مثل هر موضوع دیگری که در سازمانها جاری و با موفقیت مواجه نمی شود نوآوری هم همینگونه است . این عدم موفقیت در ذات نوآوری نیست و عمدتا در شرایط محیطی و نیز عوامل متعدد انسانی نهفته است . علیرغم سرمایه‌گذاری‌های هنگفت ، مدیریت زمان و پول، در نوآوری ، شاهد این هستیم که در کشورمان در بسیاری از شرکت‌ها به عنوان یک موضوع ناامیدکننده باقی مانده است.
باید دانست که ابتکارات و نوآوری ها اغلب با شکست مواجه می‌شوند و نوآوران موفق برای حفظ عملکرد خود در محیط واقعی با مشکل مواجه می‌شوند . اما این یک پرسش جدی را با خود به همراه دارد .
چرا ایجاد و پایدار سازی نوآوری سخت است؟
یکی از مهمترین دلایل این است که عدم موفقیت در پایدار سازی نوآوری ریشه در فقدان استراتژی نوآوری دارد.
استراتژی نوآوری با تعهد به مجموعه ای از سیاست ها و رفتارهای منسجم مدیریتی با کارکنان در یک فضای فرهنگی مناسب است که پایدار می شود.
استراتژی‌های قابل پیاده سازی ، همسویی میان گروه‌های مختلف را در سازمان ارتقا می‌دهند، اهداف و اولویت‌ها را روشن می‌کنند و به تمرکز تلاش‌ها حول آن‌ها کمک می‌کنند.
اگر شرکتی به طور منظم استراتژی نوآوری خود را در دل استراتزی کسب و کار خود درست تعریف کند می تواند به موفقیت آن امیدوار باشد . اما بشرطی که در طیف وسیعی از اقدامات، نوآوری خود را با استراتژی‌های تجاری خود بطور هماهنگ اجرا کند.
علی اکبر سعیدی کیا
