گفته می شود برای اینکه بجایی بخواهی بروی باید بدانی که کجا هستی ؟
و نیز گفته می شود که محیط هر چیزی است که در اطراف ما وجود دارد که شامل موجودات زنده و غیر زنده مانند خاک، آب، حیوانات و گیاهان می شود که خود را با محیط اطراف خود وفق می دهند.
اما محیط زیست ، زمین، هوا، آب، گیاهان و حیوانات محیط طبیعی را تشکیل می دهند. این محیط همچنانکه به مراقبت شخصی خود نیازمندیم به مراقبت نیاز دارد . این مراقبت از سطح فردی شروع و به سطوح کلان مدیریتی جامعه تسری می یابد .
این رویکرد دو سویه مراقبت از فرد تا اجتماع به فرهنگی مبتنی بر اعتماد و شناخت موضوع و اولویت قراردادن آن در برنامه های شخصی و اجتماعی است .
مراقبت از محیط زیست در خانه بسیار آسان است اگر عادات ساده ای مانند خرید محصولات بر حسب وزن یا به صورت عمده را برای کاهش استفاده از بسته بندی اتخاذ کنید . اگر میزان زباله هایی که دور می ریزید و مقدار آبی که استفاده می کنید را کاهش دهید و همچنین از چیزهایی که می توانید استفاده مجددکنید، مانند بطری های آب و بدنبال آن زباله ها را با تفکیک آنها برای مواد مختلف مانند کاغذ، پلاستیک، و غیره انجام دهید شما به این موضوع واقف شده اید که فرهنگ اقدام متناسب را برای جلوگیری از ضایعات و استفاده بهتر از مواد برای کاهش فشار به محیط زیست انجام دهید.
از سوی دیگر سیستم کلان زیست محیطی هم باید در این راستا حرکت کند تا اعتماد شکل بگیرد .
یکی از راه های حفاظت از محیط زیست، بازیافت است ، این راهی برای کاهش آلودگی هوا و حفظ منابع طبیعی است . همچنین میزان زباله‌هایی که به محل‌های دفن زباله می‌روند را کاهش می‌دهد . راه دیگر استفاده از محصولات سازگار با محیط زیست در زندگی است.
در حالیکه این روز ها مردم بصورت خودجوش این کارها را انجام می دهند ولی سیستم کلان مدیریت محیط زیست در ارتباط با زباله در چنگ یک مافیای زباله گرفتار است و بجای ساماندهی این موضوع به توجیه و دفاع از شرایط حاکم است .
آنها کجا ایستاده اند و مردم کجا ؟
علی اکبر سعیدی کیا
