اینترنت بدن همه چیز را تغییر می دهد ، ولی بهتر یا بدتر؟

29 اکتبر 2020

INTERNET OF BODY

ظهور دستگاه هایی که بدن انسان را به وب متصل می کنند به سرعت در حال شتاب گرفتن است. این اینترنت از بدن می تواند انقلابی در مراقبت های بهداشتی ایجاد کند و کیفیت زندگی ما را بهبود بخشد. اما بدون سیستم امنیتی مناسب ، این موضوع می تواند خصوصی ترین اطلاعات شخصی ما را نیز به خطر بیندازد و نگرانی های اخلاقی متعددی را ایجاد کند.

    اینترنت بدن در شرف تبدیل همه چیز از مراقبت های بهداشتی به ایمنی خودکار است. یک مطالعه جدید RAND چگونگی استفاده از مزایای بالقوه و کاهش خطرات در این زمینه را بررسی می کند.

راس کامپتون هنگامی که آتش سوزی خانه 400000 دلاری وی را در میدلتاون ، اوهایو ، در سپتامبر 2016 ویران کرد ، آنجا بود. خوشبختانه ، کامپتون به محققان گفت ، قبل از شکستن پنجره با عصا و فرار کردن از آتش او قادر به پر کردن چند کیسه با چندین بخش از دارایی هایش بود – از جمله شارژر پمپ قلب که برای زنده ماندن به آن احتیاج داشت.

اما با از بین رفتن دود ، پلیس به او شک کرد که داستان کامپتون ساختگی است.

اظهارات وی متناقض بود. آوار بوی بنزین می داد. و غیرممکن به نظر می رسید کسی بتواند که از خانه ای در حال سوختن  با چنین وضعیتی فرار کند – به ویژه فردی با بیماری مانند کامپتون – نمی تواند چنین نقشه پیچیده فراری را اجرا کند.

سرانجام ، محققان توانستند کامپتون را به اتهامات سنگین آتش سوزی و کلاهبرداری در بیمه متهم کنند. شاهد اصلی آنها؟ ضربان ساز قلب او بود .

پلیس حکمی برای بازیابی اطلاعات مربوط به فعالیت قلبی کامپتون قبل ،در حین  و بعد از آتش سوزی بدست آورد. پس از بررسی این اطلاعات ، یک متخصص قلب و عروق به این نتیجه رسید که “بسیار غیرمحتمل” است که کامپتون در حالی که بسیاری از وسایل را در دست داشت ، می توانست به این سرعت از شعله های آتش فرار کند.

کامپتون خود را بی گناه دانست. وكیل وی استدلال كرد كه داده های ضربان ساز باید حذف شود. وكیل گفت: این امر باعث نقض امتیاز پزشك بیمار و حق قانون اساسی حریم خصوصی كمپتون می شود.

این قضیه عجیب ، مسلماً غم انگیز و پر از سوالات دشوار بود. صرف نظر از اینکه کامپتون واقعاً خانه اش را آتش زده است ، آیا وسیله ای که برای نجات جان انسان است باید در بخشی از پرونده ای باشد که ممکن است او را پشت میله های زندان قرار دهد؟

ممکن است مدتی جواب آن را ندانیم. کامپتون در ماه جولای در سن 62 سالگی درگذشت و پرونده خود را – و هر سابقه ای که ممکن بود ایجاد کند – حل نکرد.

این ممکن است یک زنجیره از حوادث منحصر به فرد به نظر برسد ، یک انحراف. اما همانطور که صنایع عصر جدیدی از دستگاه هایی را آغاز می کنند که اطلاعات شخصی را با استفاده از اینترنت و بدن انسان ردیابی می کنند ، این آخرین مورد نخواهد بود.

وقتی صحبت از تنظیم اینترنت اشیا می شود ، مثل داستان غرب وحشی است.

این نوع فناوری ، که به درستی اینترنت بدن نامیده می شود ، توانایی بهبود زندگی ما را از راه های بی شماری دارد. اما خطرات نیز به همان اندازه زیاد است. یک مطالعه جدید RAND اینترنت اشیا را در این زمینه کشف می کند ، پیامدهای سیاستی و قانونی را مشخص می کند که می تواند ضمن کاهش این خطرات ، به حداکثر میزان رشد اینترنت بدن کمک کند.

