11 ژانویه 2024 -توسط ناسا- در 20 اکتبر 2012 رصدخانه خورشیدی ناسا (SDO) این تصویر از یک شعله M9 کلاس را در 20 اکتبر 2012 ساعت 2:14 بعد از ظهر ضبط کرد. edt اعتبار: ناسا
انرژی خورشیدی مبتنی بر فضا امکاناتی را برای انرژی پایدار فراهم می کند-در آینده ، سیستم های جمع آوری مداری می توانند انرژی را در فضا برداشت کنند و آن را به صورت بی سیم به زمین برگردانند. این سیستم ها می توانند مکانهای از راه دور در سراسر کره زمین را برای تکمیل زیرساخت های انتقال انرژی زمینی مورد نیاز پشتیبانی کنند.
کشورهای سراسر جهان در حال سرمایه گذاری در تحقیقات و توسعه انرژی خورشیدی مبتنی بر فضا هستند و سازمان های بین المللی تا سال 2050 بر کاهش انتشار کربن به خالص صفر متمرکز شده اند. ناسا در نظر دارد که چگونه بهتر می تواند از توسعه انرژی خورشیدی مبتنی بر فضا حمایت کند. “انرژی خورشیدی مبتنی بر فضا” ، گزارش جدیدی از دفتر فناوری ، سیاست و استراتژی ناسا (OTPS) با هدف ارائه اطلاعات مورد نیاز ناسا برای تعیین چگونگی پشتیبانی از توسعه این زمینه تحقیق است.
موسسه خیریه Weeden ، که رهبری ناسا OTPS را دارد ، گفت: “این تجزیه و تحلیل هزینه چرخه عمر دو سیستم انرژی خورشیدی مبتنی بر فضا را در مقابل پتانسیل آنها برای کاهش تولید گازهای گلخانه ای خالص مقایسه می کند.” “با در نظر گرفتن سناریوهایی مانند این ، OTPS به ناسا کمک می کند تا پیامدهای فناوری ، سیاست و اقتصادی را که باید مورد توجه قرار گیرد ، درک کند.”
گزارش OTPS شرایطی را در نظر گرفت که در آن انرژی خورشیدی مبتنی بر فضا گزینه ای برای دستیابی به انتشار گازهای گلخانه ای خالص صفر در مقایسه با سایر راه حل های پایدار است. در این گزارش همچنین در نظر گرفته شده است که ناسا در توسعه سیستم های انرژی خورشیدی مبتنی بر فضا چه نقشی دارد.
ایجاد یک سیستم انرژی خورشیدی مبتنی بر فضا نیاز به پرداختن به چندین شکاف قابل توجه دارد. محققان باید راه هایی برای مونتاژ و نگهداری سیستم های بزرگ در مدار پیدا کنند ، این سیستم ها را قادر می سازد تا به طور مستقل کار کنند و پرتوهای قدرت کارآمد را توسعه دهند تا انرژی برداشت شده را به زمین برساند. این سیستم ها ممکن است نیاز به کار در مدار زمین جغرافیایی داشته باشند ، بالاتر از مسیرهای مداری کم بدور زمین که توسط بسیاری از ماهواره های امروزی استفاده می شود ، که چالش های دیگری را نیز به همراه دارد.
و قبل از این که سیستم انرژی خورشیدی مبتنی بر فضا را به صورت آنلاین وارد نمود ، هزینه های راه اندازی و تولید باید مورد توجه قرار گیرد-ورود همه این موارد به مدار نیاز به بسیاری از مأموریت های پایدار برای حمل زیرساخت ها به فضا دارد.
گزارش OTPS پتانسیل یک سیستم انرژی خورشیدی مبتنی بر فضا را که می تواند از سال 2050 شروع به کار کند ، در نظر گرفته است. براساس جدول زمانی ، این گزارش نشان می دهد که انرژی خورشیدی مبتنی بر فضا گرانتر از گزینه های پایدار زمینی است ، اگرچه این هزینه ها می تواند کاهش یابد به شکاف های قابلیت فعلی می توان رسیدگی کرد. این گزارش نشان می دهد که تولید گازهای گلخانه ای از انرژی خورشیدی مبتنی بر فضا می تواند شبیه به منابع انرژی جایگزین زمینی باشد اما خاطرنشان کرد که این موضوع نیاز به ارزیابی دقیق تر دارد.
در این گزارش آمده است: ناسا در حال توسعه فن آوری هایی برای نمونه کارها ماموریت فعلی خود است که به طور غیرمستقیم از انرژی خورشیدی مبتنی بر فضا بهره مند می شود. این شامل پروژه هایی با تمرکز بر توسعه سیستم های خودمختار ، پرتوهای بی سیم و سرویس دهی در فضا ، مونتاژ و تولید است.
ناسا غالباً ارزیابی می کند که چگونه به موضوعاتی که می تواند بر مأموریت های آژانس تأثیر بگذارد ، نزدیک می شود. در این گزارش آمده است که تجزیه و تحلیل بیشتر از انرژی خورشیدی مبتنی بر فضا -از جمله ارزیابی های فناوری برای برنامه های احتمالی قمری-با پیشرفت این فناوری و شکاف های توانایی ، می تواند ضروری باشد.
