استراتژی بزرگ چین ؛ روندها ، مسیرها و رقابت بلند مدت

توسط اندرو اسکوبل ، ادموند جی Burke ، Cortez A. Cooper III ، فروش لیلی ، چاد جی. اکلند ، اریک وارنر ، جی دی ویلیامز

 سوالات تحقیق:

آیا چین ممکن است در اجرای اهداف استراتژی بزرگ خود تا سال 2050 موفق باشد؟

 این اهداف مبتنی بر راهبردهای سطح ملی در زمینه های دیپلماسی ، اقتصاد ، علم و فناوری و امور نظامی است: بر این مبنا روابط ایالات متحده و چین تا سال 2050 چگونه خواهد بود؟

برای بررسی اینکه آیا رقابتی میان ایالات متحده و چین ممکن است تا سال 2050 به وجود آید ، نویسندگان استراتژی بزرگ چین را شناسایی و توصیف کردند . استراتژی های ملی آن (دیپلماسی ، اقتصاد ، علم و فناوری و امور نظامی) را مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند و ارزیابی کردند که چین چقدر در آنها موفق است. ممکن است سه دهه آینده زمان اجرای کافی برای این موارد باشد. اهداف اصلی چین تولید است که به خوبی اداره می شود  و تا سال ۲۰۵۰، از نظر اجتماعی پایدار ، از لحاظ اقتصادی رونق ، از نظر فناوری پیشرفته و از نظر نظامی قدرتمند خواهد بود.

چین اهداف مشخصی را در مورد رشد اقتصادی ، رهبری منطقه ای و جهانی در تکامل معماری های اقتصادی و امنیتی و کنترل بر سرزمین های ادعا شده ترسیم کرده است. در چندین مورد ، این اهداف چین را به رقابت ، بحران و حتی درگیری بالقوه با ایالات متحده و متحدانش می کشاند. رهبران چین این مسئله را به وضوح تشخیص داده و بازیگران و اقدامات خاص را به عنوان تهدیدی برای دستیابی به این اهداف ترسیم و اولویت بندی کرده اند. با ایالات متحده ، چین به دنبال مدیریت روابط ، به دست آوردن مزیت رقابتی و رفع تهدیدات ناشی از آن رقابت بدون انحراف از اهداف استراتژیک دیگر (بخصوص موارد موجود در حوزه اقتصادی) می باشد.

آمادگی برای پیروزی یا صعود چین در این حد و اندازه  برای آمریکا بسیار پر ریسک به نظر می رسد زیرا این سناریوها با روندهای توسعه ملی کنونی مطابقت دارند و نمایانگر  ایجاد سناریوهای محتاطانه ای برای آینده ارتش ایالات متحده هستند. در هر دو سناریو ، ارتش آمریكا باید خطرات بیشتری را برای نیروهای پیشروی مستقر در ژاپن ، كره جنوبی و فیلیپین در نظر بگیرد و امکان از بین رفتن توانایی عملكرد معمول در هوا و فضای دریایی فوق و در اقیانوس آرام غربی را نشان دهد.

یافته های کلیدی

هر یک از چهار سناریویی که مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است – پیروزی چین ، صعود چین ، چین راکد یا منفجر شدن چین – در سه دهه امکان پذیر است.

 شکل گیری یک چین پیروزمند به احتمال زیاد به این دلیل است که چنین نتیجه ای حاشیه کمی برای خطا و عدم وجود هرگونه بحران بزرگ و یا عقب نشینی جدی بین سال های ۲۰۲۰و ۲۰۵۰ را  پیش بینی می کند.

 احتمالاً چین در معرض خطر نیست زیرا رهبران چین تا به امروز در سازماندهی و برنامه ریزی مهارت داشته اند و برای فائق آمدن بر بحران ها ، و در سازگاری و تعدیل شرایط در حال تغییر هستند.

 تا سال 2050 ، چین به احتمال زیاد برخی از موفقیت ها و شکست ها را تجربه کرده است و محتمل ترین سناریوها ی، اول صعود چین و یا  دوم ،یک چین راکد است. در سناریوی اول ، چین در دستیابی به اهداف بلند مدت خود بسیار موفق خواهد بود ، در حالی که ، در سناریوی دوم ، چین با چالش های اساسی روبرو خواهد بود و بیشتر در اجرای استراتژی بزرگ خود ناموفق خواهد شد.

این چهار سناریو می تواند هر یک از سه مسیر بالقوه روابط ایالات متحده و چین را تولید کند:

• شرکای موازی ،
• برخورد رقبا یا
• جهت های واگرا

    مسیر شرکای موازی تداوم وضعیت روابط ایالات متحده و چین در سال 2018 است. این مسیر به احتمال زیاد به یک چین راکد و احتمالاً یک چین با رشد صعودی شکل می دهد.

    مسیر برخورد رقبا ، به احتمال زیاد چین در یک سناریوی پیروزمند ظاهر می شود ، که در آن پکن با اطمینان و اعتماد به نفس بیشتر می شود.

    مسیر جهت های واگرایی چین به احتمال زیاد در یک سناریوی انفجاری اتفاق می افتد زیرا پکن با مشکلات داخلی روبرو خواهد شد.

توصیه ها

    سناریوهای احتمالی نیاز به توجه بیشتر به بهبود قابلیت های نیروی مشترک و آماده سازی برای کار با دنباله  های لجستیکی بسیار طولانی تر دارند. برای ارتش آمریكا ، این به معنای تلاش برای بهینه سازی واحدهای كلیدی و قابلیت های موجود در زمینه پرواز و سیلینگ در دسترس است تا سربازها را به سرعت در محل جنگ یا قبل از شروع جنگ به آنجا برسانند.

از آنجا که احتمالاً چین تا اواسط دهه 2030 قادر است همه حوزه های درگیری را در سراسر منطقه گسترده منطقه به چالش بکشد ، ارتش آمریکا ، به عنوان بخشی از نیروی مشترک ، باید بتواند فوراً به بحران ها یا شرایط احتمالی در انواع مختلف پاسخ دهد. نقاط درگیری مستقیم در آغاز بحران یا درگیری به ترکیبی از نیروهای پیشتاز ، نیروهای اعزامی سبک و سیار و نیروهای متفقین قابل تعامل نیاز دارد.

ارتش آمریكا و نیروهای متفقین نیز باید برای تقویت بازدارندگی طولانی مدت متعارف ، مفاهیم را توسعه داده و آموزش دهند.

توانایی نیروهای دریایی و هوایی بسیار توانمند ، پاسخگو و انعطاف پذیر برای سرکوب سریع و مؤثر سیستم شناسایی اعتصاب و اعتراضات چین ، همراه با عملیات ویژه و قابلیت های ارتش ، تا حد زیادی مشخص خواهد کرد که رهبری چین هنگام در نظر گرفتن عملیات نظامی چقدر خطرناک است

https://www.rand.org