کل نگار ۱۵-۲-۱۴۰۰
15 آوریل 2021 توسط Goda Naujokaitytė
تا به امروز ، کمیسیون حدود 50 پروژه جداگانه را برای ایجاد “یک شبکه جهانی برای داده های تحقیق” تأمین کرده است. از ماه ژوئن ، یک مشارکت خصوصی خصوصی جدید با هدف ساده سازی این سیستم ، آن را به یک ابر علمی کاملاً باز تبدیل می کند.
ابر علوم علمی اروپا (EOSC) امسال در حالی وارد مرحله جدیدی می شود که اتحادیه اروپا به مأموریت خود برای ایجاد بی شماری از سیستم های اشتراک داده در سراسر قاره ادامه می دهد تا محققان بتوانند علم کاملاً باز را دنبال کنند.
این پروژه ابر به طور رسمی در سال 2018 راه اندازی شد و از آن زمان تاکنون Horizon 2020 حدود 50 پروژه را تأمین کرده و 320 میلیون یورو تا سال 2020 سرمایه گذاری کرده است.
این پروژه ها از پایین به بالا زمینه را برای ابر فراهم کردند و ذینفعان را از سراسر اروپا درگیر کرد. اما دید EOSC خنثی شده و پیچیده تر شده است. کارل لویبن ، رئیس انجمن EOSC و رئیس پیشین مگنیفیکوس از دانشگاه صنعتی دلفت ، گفت: “ما اکنون در تلاش هستیم که به مرحله همگرایی برسیم.”
ابزار انجام این کار ، مشارکت برنامه ریزی شده بین کمیسیون اروپا و انجمن EOSC خواهد بود که بنیانگذاران تحقیق ، ارائه دهندگان خدمات و سازمانهای دیگر را گرد هم آورده است. این انجمن همراه با بسیاری از ذینفعان اروپایی دیگر ، نقشه راهی را برای تحقق بخشیدن به فضای ابر علمی تعیین کرده است.
در حالی که طرح سه سال پیش از نظر فنی راه اندازی شد اما ، EOSC فقط روی کاغذ عملیاتی است. این مشارکت با هدف ادغام و استقرار کامل سیستم تا سال 2030 برای خدمت به دو میلیون محقق انجام شده است.
کمیسیون طی 7 سال آینده 490 میلیون یورو برای این کار هزینه خواهد کرد. بودجه ده برابر بیشتری نیز احتمالاً از جاهای دیگر تأمین می شود.
لویبن می گوید ابر علمی باز یک روند مداوم است. تاریخ مشخصی برای عملیاتی شدن یا خدمت به تعداد معینی از محققان مشخص نشده است. این شباهت بیشتر به شبکه جهانی دارد ، شبکه ای از منابع که به طور مداوم در حال پیشرفت است.
تفاوت در این است که EOSC مخازن داده مربوط به تحقیقات در اروپا و بعداً در سراسر جهان را بهم متصل خواهد کرد. هر یک از آنها باید براساس اصول داده های FAIR در مورد قابلیت کشف ، دسترسی ، قابلیت همکاری و قابلیت استفاده مجدد باشد.
این چالش اطمینان از متناسب بودن کلیه داده های تحقیق با اصول و دسترسی به آنها از طریق شبکه است. امروزه ، بیشتر داده های تحقیق آنلاین نیستند و به راحتی برای محققان قابل دسترسی نیستند ، بلکه در سیستم های مختلف و تحت انبوهی از استانداردها و روش های گوناگون ذخیره می شوند.
اتصال آنها در شبکه کار ترسناکی است. گام مهم بعدی برای مقابله با آن ایجاد EOSC Core است ، ابزاری برای کشف ، اشتراک ، دسترسی و استفاده مجدد از داده ها و خدمات در زیرساخت های مختلف داده.
درست مانند اینترنت که از پروتکل های استاندارد برای تبادل و دستکاری پرونده ها استفاده می کند ، EOSC برای مخلوط کردن بسته های داده خود به یک استاندارد باز FAIR نیاز دارد.
پیش بینی می شود 35 میلیون یورو برای خرید EOSC Core یک فراخوان تدارکاتی در سال آینده انجام شود ، امید است که در دو سال آینده راه اندازی شود.
