مناطق آباد می تواند امید جدیدی در حفاظت از دریا باشد

7 فوریه 2025-حفاظت از دریا-© Octavio Aburto / Mares Mexicanos

به گفته یک تیم چند ملیتی از محققان، سال 2025 می تواند سال افزایش تلاش های حفاظت از دریا باشد.

در یک مطالعه جدید، تیم به رهبری اکتاویو آبورتو از مؤسسه اقیانوس‌شناسی اسکریپس سن دیگو، چارچوبی جامع برای مناطق رفاه دریایی یا MPpAs را معرفی کرد.

با تمرکز بر رفاه – شرط موفقیت یا شکوفایی – این تلاش علمی، رفاه انسان را با بازسازی محیط های دریایی و ساحلی تعیین شده هماهنگ می کند.

مناطق شکوفایی دریایی رویکردی جامع‌تر برای حفاظت از دریا را نشان می‌دهند، با چارچوبی که به دنبال استفاده از سرمایه‌گذاری‌های مالی هدفمند برای افزایش رفاه انسان در طول دوره‌های بازسازی فعال زیست‌محیطی است.

برای پیش‌بینی کامل مناطق شکوفایی دریایی، نویسندگان این مطالعه از دولت‌ها، سازمان‌های غیردولتی و سهامداران محلی می‌خواهند تا از MPpA به عنوان سنگ بنای تلاش‌های جهانی حفاظت از دریا حمایت کنند و به سرمایه‌گذاری‌ها و مشارکت‌های لازم برای ساختن آینده‌ای پایدار متعهد شوند.

آبورتو توضیح داد: «حفاظت امروزه اغلب برای مزایای ده‌ها سال آینده نیاز به تلاش کردن دارد – این انتظار غیرواقعی برای جوامعی است که با فشارهای اجتماعی-اقتصادی فوری مواجه هستند.»«مدل ما برای مناطق رفاه دریایی به این چالش می پردازد، و توضیح می دهد که چگونه می توان رفاه انسان را بهبود بخشید، در حالی که ما منتظر بهبود زیست محیطی هستیم.”با همسویی استراتژیک تلاش‌های بازیابی، هم برای مردم و هم برای اکوسیستم‌ها امکان رشد وجود دارد.”

در صورت اجرا، مناطق رفاه دریایی این قدرت را دارند که ابزاری پیشرو برای دستیابی به اهداف حفاظتی جهانی باشند.

این شامل هدف “30 در 30” تعیین شده توسط چارچوب جهانی تنوع زیستی کونمینگ-مونترال است، یک تعهد بین المللی برای حفاظت از 30٪ از اقیانوس های جهان تا سال 2030.چارچوب جدید بر اساس چندین دهه تحقیق بر روی مناطق حفاظت شده دریایی (MPAs)، ماهیگیری، و زیستگاه های ساحلی در شبه جزیره باخا کالیفرنیا، مکزیک و در سراسر خلیج کالیفرنیا – یکی از مهم ترین نقاط حساس دریایی در جهان است.

نویسندگان نیاز به تغییر مدل موجود برای اجرای حفاظت دریایی را تشخیص دادند زیرا، علیرغم چندین دهه تلاش، هیچ چارچوب متحد کننده ای وجود نداشته است.

مدل جدید از سرمایه‌گذاری‌های مالی استراتژیک و مشارکت‌های اجتماعی متناسب استفاده می‌کند تا حوزه‌های حفاظت از محیط‌زیست، رشد اقتصادی، مسئولیت‌های زیست‌محیطی و سیاست‌های اجتماعی را همسو کند که در نهایت به نفع مردم و کره زمین است.

به عنوان مثال، در مناطق دریایی با زیبایی طبیعی فوق العاده، بودجه بذر می تواند با حمایت از شرکت های غواصی یا غواصی مبتنی بر جامعه، اکوتوریسم را ارتقا دهد. در مناطق دیگر، کمک های مالی کوچک می تواند به مردم محلی کمک کند تا ابتکارات آبزی پروری پایدار را ایجاد کنند یا تلاش های فناوری را برای ایجاد صخره های مصنوعی برای احیای محیط زیست تامین کنند.تمرکز بر پرورش فرصت‌هایی برای اعضای جامعه برای تنوع بخشیدن به معیشت، مدیریت پایدار منابع طبیعی و محرک رشد اقتصادی است.

با این حال، همه تلاش‌های حفاظت از دریا به این اندازه موفق نبوده‌اند. در برخی موارد، جامعه به دلیل چالش‌های مالی نمی‌توانست به طور کامل در هیئت مدیره باشد زیرا آنها در انتظار راه طولانی برای بهبود اکوسیستم بودند.

چارچوب جدید به دنبال رفع این چالش با تأمین مالی فعالانه تلاش‌ها برای حمایت از رفاه انسانی به جای تکیه منفعلانه بر بازیابی اکوسیستم برای تسریع تغییرات اجتماعی و رشد اقتصادی است.همچنین به دنبال پاسخگویی به منافع و نیازهای طیف وسیعی از ذینفعان، از جمله بخش‌های اقتصادی وابسته به استفاده‌های استخراجی و غیراستخراجی از محیط‌زیست دریایی، و همچنین مردم بومی، جوامع محلی و سایر گروه‌های محروم است.

والنتینا پلاتزگامر، یکی از نویسندگان این مطالعه، هماهنگ کننده برنامه رهبری حفاظت از محیط زیست و محقق در Centro para la Biodiversidad Marina y la Conservación، A.C، گفت: «یکی از بزرگترین چالش ها در اجرای موفقیت آمیز آن، تضمین حمایت پایدار از این دیدگاه در تمام مراحل است.حفظ تعهد بلندمدت همه ذینفعان، چه از نظر بودجه و چه از نظر حمایت، برای عبور از پیچیدگی ها و اطمینان از دستیابی به اهداف چارچوب، بسیار مهم خواهد بود.»

نویسندگان تاکید کردند که در حال حاضر “میل شدید” بسیاری از افراد و سازمان ها برای مشارکت و حمایت از طرح هایی مانند مناطق رفاه دریایی وجود دارد.این حس جمعی از مشارکت برای موفقیت بلندمدت هر گونه تلاش حفاظتی حیاتی خواهد بود.

Rocío Abud Mirabent، مدیر Fundación Coppel و یکی از نویسندگان این مطالعه، اظهار داشت: “این اشتیاق برای همکاری ضروری است، و من مطمئن هستم که با تلاش های سازمان یافته و متمرکز، می توانیم به تغییر سیستمی مورد نیاز برای محافظت و حفظ کار خود دست یابیم.

به طور کلی، چارچوب پیشنهادی منطقه رفاه دریایی، چشم‌انداز امیدوارکننده‌ای را ارائه می‌کند که در آن اکوسیستم‌های پر رونق و جوامع مرفه می‌توانند همزیستی داشته باشند و پیوند بین مردم و دریا را بازیابی کنند.این چارچوب همچنین بسیار سازگار است و آن را برای اجرای جهانی مناسب می کند.