16 فوریه 2024 -توسط دانشگاه کالج کورک-Tridentinosaurus antiquus در سال 1931 در کوه‌های آلپ ایتالیا کشف شد و تصور می‌شد که نمونه مهمی برای درک تکامل اولیه خزندگان باشد – اما اکنون مشخص شده است که تا حدی جعلی است. طرح بدنه آن، که در برابر صخره اطراف تیره به نظر می رسد، در ابتدا به عنوان بافت های نرم حفظ شده تفسیر می شد، اما اکنون معلوم شده که رنگ آمیزی شده است. اعتبار: دکتر والنتینا روسی
به دنبال بررسی جدید بقایای این بقایای فسیل 280 میلیون ساله ای که برای دهه ها محققان را گیج کرده بود، معلوم شد که تا حدی جعلی بود.این کشف باعث شد که تیم به سرپرستی دکتر والنتینا روسی از دانشگاه کالج کورک، ایرلند (UCC) در مورد نحوه استفاده از فسیل در تحقیقات آینده احتیاط کنند.
Tridentinosaurus antiquus در سال 1931 در کوه های آلپ ایتالیا کشف شد و تصور می شد که نمونه مهمی برای درک تکامل اولیه خزندگان باشد. طرح بدنه آن که در برابر صخره اطراف تیره به نظر می رسید، در ابتدا به عنوان بافت نرم حفظ شده تفسیر شد. این منجر به طبقه بندی آن به عنوان یکی از اعضای گروه خزندگان Protorosauria شد.
با این حال، این تحقیق جدید که در مجله Palaeontology منتشر شده است، نشان می‌دهد که فسیلی که به دلیل حفظ قابل توجه آن مشهور است، بیشتر فقط رنگ سیاه روی سطح سنگی حکاکی شده به شکل مارمولک است.
ظاهراً پوست فسیل شده در مقالات و کتاب‌ها مورد تجلیل قرار گرفته بود، اما هرگز با جزئیات مورد مطالعه قرار نگرفت. حفظ تا حدودی عجیب این فسیل باعث شده بود بسیاری از کارشناسان در مورد اینکه این حیوان مارمولک مانند عجیب متعلق به کدام گروه از خزندگان و به طور کلی تاریخ زمین شناسی آن است، مطمئن نباشند.
دکتر روسی، از دانشکده علوم زیستی، زمین و محیط زیست UCC، گفت: “بافت های نرم فسیلی نادر هستند، اما زمانی که در یک فسیل یافت می شوند، می توانند اطلاعات بیولوژیکی مهمی را نشان دهند، به عنوان مثال، رنگ خارجی، آناتومی داخلی و فیزیولوژی. پاسخ به همه سؤالات ما درست در مقابل ما بود؛ ما باید این نمونه فسیلی را با جزئیات مطالعه می کردیم تا اسرار آن را فاش کنیم – حتی آنهایی که شاید نمی خواستیم بدانیم.
تجزیه و تحلیل میکروسکوپی نشان داد که بافت و ترکیب مواد با بافت‌های نرم فسیل شده واقعی مطابقت ندارد.
تحقیقات اولیه با استفاده از عکاسی UV نشان داد که کل نمونه با نوعی از مواد پوششی پردازش شده است. پوشاندن فسیل ها با لاک در گذشته هنجار بود و گاهی اوقات هنوز هم برای حفظ یک نمونه فسیلی در کابینت ها و نمایشگاه های موزه ضروری است. این تیم امیدوار بود که در زیر لایه پوشش، بافت های نرم اولیه هنوز در شرایط خوبی برای استخراج اطلاعات دیرینه زیستی معنی دار باشند.
یافته ها نشان می دهد که طرح کلی بدن Tridentinosaurus antiquus به طور مصنوعی ایجاد شده است که احتمالاً ظاهر فسیل را بهبود می بخشد. این فریب محققان قبلی را گمراه کرد و اکنون هنگام استفاده از این نمونه در مطالعات آینده احتیاط لازم است.
تیم پشت این تحقیق شامل همکاران مستقر در ایتالیا در دانشگاه پادوآ، موزه طبیعت تیرول جنوبی و موزه دله ساینز در ترنتو است.
پروفسور Evelyn Kustatscher، یکی از نویسندگان، هماهنگ کننده پروژه “زندگی با ابرآتشفشان”، گفت: “حفظ عجیب و غریب Tridentinosaurus برای دهه ها متخصصان را متحیر کرده بود. اکنون، همه چیز منطقی است. چیزی که به عنوان پوست کربن دار توصیف می شود فقط رنگ است. “
با این حال، همه چیز از بین نمی رود و فسیل کاملا جعلی نیست. استخوان‌های اندام‌های عقبی، به‌ویژه استخوان‌های ران، اصیل به نظر می‌رسند، اگرچه به خوبی حفظ نشده‌اند. علاوه بر این، تجزیه و تحلیل‌های جدید وجود فلس‌های استخوانی ریز به نام استئودرم را نشان داده‌اند – مانند فلس‌های کروکودیل‌ها – در قسمتی که احتمالاً پشت حیوان بوده است.
این مطالعه نمونه‌ای از این است که چگونه دیرینه‌شناسی تحلیلی مدرن و روش‌های علمی دقیق می‌تواند یک معمای دیرینه‌شناسی تقریباً صد ساله را حل کند.
