6 اکتبر 2020توسط ایوان کورون
آندره گز ، استاد نجوم در دانشگاه کالیفرنیا ، لس آنجلس ، چهارمین زنی است که برنده جایزه نوبل فیزیک می شود
برای ستاره شناس آمریکایی ، آندره گز ، برنده جایزه فیزیک نوبل امسال ، آنچه سیاه چاله ها را بسیار جذاب می کند این است که چقدر مفهوم سازی در این باره با حیله گری است.
اگر از او خواسته شود که آنها را برای یک فرد عادی توضیح دهد ، پاسخ استاندارد او این است: “سیاهچاله جسمی است که نیروی جاذبه آن چنان شدید است که هیچ چیز از آن فرار نمی کند – حتی نور”.این همیشه کنجکاوی افراد را برآورده نمی کند.
استاد دانشگاه کالیفرنیا ، لس آنجلس پس از دریافت جایزه امسال به همراه راجر پنروز از انگلیس و راینهارد جنزل از آلمان، از طریق تلفن به خبرگزاری فرانسه گفت: “تعداد کمی از مردم می فهمند که سیاهچاله چیست؟”
تابستان امسال ، تیم گز شروع پروژه خود را ، با استفاده از یک تلسکوپ عظیم در هاوایی ، فن آوری های نوری جدید و محاسبات بی شماری برای اندازه گیری سیاهچاله بزرگ در مرکز کهکشان راه شیری را با یک ستاره جشن گرفتند.
وی گفت: “ایده پردازی درباره سیاهچاله بسیار سخت است.” “قوانین فیزیک در نزدیکی یک سیاه چاله بسیار متفاوت از زمین است ، به طوری که چیزهایی که ما به دنبال آنها هستیم ، شهودی برای آنها نداریم.”
وی افزود: “بنابراین من از نظر ریاضی می توانم به آن فکر کنم ، می توانم به صورت انتزاعی به آن فکر کنم ، اما شکل گیری تصویر در ذهن بسیار دشوار است ، زیرا اختلاط فضا و زمان وجود دارد.”
راه “دیدن” سیاهچاله ، که بنا به تعریف نامرئی است ، مشاهده مدار ستاره های اطراف آن است.
گز می گوید که پس از 25 سال ، او نقشه مفصلی از برخی از درخشان ترین ستاره های در هم ریخته در مدارهای تنگ اطراف( قوس الف * )در ذهن خود دارد.
این ستاره شناس گفت: “احساس می کنم همه ستاره ها مانند بچه هایی هستند که شما نام آنها را می دانید و آنها را می شناسید ، اما هر ساله کمی متفاوت هستند.”
یک ستاره به نام S2 در کمتر از 16 سال مدار خود را کامل می کند و با نزدیک شدن به سیاهچاله سرعت می گیرد و با دور شدن سرعت آن کم می شود.
خورشید ما 200 میلیون سال طول می کشد تا مدار خود را کامل کند – وقتی ما گردش فعلی خود را شروع کردیم دایناسورها در زمین پرسه می زدند.
در پاسخ به این پرسش که به نظر استاد چطور می شود از سیاه چاله سقوط کرد؟وی گفت: “ما تا آن زمان زنده نخواهیم ماند”
“بنابراین اگر شما به فکر افتادن در سیاهچاله هستید ، اولین اتفاقی که می افتد این است که نیروی جاذبه در پاهای شما بسیار بیشتر از سر شما است که در واقع پاره می شوید.
“ما هیچ چیزی را احساس نخواهیم کرد زیرا وجود نخواهیم داشت ،از آن دوام نخواهیم آورد ، ما به قطعات اصلی خود شکسته خواهیم شد.
گز در سال 1992 دکترای خود را در Caltech گرفت و از سال 1994 در UCLA حضور داشت و در آنجا همکاری مشترک گروه مرکز کهکشانی را بر عهده داشت.او متقاعد شده است که بیشتر رمز و رازهای اطراف سیاهچاله ها در طول زندگی او گشوده خواهد شد.وی گفت: “من فکر می کنم این حوزه ای از فیزیک است که سرعت کشف آن سریعتر و سریعتر می شود زیرا فناوری بسیار سریع در حال پیشرفت است.”
آخرین زنی که برنده جایزه فیزیک نوبل شد ، دو سال پیش دونا استریکلند کانادایی بود. پیش از او ، دو زن دیگر وجود داشتند – ماریا گوپرت مایر در 1962 و ماری کوری در 1903.در مجموع چهار زن ، در برابر بیش از 200 مرد.
گز گفت: “این رشته برای مدت طولانی تحت سلطه مردان بوده است.”
“اما امروز ، تعداد زیادی از زنان در این رشته فعالیت می کنند. و بنابراین من خوشحالم که می توانم به عنوان الگوی زنان جوان عمل کنم.”