مری لی ، ریاضی دان در RAND و نویسنده اصلی مطالعه ، گفت: “وقتی نوبت به تنظیم اینترنت بدن می رسد ، موضوع مثل داستان غرب وحشی است.”

وی افزود: “این فن آوری ها مزایای بسیاری دارند كه برخی آنها را بسیار بزرگ می دانند و نمی توانند با  اعمال سیاست كاهش یابند. اما ما باید در مورد اینکه این مزایا چه هزینه هایی برای ما دارد – و اینکه چگونه ممکن است به طور کلی از برخی از خطرات جلوگیری کنیم ، بحث بیشتری داشته باشیم. “

اینترنت بدن چیست؟

دستگاه های متصل به اینترنت مانند ترموستات های هوشمند ، دستیارهای فعال کننده صدا و یخچال های مجهز به وب در خانه ها همه گیر شده اند. این فناوری ها بخشی از اینترنت اشیا (اینترنت اشیا) است که در سال های اخیر با هجوم مصرف کنندگان و کسب و کارها به سمت دستگاه های هوشمند برای راحتی ، کارایی و در بسیاری از موارد برای سرگرمی ، شکوفا شده است.

فناوری های Internet of Bodies زیر چتر گسترده تر اینترنت اشیا قرار می گیرند. اما همانطور که از نامش پیداست ، دستگاه های اینترنت بدن حتی یک رابطه متقابل خصوصی تر بین انسان و ابزارها را ایجاد می کنند. دستگاه های اینترنت بدن،  بدن انسان را کنترل می کنند ، معیارهای سلامتی و سایر اطلاعات شخصی را جمع آوری می کنند و این داده ها را از طریق اینترنت منتقل می کنند. بسیاری از دستگاه ها مانند ردیاب های تناسب اندام در حال حاضر مورد استفاده قرار می گیرند.

    اینترنت اشیا: فرصت ها ، مخاطرات و حاکمیت

جمع آوری داده ها در مورد همه چیز ، از رژیم های غذایی گرفته تا تعاملات اجتماعی می تواند به بهبود مراقبت های بهداشتی پیشگیرانه ، افزایش بهره وری کارکنان و تشویق افراد برای شرکت فعال درامور سلامتی کمک کند.

لوزالمعده مصنوعی می تواند دوز انسولین را برای بیماران دیابتی به طور خودکار انجام دهد. رابط های مغز و رایانه می تواند به قطع عضویها اجازه دهد اندام های مصنوعی را با ذهن خود کنترل کنند. و پوشک های هوشمند می توانند والدین را از طریق برنامه بلوتوث در هنگام نیاز به تغییر کودک خود آگاه کنند.

اما علی رغم پتانسیل آن برای ایجاد انقلابی در مورد همه چیز از راه های مفید ، اینترنت بدن می تواند خصوصی ترین اطلاعات شخصی ما را به خطر بیندازد.

لی گفت: “مقدار زیادی داده جمع آوری می شود و مقررات مربوط به این داده ها واقعاً مبهم است.” “وضوح زیادی در مورد اینکه چه کسی داده ها را در اختیار دارد ، نحوه استفاده از آنها و حتی به چه کسانی قابل فروش است ، وجود ندارد.”

لی و همکارانش خطرات احتمالی دستگاه های اینترنت بدن را در سه زمینه بررسی کردند: حریم خصوصی داده ها ، امنیت سایبری و اخلاق. این تیم همچنین توصیه هایی را شناسایی کرده است که می تواند به سیاست گذاران کمک کند تا خطرات و امتیازات بسیاری را که در اینترنت بدن ایجاد می کند متعادل کند.

