نوآوری ها همیشه خوب و یا همیشه بد نیستند . بسته به اینکه در چه زمانی و برای چه هدفی و با چه روشی اجرا شوند می توانند خوب یا بد تعریف شوند .
در مقطع تاریخی فعلی با سرعت تغییر فناوری ها ، سرعت نوآوری این روزها نیز بسیار زیاد است. همه ما ویدیوهای آنلاین پرتاب ماهواره ها را می بینیم و اخبار تغییرات روزانه را می شنویم و شاهد پیشرفت‌های هوش مصنوعی هستیم که ما را شگفت‌زده می‌کند.کودکانمان با نرم افزار های هوش مصنوعی کار می کنند و…..
به هر کجا که نگاه می‌کنیم، فناوری جدید به زندگی ما هجوم آورده و یک سوال مهم مطرح است که چگونه یک «نوآوری» خوب را از یک نوآوری نه چندان خوب تشخیص دهیم؟
به نظر می رسد بر چند شاخص کلان می توان تاکید کرد که :
- به هویت انسان صدمه نزند .
- محیط زیست را تخریب نکند
- باعث توسعه خشونت و جنگ نشود .
از جنبه مثبت، سرمایه‌گذاری‌هایی که نوآوری سلامت و ایمنی انسانها را توسعه می‌دهند و باعث پیشرفت در فناوری های دانشی و آموزشی می شوند بسیار مفید هستند .
نوآوری‌ای که نسبت به آن کمتر خوش‌بینی وجود دارد سرمایه‌گذاری در حوزه هایی است که باعث کاهش آگاهیی و هویت انسانی می شوند و مصرف بی حد و حصر را دامن می زنند .
اینها فقط مثال هایی هستند که در کلیات نوآوری‌هایی را که با آنها روبرو می شویم تعریف می‌کنند.
اما این که در جرییات فکر شود که کدام فناوری‌ها جواب منفی می‌دهند؟ و کدام‌ها جواب مثبت می‌دهند؟ مواردی است که نوآوران و مدیران باید با رویکرد مسئولیت اجتماعی به آن توجه داشته باشند .
علی اکبر سعیدی کیا
