اندی کوربلی -24 فوریه 2025-یک موش با کشیدن زبانش به همتای بیهوش گرایش پیدا می کند
دانشمندان اخیرا گزارش داده اند که وقتی با یک آشنای بی پاسخ مواجه می شود، ممکن است موش سعی کند با پنجه زدن و گاز گرفتن آرام صورت آنها را احیا کند.با این حال، رفتار سوم نیز مشاهده شد، و این رفتار شامل برداشتن زبان همتای ناخودآگاه موش به روشی تقریباً مشابه با «پاکسازی مجاری تنفسی»، اولین گام در CPR انسان بود.
این مورد با هم نشان می‌دهد که چگونه موش‌ها و سایر حیوانات ممکن است مراقبت‌های بسیار بهتری از آنچه قبلاً تصور می‌شد، باشند.
لی ژانگ از دانشگاه کالیفرنیای جنوبی، موش‌های در قفس را به رفیقی که بیهوش شده بود معرفی کرد و موش را تماشا کرد که تقریباً نیمی از یک پنجره 13 دقیقه‌ای را برای مراقبت از فرد آرام‌شده صرف می‌کرد.
ژانگ می‌گوید: «آنها با استشمام، و سپس نظافت، و سپس با یک تعامل بسیار شدید یا فیزیکی شروع می‌کنند. آنها واقعاً دهان این حیوان را باز می کنند و زبانش را بیرون می آورند.»
فعل و انفعالات آراستگی اغلب شامل لیسیدن چشم های موش می شد. در مورد مانور حذف زبان، این در بیش از 50 درصد از تمام آزمایش‌هایی که توسط Zhang انجام شد مشاهده شد.
هنگامی که این رفتار ثابت شد، ژانگ و تیمش پس از آرام‌بخشی، توپ‌های پلاستیکی غیرسمی را در دهان موش‌ها فرو کردند و مشاهده کردند که چگونه در 80 درصد از برخوردها، موش نگهبان ، توپ را خارج کرد.
تغییرات رفتاری نیز مشاهده شد. رفتار مراقبتی یا حضوری زمانی متوقف شد که موش آرام‌بخش دوباره پاسخگو شد، در حالی که موش آرام‌بخش سریع‌تر و سریع‌تر از موشی که بدون همراه از خواب بیدار شد شروع به حرکت کرد.موش ها زمان بیشتری را صرف مراقبت از موش هایی کردند که بهتر می شناختند.
کریستینا مارکز در مرکز علوم اعصاب و زیست شناسی سلولی در کویمبرا، پرتغال، به نیوساینتیست گفت: «من هرگز این نوع رفتارها را هنگام انجام آزمایش‌ها در آزمایشگاه مشاهده نکرده‌ام.این واقعیت که سه آزمایشگاه مستقل رفتارهای مشابهی را مشاهده کرده اند نشان می دهد که این یک یافته قوی است. با این حال، ما باید واقعاً مراقب انسان‌سازی بیش از حد آنچه در گونه‌های غیر انسانی مشاهده می‌کنیم یا نسبت دادن مقاصدی فراتر از آنچه مشاهده می‌شود، باشیم.»
ژانگ این رفتار را با استفاده از بوی نمک (یا سیلی) برای بیدار کردن مقایسه کرد و پاک کردن مجاری تنفسی یکی از اساسی ترین مراحل بعد از رسیدن به یک فرد بیهوش است.
فعالیت عصبی در طول این رفتار نشان می دهد که با انتشار اکسی توسین در مناطقی از مغز به نام آمیگدال و تالاموس انجام می شود. اکسی توسین یک هورمون سیگنالینگ مهم مربوط به مراقبت، عشق و همدلی است.