خطرات حریم خصوصی اینترنت بدن

دستگاه های اینترنت بدن که از قبل در حال استفاده و توسعه هستند می توانند مکان ، عملکردهای بدن و آنچه را می بینند ، می شنوند و حتی فکر می کنند ، کاربران را ردیابی ، ثبت و ذخیره کنند. به گفته محققان RAND ، سوالات حل نشده زیادی درمورد اینکه چه کسی اختیار دسترسی به این داده ها را دارد – و چگونه می توانند از آنها استفاده کنندوجود دارد.

فرآیند جمع آوری داده ها ، بسته به آنچه که جمع آوری می شود ، هر چند وقت یکبار ، اینکه آیا کاربران قبلاً رضایت آگاهانه را ارائه داده اند و اینکه آیا آنها می توانند به راحتی از جمع آوری آنها انصراف دهند یا شرکت ها را برای فروش داده هایشان منع کنند ، می تواند خطری جدی برای حریم خصوصی باشد.

لی گفت: “در ایالات متحده یک مجموعه مقررات وجود دارد که مشخص نمی کند استفاده از این وسایل چقدر ایمن است.” “هیچ مقررات ملی در مورد کارگزاران داده وجود ندارد ، بنابراین ، بسته به اینکه در کدام کشور زندگی می کنید ، کارگزاران داده می توانند اطلاعات شما را به اشخاص ثالث بفروشند ، سپس آنها می توانند بر اساس داده های فروخته شده نمایه شما را ایجاد کنند.”

دستگاه های قلبی قابل کاشت

ضربان سازهای قلب جدید و دفیبریلاتورهای قلب و عروق قابل کاشت می توانند اطلاعات بی درنگ و مداوم را درباره نوسانات قلبی بیمار ارائه دهند. این دستگاه ها همچنین می توانند ضربان قلب را در بیمارانی تنظیم کنند که قلب آنها خیلی تند یا خیلی کند می زند و می تواند به درمان نارسایی قلبی کمک کند.

مزایای دستگاه های قلبی قابل کاشت به وضوح مستند شده است – آنها می توانند کیفیت زندگی بیمار را بهبود بخشند و در بسیاری از موارد زندگی او را حفظ کنند. اما همانطور که مورد راس کامپتون نشان می دهد ، مشخص نیست که آیا استفاده از اجرای قانون از داده های اینترنت بدن ، نقض حمایت های اساسی در برابر خودزنی و جستجو و ضبط بی دلیل است.

نحوه کار آنها:

این دستگاه با استفاده از سیم های عایق شده به قلب ، در قفسه سینه کاشته می شود. یک فرستنده واقع در خانه بیمار به صورت بی سیم اطلاعات ثبت شده را به پزشک منتقل می کند.

خطرات اضافی:

اتصال به اینترنت احتمال هک شدن این دستگاه ها و به خطر افتادن داده هایی را که منتقل می کنند معرفی می کند.

فناوری بهره وری

آمازون فناوری های مچ بند را برای ردیابی و ثبت موقعیت کارگران و حرکات دست به ثبت رسانده است. اگر مچ بند احساس تاخیر در بهره وری را داشته باشد ، آنگاه لرزش ایجاد می کند تا تمرکز کارمند را جلب کند.

اگرچه مشخص نیست که آیا آمازون هرگز این دستگاه را تولید خواهد کرد ، اما چنین فناوری بهره وری می تواند به کارآیی کسب و کارها کمک کند تا کمتر در معرض خطا باشند. اما از آنجا که این به کارفرمایان اطلاعات بسیار شخصی در مورد کارگران خود ، مانند اطلاعات در مورد دستشویی رفتن آنها را می دهد ، این نگرانی وجود دارد که آیا فناوری توصیف شده در حق ثبت اختراع آمازون می تواند حق حریم خصوصی کارمندان را نقض کند.

چگونه کار می کند:

این مچ بند پالس های فراصوتی را در فواصل از پیش تعیین شده برای ردیابی حرکات دست و موقعیت نسبی دست و بسته های انبار کارمندان ارسال می کند.

خطرات اضافی:

کارمندان ممکن است این فناوری را مزاحم بدانند ، که می تواند به انها آسیب برساند.

