تلسکوپ‌های هابل و وب برای ایجاد عکسی بی‌سابقه از کیهان به هم ملحق می‌شوند

اندی کوربلی-14 نوامبر 2023-این نمای پانکروماتیک از خوشه کهکشانی MACS0416 با ترکیب مشاهدات فروسرخ تلسکوپ فضایی جیمز وب ناسا با داده های نور مرئی از تلسکوپ فضایی هابل ناسا ایجاد شده است. اعتبار NASA، ESA، CSA، STScI، J. Diego (Instituto de Física de Cantabria، اسپانیا، J. D’Silva استرالیای غربی، A. Koekemoer (STScI)، J. Summers & R. Windhorst (ASU) و H. Yan (U. Missouri).

ناسا در یک گشت و گذار در ستارگان ، هر دو تلسکوپ فضایی هابل و جیمز وب را بر روی یک تکه از کهکشان ها آموزش داد تا منظره ای بی سابقه از کیهان ایجاد کند.

تصویر پانکروماتیک حاصل، نور مرئی و فروسرخ خوشه کهکشانی MACS0416 را که 4.3 میلیارد سال نوری از زمین فاصله دارد، ترکیب می‌کند.این شامل انبوهی از کهکشان‌ها در خارج از خوشه و انبوهی از منابع است که ، احتمالاً به دلیل عدسی‌های گرانشی، اعوجاج و تقویت نور از منابع پس‌زمینه دور در طول زمان تغییر می‌کنند.

برای ایجاد تصویر، به طور کلی کوتاه‌ترین طول‌موج‌های نور آبی، طولانی‌ترین طول‌موج‌ها قرمز، و طول موج‌های میانی سبز بودند. ناسا در وب سایت خود توضیح می دهد که طیف وسیع طول موج ها، از 0.4 تا 5 میکرون، چشم انداز واضحی از کهکشان ها را ایجاد می کند.

آن رنگ ها سرنخ هایی از فواصل کهکشان ها می دهند. آبی‌ترین کهکشان‌ها نسبتاً نزدیک هستند و اغلب شکل‌گیری ستارگان شدیدی را نشان می‌دهند، همانطور که هابل به بهترین شکل تشخیص داد، در حالی که کهکشان‌های سرخ‌تر تمایل به دورتر شدن دارند که توسط وب شناسایی شده است. برخی کهکشان‌ها نیز بسیار قرمز به نظر می‌رسند، زیرا حاوی مقادیر زیادی غبار کیهانی هستند که رنگ‌های آبی‌تر نور ستاره‌ها را جذب می‌کنند.

MACS0416 در واقع دو خوشه کهکشانی است که به آرامی با هم برخورد می‌کنند و یک روز که استخوان‌های ما مدت‌ها ست که به غبار تبدیل شده‌اند، ادغام می‌شوند و به یک موجود واحد تبدیل می‌شوند. بنابراین، مطالعه آن با هر دو تلسکوپ مانند یک معامله دو به یک است، و برای تیمی که این عکس را می‌گیرند، «گذرا» یا اجسامی هستند که به‌طور قابل‌توجهی از نظر سیگنال نوری در طول دوره رصد متفاوت هستند.

این مقایسه کنار هم از خوشه کهکشانی MACS0416 که توسط تلسکوپ فضایی هابل در نور نوری (سمت چپ) و تلسکوپ فضایی جیمز وب در نور مادون قرمز (راست) NASA، ESA، CSA، STScI دیده می شود.

آنها 14 مورد گذرا را در سراسر میدان دید شناسایی کردند. دوازده تا از این گذراها در سه کهکشان قرار داشتند که با عدسی گرانشی بسیار بزرگ‌نمایی می‌شوند و احتمالاً ستاره‌های منفرد یا منظومه‌های چند ستاره‌ای هستند که برای مدت کوتاهی بسیار بزرگ‌نمایی می‌شوند. دو حالت گذرای باقیمانده در کهکشان‌های پس‌زمینه با بزرگ‌نمایی متوسط‌تر قرار دارند و احتمالاً ابرنواختر هستند.

ما MACS0416 را خوشه کهکشان درخت کریسمس می نامیم، هم به دلیل رنگارنگ بودن و هم به دلیل نورهای سوسوزنی که در آن پیدا می کنیم. هائوجینگ یان از دانشگاه میسوری در کلمبیا، نویسنده اصلی مقاله ای که نتایج علمی را تشریح می کند، گفت: ما می توانیم گذرا را در همه جا ببینیم.

به طور خاص یکی از موارد گذرا به نام هیولای غول پیکر از جهان گودزیلا “Mothra” نام گرفت. در این عکس حدود 4000 بار لنز گرانشی دیده می‌شود که به تیم نشان می‌دهد که احتمالاً شی دیگری در پیش‌زمینه وجود دارد که آنها نمی‌توانند ببینند.