گفته هایی از بزرگان علم و دانش و حتی برخی هنرمندان در خصوص برخی موارد جلوه هایی از نبوغ هستند که برخی موضوعات بدیهی را با کلماتی ساده بیان می کنند . اما همیشه اینگونه نیست و برخی موضوعات دارای پیچیدگی های خاص است و با واژگان ساده نمی توان آنها را توضیح داد . یکی از آنها موضوع نوآوری است که با رویکرد استراتژیک بایستی آن را دنبال نمود .
در حالت ساده می توان گفت که ، شرکت‌ها بطور معمول تجمیع پروژه‌های نوآوری خود را به عنوان یک نمونه کار استراتژیک در نظر می‌گیرند و هدف آنها ترکیبی از پروژه‌هایی است که مجموعاً اهداف استراتژیک آنها را برآورده می‌کنند.
اما واقعا اینگونه است ؟ به اعتقاد متخصصان سیستمی این تجمیع لزوما یک اثر استراتژیک ایجاد نمی کند و پروژه ها بایستی با ارتباطات درونی و اثرات متقابل و بسیاری مولفه های دیگر تعریف شوند .
اهداف ترکیبی و متعامل که در مجموع هدفشان برآورده کردن اهداف استراتژیک است بسیار پیچیده هستند و موضوع فصل مشترکها باید به دقت مدیریت شوند . به عنوان مثال، برخی از پروژه ها فرآیندهای تجاری را بهبود می بخشند، برخی دیگر محصولات و خدمات جدید را توسعه می دهند و ترکیب عملکردی آنهاست که مهم است.
علی اکبر سعیدی کیا