چه سیاستی می تواند خطرات حریم خصوصی اینترنت بدن را کاهش دهد؟

• کنگره باید استانداردهای محافظت و شفافیت داده ها را برای داده های جمع آوری شده توسط دستگاه های اینترنت بدن بررسی کند.
• کنگره می تواند از موفقیت ها و شکست های قوانین حریم خصوصی اخیر که در اروپا و کالیفرنیا وضع شده است ، درس بگیرد. قانون گذاران همچنین می توانند روش هایی را برای اطمینان از کنترل کاربران اینترنت اشیا بر اطلاعات شخصی خود از جمله حق انصراف از جمع آوری داده ها در نظر بگیرند.
• دولت های فدرال و ایالتی باید مقررات مربوط به کارگزاران داده و محدودیت در مورد افرادی که می توانند داده ها را جمع آوری کنند ، نحوه استفاده از آنها و همچنین اینکه داده ها به اشخاص ثالث فروخته می شوند ، در نظر بگیرند.
• سیاست گذاران باید مقرراتی را در مورد چگونگی دسترسی مجاز به استفاده از داده های اینترنت بدن به بیمه گران ، کارفرمایان و دیگران در نظر بگیرند.

خطرات امنیتی اینترنت بدن

دستگاه های اینترنت بدن می توانند مستعد نقص های امنیتی مشابه دستگاه های اینترنت اشیا یا هر فناوری دیگری باشند که اطلاعات را در فضای ابری ذخیره می کند. اما ، با توجه به ماهیت دستگاه های اینترنت بدن و داده هایی که آنها جمع می کنند ، میزان خطر به خصوص زیاد است. آسیب پذیری ها می توانند به اشخاص غیرمجاز اجازه دهند اطلاعات خصوصی را عیان نموده ، داده ها را دستکاری کنند یا کاربران را از استفاده از حساب های خود قفل کنند.

در مورد برخی از تجهیزات پزشکی کاشته شده ، هکرها می توانند به طور بالقوه دستگاه ها را دستکاری کنند تا باعث صدمه جسمی یا حتی مرگ شود. امنیت ملی نیز نگران کننده است ، زیرا هر داده جمع آوری شده توسط اینترنت بدن امکان آشکار سازی اطلاعات حساس مانند موقعیت اعضای سرویس های ایالات متحده را دارد.

ردیاب های سلامتی

دستبندها ، ساعت ها ، انگشترها و برنامه های گوشی های هوشمند اینترنت بدن می توانند مراحل ، ضربان قلب ، الگوی خواب و سایر داده های فیزیکی مانند مصرف الکل را ردیابی کنند. بسیاری از دستگاه ها همچنین تجزیه و تحلیل کاربر پسند ارائه می دهند ، به افراد در سلامت خود دید بیشتری می دهند. آنها ممکن است به کاربران کمک کنند تا مسائل بالقوه بهداشتی را زودتر شناسایی و مراقبت کنند. و آنها اقدامات پیشگیرانه در مورد سلامتی ، مانند رژیم غذایی سالم و ورزش را تشویق می کنند.

هنوز هم حجم داده های شخصی که این دستگاه ها جمع می کنند ، آسیب پذیری های امنیتی و احتمال خطای کاربر طوفانی کامل ایجاد کرده است. شرکت ها ، هکرها و حتی دشمنان خارجی می توانند از داده های کاربر برای منافع مالی یا سیاسی سو استفاده کنند.

نحوه کار آنها:

این دستگاه ها با استفاده از شتاب سنج های پیشرفته و سنسورهای دیگر که می توانند حرکت را به اندازه گیری دیجیتال تبدیل کنند ، کار می کنند.

خطرات اضافی:

برخی مطالعات نشان داده اند که ردیابی مداوم فعالیت بیومتریک از طریق برنامه های بهداشتی مانند ردیاب خواب می تواند اضطراب کاربران را افزایش داده و بدخوابی و سایر شرایط را بدتر کند.

