در این روز ها ، ادبیات در موردنوآوری و محرک های عملکرد نوآورانه در سطح شرکت ها بسیار زیاد است. این موارد به برداشتهای غیر حرفه ای از موضوع نوآوری هم می انجامد .
عوامل سنتی مورد علاقه شرکت ها در خصوص فعالیت های تحقیق و توسعه از جمله این موارد هستند. ، اما باید دانست که شرکتهای بزرگ تر لزوما بعلت داشتن امکانات بیشتر ، نوآورتر از شرکتهای کوچک نیستند.
یکی از مهمترین عوامل موثر در اثربخشی نوآوری چابک بودن یک سازمان برای پیوند نیاز های مشتریان به جریان تحقیق و توسعه و نیز عرضه پاسخهایی به آن نیاز هاست.
تحقیقات در مورد مزایای شرکتهای جوان و چابک نسبت به شرکتهای قدیمی در صنایع مختلف اگر چه صد در صد و قطعی نیست، اما برخی از مزیت‌ها را برای شرکتهای جوان در صنایع جدید نشان می دهد . سرمایه‌گذاری در تحقیق و توسعه به شرکتهای بزرگ در همکاری با شرکتهای نوپا به سیستم نوآوری کمک می‌کند . یکی از مزایای این امر اثر مستقیم بر کالاها، خدمات و فرآیندهای جدید، و همچنین ایجاد ظرفیت جدید در شرکت است .
مشکلی که در این مشارکتهای نوآوری رایج است فقدان تجربه و نگرش سیستمی همه جانبه است . باید دانست که وجود انواع مختلف نوآوری مانند محصول، فرآیند، سازمان، بازاریابی، مدل کسب و کار و سایر موارد در اشکال مختلفی از مشارکت شکل می گیرند .
مدیران شرکتهای بزرگ باید فرهنگ همکاری و مشارکت را در انعطاف با بکار گیری شرکتهای کوچک و خلاق و نوپا گسترش دهند .
علی اکبر سعیدی کیا
