این یک اصل است که برای توسعه پایدار باید مدیرانی کارآمد برای آینده هر سیستمی تربیت شوند . این امر یک برنامه ریزی پایدار نیاز دارد و برای موفقیت این برنامه ، به نوآوری پایدار نیاز است . این زنجیره ای بسیار حساس و نیز بسیار کارآمد می باشد.
هم اکنون جهان با نیاز مبرمی برای پر کردن شکاف استعداد برای پیاده سازی و توسعه فناوری های نوظهور مواجه است. در برخی جاها کمتر و در برخی جا ها بسیار بیشتر .
تبدیل ذهن نوآور ب یک کارآفرین به چیزی بیش از تخصص فناوری نیاز دارد. این نیاز زنجیره ای است که در بالا به آن اشاره شد. آموزش های مقاطع تحصیلی و مجموعه مهارت های لازم در تجربیات زندگی واقعی کاری ، تبادل نظر با همتایان و متخصصان فناوری، و ایجاد نیاز برای تبدیل یک مفهوم به یک کسب و کار در این زنجیره نهفته است.
با پرداختن به این چالش در سطوح کلان مدیریت کشور که خود نیازمند برنامه‌های نوآورانه است میتوان آن را به سطوح پایین تر تسری داد .
ایجاد یک مدل آموزشی منحصر به فرد و نوآورانه که در آن دانشجویان از دانشگاه‌های کشور با ریافت‌کنندگان فناوری در صنعت، دانشگاه‌ها، آزمایشگاه‌ها و شرکت‌ها همکاری می‌کنند مدلی است که دنیا آن را ایجاد نموده است .
دولت بایستی با هدف ترویج توسعه فناوری های پایدار و ارزشمند برای کاربردهای تجاری و اجتماعی از طریق روان سازی و تسهیل روابط پردیسهای فناوری و نوآوری ، رویکرد مشارکت بین زیرساخت‌های تحقیقاتی، دانشگاه‌های تحقیقاتی پیشرو را توسعه دهد و پایدار سازد .
علی اکبر سعیدی کیا