قرص دیجیتال

در سال 2017 ، سازمان غذا و دارو (FDA) اولین قرص دیجیتال را با حسگرهای تعبیه شده که مصرف دارو را ضبط کرده است ، تأیید کرد. این قرص در درمان اسکیزوفرنی و برخی از انواع اختلالات دو قطبی و افسردگی موفق بوده است – شرایطی که پایبندی بیماران به درمان برای جلوگیری از عود بیماری بسیار حیاتی است.

بیماران می توانند از طریق یک درگاه تحت وب ، به مراقبان و پزشکان این اطلاعات را بدهند. این می تواند به ارائه دهندگان خدمات بهداشتی کمک کند تا تأیید کنند که آیا بیماران برنامه های درمانی خود را دنبال می کنند یا خیر اما این به قیمت بالقوه قرار گرفتن در معرض حملات سایبری شبکه های ارائه دهنده خدمات بهداشتی است.

نحوه کار آنها:

سنسور قرص پیامی را به یک پچ پوشیدنی ارسال می کند که اطلاعات را به یک برنامه تلفن همراه منتقل می کند تا بیماران بتوانند مصرف دارو را در تلفن های هوشمند خود پیگیری کنند.

خطرات اضافی:

داده های جمع آوری شده توسط قرص های دیجیتال می تواند پتانسیل شرکت های بیمه را برای نظارت بر اینکه آیا بیمار داروی خود را مصرف می کند یا نه ارایه کند و پوشش افرادی را که از رژیم تجویز شده خود پیروی نمی کنند ، حذف کند.

چه سیاستی می تواند خطرات امنیتی اینترنت بدن را کاهش دهد؟

• اگرچه FDA تلاشهایی را برای ارتقای بهترین روشهای امنیت سایبری برای بخشهایی از اکوسیستم اینترنت بدن انجام داده است ، اما همه دستگاههای اینترنت بدن تحت نظارت FDA نیستند. آژانس های فدرال می توانند چارچوبی مخصوص اینترنت بدن را پس از چارچوب امنیت سایبری انستیتوی ملی استاندارد و فناوری مدلسازی کنند.
• تلاش های موجود FDA می تواند شامل وسایل بهداشتی مصرف کننده و سوابق الکترونیکی سلامت شود.
• سیاست گذاران می توانند گواهینامه های امنیت سایبری مشابه با برچسب Energy Star ایجاد شده توسط آژانس حفاظت از محیط زیست ایجاد کنند. این می تواند انگیزه استفاده از دستگاه های ایمن و افزایش آگاهی مصرف کننده باشد.

نکات اخلاقی اینترنت بدن

حریم خصوصی و خطرات امنیتی برای افرادی که داده هایشان به خطر بیفتد ذاتاً از موارد اخلاقی هستند. اما اینترنت بدن نگرانی های اخلاقی بیشتری را شامل می شود ، از جمله نابرابری و تهدید استقلال شخصی.

بدون پوشش بیمه ای ، دسترسی به اینترنت یا سطح خاصی از فن آوری ، برخی از گروه ها می توانند از مزایای فوری اینترنت بدن و همچنین تأثیر آن در ابتکارات بهداشت عمومی در طولانی مدت غافل شوند. و از آنجا که اینترنت بدن در ابتدای راه است ، هنوز سوالات اساسی در مورد اینکه آیا افراد دارای اطلاعات شخصی خود هستند یا حق انصراف از جمع آوری داده ها را دارند ، وجود دارد.

لی گفت: “دستگاههایی وجود دارد كه والدین می توانند برای كمك  آنها را در اختیار فرزندان خود قرار دهند ، معمولاً با نوعی میكروفون و دوربین.” “بنابراین حتی اگر پدر و مادر حق داشته باشند مراقب فرزند خود باشند ، اگر کودک در مدرسه یا در یک خانه بازی است ، سایر کودکان نیز ناآگاهانه تحت نظارت قرار می گیرند.”

آزمایش ژنتیک مستقیم به مصرف کننده

کیت های آزمایش ژنتیکی می توانند اطلاعات جالب نسبی و حتی بینش شخصی در مورد خطرات سلامتی و بیماری ها را ارائه دهند. اما با کمی نظارت ، این خدمات می توانند ناآگاهانه چالش هایی را برای فرزندان آینده افراد ایجاد کنند – مدتها قبل از اینکه حتی تصور شوند.

