتر مخرب است تا سازنده.
سازش:
اگر مشارکت تجاری شما به دلیل ایجاد یک پویا در برابر منتقد ، دچار مشکل شده باشد ، ممکن است هر دو شریک لازم باشد تا در یک حد وسط کار کنند. خالق باید در دریافت بازخورد باز باشد و تشخیص دهد شریکی که انتقاد می کند این کار را انجام می دهد زیرا می خواهد ایده را بهبود ببخشد – نه اینکه خالق را خرد کند.
بعضی اوقات مهارت های هر یک از شرکا متعادل است ، اما اخلاق کاری آنها چندان مناسب نیست. اگر یکی از شرکا روزی 15 ساعت کار میکند در حالی که طرف دیگر هفته ای یک بار برای چک کوتاه مدت سر می زند ، در واقع این یک مشارکت نیست. تقسیم سود اما نه بار کاری به طور یکسان منجر به اختلاف نظر می شود.
به خصوص هنگامی که برای اولین بار کار خود را شروع می کنید ، مهم است که شرکا در مورد نحوه تقسیم مسئولیت ها تصمیم بگیرند. این می تواند شامل مواردی مانند حسابداری ، استخدام و مدیریت کارمندان و پیمانکاران مستقل ، بازاریابی و توسعه تجارت و موارد دیگر باشد.
اگر یکی از شرکا وقت و انرژی لازم برای اختصاص دادن به تجارت را نداشته باشد ، شاید بهتر باشد که او یک شریک ساکت باشد – کسی که پول خود را در تجارت سرمایه گذاری می کند اما تصمیم نمی گیرد ، نظارت بر امور مالی یا استراتژی یا حضور در آن را انجام نمی دهد.
برنامه ریز در برابر بداهه
برنامه ریز دوست دارد جهت مشخصی برای تجارت داشته باشد. آنها به برنامه ریزی سالانه تجارت ، بررسی های فصلی و ادامه روند اعتقاد دارند. بداهه برای اعدام روزانه زندگی می کند. آنها می دانند که تجارت سریع پیش می رود و دوست دارند چابک بمانند تا بتوانند نیازهای مشتری را برآورده کنند و از فرصت های جدید استفاده کنند.
این دو نوع شریک اغلب با هم اختلاف دارند. برنامه ریز خواهان یک رویکرد رسمی است که تصمیم گیرندگان بتوانند از آن برای هدایت شرکت استفاده کنند ، اما بداهه نواز تشخیص می دهد که یک برنامه سه تا پنج ساله ممکن است تا زمان نهایی شدن منسوخ شود. به همین ترتیب ، بداهه نواز ممکن است کاهش ناگهانی فروش را به عنوان نشانه ای از زمان سرمایه گذاری در تبلیغات ببیند ، در حالی که برنامه ریز ممکن است این کار را واکنشی تکان دهنده بداند. اگر مشکل این است که تیم فروش شما به جای کمبود آگاهی از محصول ، ضعیف آموزش دیده است ، پس صرف پول برای تبلیغات باعث افزایش تعداد فروش شما نمی شود.
سازش:
ممکن است در عین انعطاف پذیری و آماده بودن جهت اصلاح در صورت لزوم ، یک برنامه استراتژیک برای تجارت خود داشته باشید. به این برنامه ریزی تجاری چابک می گویند. به جای گذراندن روند برنامه ریزی سالانه ، شرکا به طور مکرر – معمولاً ماهانه یا سه ماهه – با هم ملاقات می کنند. برنامه ریزی استراتژیک بیشتر به یک فرآیند مستمر تبدیل می شود زیرا شرکا می توانند به سرعت تصمیمات استراتژیک را بررسی ، اولویت بندی و اجرا کنند. این امر به شما امکان می دهد تا مشکلات و فرصت ها را بسیار سریعتر از برنامه ریزی استراتژیک سنتی برطرف کند در حالی که اطمینان حاصل کنید که تجارت از پول نقد و سایر منابع خود به طور مولد استفاده می کند.
آیا می توان این مشارکت تجاری را نجات داد؟
از بسیاری جهات ، مشارکت تجاری مانند ازدواج است. شما و شریک تجاری خود در حال پیوستن به یکدیگر برای رسیدن به یک هدف مشترک هستید. برای رسیدن به آنجا ، شما نیاز به سخت کوشی ، ارتباطات آزاد ، اعتماد ، صداقت و حل تعارض موثر دارید.
اگر شما و شریک تجاری خود در تلاش برای قرار گرفتن در یک سطح هستید ، اطمینان حاصل کنید که یک قرارداد مشارکت دارید که نقش ها و مسئولیت ها را بیان می کند و نحوه واکنش شما به اختلافات را بیان می کند. اطمینان حاصل کنید که این موارد به صورت کتبی است – بحث و توافق بر روی شرایط کافی نیست. از تشریفات رسمی صرف نظر نکنید ، حتی اگر شریک تجاری شما دوست یا عضو خانواده باشد.
