امروزه در اطراف ما ، همینکه به گوشی همراه خود نگاه می کنید و یک کلیک می کنید یک داده را برای کسی در جایی که نمی دانیی تولید می کنید . در حقیقت همه ما کارگران تولید داده برای غولهای فناوری هستیم و آنها از این داده ها استفاده و بر جهان حکمرانی می کنند. این کسب و کار آنهاست اما کسب و کار های دیگری هم هستند که نیاز های اولیه انسانها را برآورده می کنند. آنها هم برای بهبود و رشد نیاز به داده دارند.
همه ما به داده نیاز داریم. بهبود مستمر صنایع تولیدی و خدماتی و بهداشتی به فناوری و داده وابستگی دارد . ممکن است بپرسید که فناوری داده چه ارتباطی با بهبود مستمر دارد ؟
باید گفت در عصر دیجیتال همه چیز در مورد داده است. با توجه به تلاش های بهبود مستمر در سیستم های سنتی و دستی ممکن است در خال حاضر کار را انجام دهند. اما آنها که هیچ داده ای را به صورت دیجیتالی برای تجزیه و تحلیل جمع آوری نمی کنند در آینده محکوم به شکست هستند .
مدیران در این ارتباط باید با خود خلوت کنند و به این پرسش ها توجه کنند:
هدف من فقط تولید محصول فیزیکی بود یا رفع نیاز مشتریان؟
من در آینده باید این کار را به چه کسی بسپارم؟
آیا او با این روش کنار خواهد آمد؟
نسل بعدی به چه چیزی احتیاج دارد . همان محصول پنجاه سال پیش ؟
این پرسشها ادامه دارند ولی همین تعداد کافی است که بدانیم دیگر بدون داشتن داده و البته همکارانی که آنها را تولید کرده و سازماندهی کنند و تجزیه و تحلیل کنند و نهایتا تصمیم بگیرند ، نمی توان بهبود مستمری داشت .
علی اکبر سعیدی کیا