به عنوان مثال ، نتایج یک کیت آزمایش ژنتیکی یا استفاده از یک دستگاه پزشکی خاص اینترنت بدن ممکن است کسی را به عنوان ناقل یک بیماری ژنتیکی شناسایی کند که ممکن است به فرزندان آنها منتقل شود. این می تواند روزی منجر به محرومیت از پوشش بیمه ای یا مزایای دیگر آن کودکان شود.

چگونه کار می کند:

یک مشتری یک کیت آزمایش خریداری می کند و از طریق پست نمونه ای از بزاق یا خون را تهیه می کند. یک آزمایشگاه نمونه را تجزیه و تحلیل می کند تا به دنبال تغییرات ژنتیکی باشد ، و نتایج از طریق یک پورتال وب منتقل می شود.

خطرات اضافی:

بدون مقررات ، شرکت هایی که این کیت ها را ارایه می کنند می توانند اطلاعات جمع آوری شده را به اشخاص ثالث بفروشند. همچنین سوالی در مورد صحت اطلاعات نسب حاصل از این آزمایشات وجود دارد.

حسگرهای احساسی

شرکت های نرم افزاری هوش مصنوعی (AI) در حال توسعه سیستم هایی هستند که می توانند با تجزیه و تحلیل حالات صورت ، صدا و سایر سیگنال های صوتی و تصویری ، اطلاعات مربوط به احساسات انسان را شناسایی و جمع آوری کنند.

برخی معتقدند این فناوری ها می تواند به کاهش تصادفات رانندگی کمک کند ، به شرکت ها نشان می دهد که مصرف کنندگان از محتوای ارایه شده چه احساسی دارند و حتی در مورد همدلی به کودکان می آموزند. اگرچه این فناوری های درک عاطفی هنوز بسیار جدید هستند ، مشخص شده است که سایر فناوری های شناسایی چهره هنگام شناسایی زنان و اقلیت ها نادرست هستند ، که به طور بالقوه می تواند این گروه ها را در معرض خطر سوگیری قرار دهد.

نحوه کار آنها:

هوش مصنوعی از تکنیک های یادگیری ماشینی برای تجزیه و تحلیل میلیون ها فیلم استفاده می کند و سپس از آن نقاط داده برای اندازه گیری و تجزیه و تحلیل حرکت ابروها ، حرکات مژه ، چین و چروک بینی و سایر واکنش های صورت استفاده می کند.

خطرات اضافی:

افزایش پیچیدگی داده های جمع آوری شده تشخیص چهره و صدا ، نگرانی هایی را در مورد نظارت احتمالی و نقض حریم خصوصی ایجاد می کند.

چه سیاستی می تواند نگرانی های اخلاقی را کاهش دهد؟

• سیاست گذاران باید شرایط و ضوابطی را که می توانند از فناوری های اینترنت بدن استفاده کنند تنظیم کنند. آنها همچنین باید حمایت از گروه های آسیب پذیر را در نظر بگیرند ، به ویژه برای اطمینان از اینکه کاربران درمورد فناوری هایی که در بدن آنها قرار گرفته است ، حقوقی دارند.
• آژانس ها و بنیادهای فدرال می توانند تحقیقات مربوط به جمع آوری داده های اینترنت بدن و نابرابری های مراقبت های بهداشتی را تأمین کنند.
• با رواج بیشتر اینترنت بدن ، ارائه دهندگان  خدمات پزشکی ، گروه های مصرف کننده و توسعه دهندگان اینترنت بدن نیاز به تحقیق و انتشار اطلاعات در مورد مزایای واقع بینانه و عملی و همچنین آسیب های احتمالی دارند.
• کمیسیون تجارت فدرال می تواند نقش بزرگتری داشته باشد تا اطمینان حاصل کند که ادعاهای بازاریابی اینترنت بدن در مورد بهبود رفاه یا درمان های خاص بهداشتی با شواهد مناسب پشتیبانی می شود.