یک مهندس سابق ناسا می گوید که چرا فناوری «آگنوستیک » سیاره را نجات خواهد داد

کریس یانگ -2 اوت 2022  -کامیون nuGen (چپ) و پیشرانه حالت اول (راست). حالت اول

کریس وورهیس با15 سال سابقه کار برای ناسا و سپس تأسیس شرکت مهندسی خلاق First Mode در سیاتل به فناوری فوق می پردازد.

آن دوره شکل گیری هنوز هم تأثیر زیادی بر کار مهندسی او امروز دارد وی در مصاحبه ای از طریق تماس ویدیویی به IE می گوید: “من همیشه به مهندسی بسیار شبیه به موسیقی نگاه می کردم.”

“این مجموع قطعاتی است که هماهنگ است و من به طراحی سیستم های جدید تقریباً به یک شکل نگاه می کنم. شما فقط این کار را با افراد مختلف از رشته های مختلف انجام می دهید. اما برای من، این یک کار است. مثل یک ارکستر است.

امروز، First Mode به تازگی از ادغام بین خود و Anglo American پس از همکاری موفقیت آمیز بین این دو در ساخت بزرگترین کامیون حمل و نقل بدون آلایندگی جهان خبر داده است. این بخشی از یک همکاری ارکستری است که در آن First Mode یک پیل سوختی هیدروژنی عظیم 2 مگاواتی و مخزن باتری لیتیوم یونی را در کامیون ماینینگ NuGen 490 تنی Anglo American قرار داد. و این یکی از پروژه هایی است که First Mode در ماموریت خود برای کربن زدایی صنعت انجام داده است.

وورهیز حرفه خود را از نسل اول پیشگام دانشمندان و مهندسان اکتشاف منظومه شمسی در آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا آموخت. او در اواسط دهه 90 به عنوان یک کارآموز به ناسا پیوست، درست زمانی که بسیاری از آنها در حال پایان کار درخشان خود بودند. در اوایل دهه 2000، او یک مهندس مکانیک پیشرو در برنامه مریخ نورد بود.

دو تن از مربیان وی، بیل لمان و فرانک لوکاتل، در برخی از نمادین ترین ماموریت های فضاپیمای روباتیک در تاریخ، از جمله وویجر، گالیله و کاسینی نقش مهمی داشتند. اگرچه ورهیس بسیاری از مافوق خود را بت می‌دانست، اما سرانجام متوجه شد که وقتی شروع کردند «آنها هم نمی‌دانستند دارند چه می‌کنند». او می گوید که ارزشمندترین درسی که از آنها گرفت، تکیه بر «اصول اول خوب» و «همیشه جستجوی ساده ترین راه حل برای یک مشکل» بود.

امروزه، اگرچه First Mode تخصص مهندسی خود را برای فناوری‌های فضایی ارائه می‌کند – در حال توسعه یک زاویه‌سنج برای ناسا – این شرکت عمدتاً به راه‌حل‌های فوری تغییرات آب و هوایی، مانند فناوری نیروگاه هیدروژنی خود توجه دارد. او می‌گوید: «با توجه به اینکه زمان بسیار مهم است، اکنون برای من سخت است که روی هر چیز دیگری کار کنم.»

واکنش چهار مرحله ای جهان به تغییرات آب و هوایی

بخشی از ماموریت First Mode، مسلماً، تغییر درک عمومی از فناوری‌هایی است که می‌توانند منجر به کربن‌زدایی و همچنین فوریت‌های مورد نیاز آن‌ها شوند.

او توضیح می دهد: “من فکر می کنم ما شاهد پیشرفت جهان و صنعت در چهار مرحله بوده ایم.” “مرحله اول این است که مردم انتقال [انرژی پاک] را به عنوان یک کار احمقانه می بینند. این یک حماقت است ، چه برای صنعت یا دیدگاه خاص آنها. مرحله دوم این است که لازم است، اما مرحله سوم جایی است که مردم آن را اجتناب‌ناپذیر می‌دانند. و این زمانی است که مقررات، فناوری و فشارهای سیاسی و اجتماعی شروع به فراگیر شدن می‌کنند.»

او ادامه می دهد: “در نهایت، برای فاز چهار، این یک فرصت است. نه تنها اجتناب ناپذیر است، و نه تنها برای جامعه کار درستی است، بلکه برای تجارت من یا برای دولت من نیز کار درستی است. “

او معتقد است که افراد و سازمان‌های بیشتری در حال رسیدن به این ذهنیت فاز چهار هستند. او می گوید: «بسته به اینکه چه کسی هستید، احتمالاً در حال حاضر بین دو تا چهار نشسته اید. “در حال حاضر بحث بسیار کمی در مورد اینکه آیا این ضروری است وجود دارد. اما ما می خواهیم افراد بیشتری آن را به عنوان فرصتی برای قرار گرفتن در خط مقدم انتقال در صنعت خود ببینند. و من فکر می کنم تعداد بیشتری از افراد در طول پنج سال آینده به فاز چهار خواهند رفت..”

هیدروژن در مقابل الکتریکی “سوال اشتباه می پرسد”

وی می‌گوید که کلید موفقیت First Mode تاکنون مفهوم «آگنوستیک تکنولوژی» است که در مقابل شرکت‌هایی مانند تسلا قرار می‌گیرد که مدیر عامل آن، ایلان ماسک، در بحث خودروهای هیدروژنی و الکتریکی مطلق‌گرا است. ماسک اخیراً ایده خودروهای هیدروژنی را “به طرز حیرت آور” احمقانه خوانده است.

وورهیز، بدون تعجب، احساس بسیار متفاوتی دارد. او ادعا می کند که هیدروژن در مقابل وسایل نقلیه الکتریکی “استدلال اشتباهی است”. “این من را به یاد بحث خورشید در مقابل باد می اندازد که در اواخر دهه 90 و اوایل دهه 2000 در مورد انرژی های تجدیدپذیر رخ داد. مثلاً کدام یک از اینها برای برنده شدن مناسب است؟ معلوم شد که هر دو واقعاً خوب بودند. و من هم همین احساس را دارم. در اینجا. من به آنها به عنوان فناوری های مکمل نگاه می کنم. و ما از هر دو استفاده می کنیم.”

Voorhees ادامه می دهد: «سیستم [nuGen] ما واقعاً ترکیبی است. “ما در حال استفاده و جایگزینی عنصر دیزل با بهترین و قوی ترین منبع سوخت بعدی، که هیدروژن است، هستیم و آن را با توان خروجی و توانایی ذخیره سازی در حین کار با باتری افزایش می دهیم.” نتیجه یک کامیون بدون آلایندگی است که قادر به حمل 290 تن مواد معدنی است. به گفته آنگلو امریکن، انتشار دی اکسید کربن 700 خودرو را از جو خارج می کند.

Voorhees از First Mode این نکته را به IE برجسته می کند. او توضیح می‌دهد که اگرچه معدن‌کاری یک صنعت بسیار کثیف با گذشته‌ای کاملاً شطرنجی است که مشکلات زیادی داشته و آسیب‌های زیست‌محیطی زیادی در تاریخ داشته است، اما برای جامعه نیز حیاتی است.

وورهیس با اشاره به این موضوع می گوید: “و بنابراین از نقطه نظر کربن زدایی، باید از منبع شروع کنید. اگر نمی توانید مواد را به روشی پایدار و به روشی با انتشار صفر دریافت کنید، پس تا حدودی آن میوه از یک درخت سمی است.” به وسایل نقلیه الکتریکی که به موادی نیاز دارند که به طور غیراخلاقی یا به روشی که به محیط زیست آسیب می زند استخراج شود.

ارزش اکتشاف فضایی نیز در گفتگوی ما مطرح شد. همانطور که ما خود را در یک دوره هیجان انگیز برای پرواز فضایی می بینیم، بسیاری از مردم استدلال می کنند که ما باید این تلاش و پول را برای نجات سیاره متمرکز کنیم.  اوکه به طور منحصر به فرد برای پاسخ به این سوال، با کار گسترده در مهندسی فضا و راه حل های تغییرات آب و هوا، یک بار دیگر می گوید این سوالی نیست که ما باید بپرسیم.

او می‌گوید: «من آن را تقریباً مانند بازگشت به خورشید در مقابل باد می‌بینم. این دو کار مکمل یکدیگرند. و من فکر می‌کنم گاهی اوقات به دلیل اکتشاف خودمان در فضا از فضا که هر روز انجام می‌دهیم، چیزهای زیادی در مورد دنیایی که در آن زندگی می‌کنیم درک می‌کنیم.” به جای این که بپرسیم آیا در وهله اول باید در فضا باشیم، باید بپرسیم که در آنجا چه می کنیم و چرا این کار برای مردم اینجا روی زمین ارزش دارد.