25 آوریل 2024-جمعیت شناسی، بدهی، خشکسالی و جداسازی معادله هزینه کل را بازنویسی می کند.
هری موزر
اقتصاد چین حتی قبل از همه‌گیری شروع به کندی ساختاری کرد. مدل رشد به ظاهر غیرقابل توقف آن کمتر از آنچه در ابتدا تصور می شد پایدار بود.یک اثر 4 بعدی – جمعیت شناسی، بدهی، خشکسالی و جداسازی – بر اقتصاد چین سنگینی می کند.
جمعیت شناسی: جمعیت چین در حال کاهش است. زاد و ولد در چین در حال کاهش است و جمعیت آن در حال پیر شدن است. تعداد تولدها در سال 2022 به 9.56 میلیون کاهش یافت که کمترین میزان تولد از سال 1790 است. تا سال 2035، 30 درصد از جمعیت چین 60 سال یا بیشتر خواهند بود. کمبود نیروی کار و افزایش دستمزدها در چین، برخی از شرکت‌های آمریکایی را به ارزیابی مجدد سودآوری تولید یا تامین منابع در چین سوق می‌دهد، زیرا صادرات چین رقابتی‌تر می‌شود.
بدهی: با کاهش صادرات، پکن با تزریق پول به سیستم با سرمایه گذاری بانک های دولتی و دولت های محلی، اقتصاد را تقویت می کند. اما بودجه معمولاً برای انطباق با جاه‌طلبی‌های دولت مستبد اولویت‌بندی می‌شود، نه بر اساس محاسبات ریسک-بازده. فعالیت های سرمایه گذاری پرخطر منجر به افزایش املاک، حباب های زمین و بدهی های ناپایدار شده است. به گفته بانک جهانی، “هیچ کشوری در تاریخ به این سرعت به اندازه چین بدهی جمع آوری نکرده است، بدون اینکه تسلیم یک بحران مالی شود.”
خشکسالی: کمبود آب پایگاه صنعتی چین را تهدید می کند. انتظار می رود تغییرات آب و هوایی این مشکل را تشدید کند. عقب نشینی یخچال های طبیعی، از بین رفتن پوشش یخی، افزایش دما و توزیع نابرابر آب در چین به بحران کمبود آب در چین کمک می کند. ۸۰ درصد آب چین در جنوب چین متمرکز شده است، حتی اگر هسته توسعه ملی آن در شمال، از جمله سه استان به شدت صنعتی پکن، تیانجین و هبی باشد.
جداسازی: این ریسک‌های ژئوپلیتیک سه‌بعدی به‌علاوه خطر ژئوپلیتیک چهارم را هدایت می‌کنند. این تصور که سرمایه‌گذاری در چین و تامین منابع از آن تجارتی پرخطر است، سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی (FDI) را که یک محرک مهم اقتصاد چین است، سرکوب کرد. FDI چین در سه ماهه اول 2023 به 20 میلیارد دلار در مقایسه با 100 میلیارد دلار در سه ماهه اول 2022 کاهش یافت. در سه ماهه سوم 2023، سرمایه گذاری مستقیم خارجی چین برای اولین بار در رکورد منفی شد. سرمایه گذاری مستقیم خارجی به چین در سال 2023 نسبت به سال گذشته 82 درصد کاهش یافت و به 33 میلیارد دلار رسید که پایین ترین رقم از سال 1993 است. در مقابل، ایالات متحده بزرگترین دریافت کننده سرمایه گذاری مستقیم خارجی در جهان در سال 2023 (341 میلیارد دلار) بود.
دورنمای رشد کند چین باعث شد که بازار محلی جذابیت کمتری داشته باشد. نگرانی های شرکت های خارجی شامل موجی از یورش ها، تحقیقات و بازداشت ها و گسترش قانون ضد جاسوسی است. فعالیت های تجاری مانند تحقیقات بازار اکنون می تواند جاسوسی در نظر گرفته شود.
بسیاری از شرکت‌ها کارخانه‌هایی در چین ساختند تا به بازار بزرگ و رو به رشد طبقه متوسط در چین بفروشند که با صرفه‌جویی کمتر و مصرف بیشتر همکاری نمی‌کند. در عوض، چین در حال افزایش ظرفیت کارخانه برای صادرات بیشتر به مصرف کنندگان اروپایی و آمریکایی است که کشورهایشان نسبت به گذشته شدیدتر مقاومت می کنند. جانت یلن، وزیر خزانه داری آمریکا گفت که ایالات متحده «هیچ چیز» از جمله احتمال تعرفه های اضافی را از روی میز حذف نخواهد کرد، در حالی که اتحادیه اروپا با اشاره به تعرفه ها نشان داد که ابزارهایی برای محافظت از بازار خود دارد.
همانطور که شرکت های خارجی سرمایه گذاری خود را کاهش می دهند، رشد کاهش می یابد و چین را به بازاری کمتر جذاب تبدیل می کند و سرمایه گذاری را بیشتر کاهش می دهد. مارپیچ 30+ ساله چین منفی شده است.
تاثیر همه گیری
شوک سیستمیک ناشی از همه‌گیری و قرنطینه‌های «کووید»، ضعف‌های ساختاری چین را آشکار و تشدید کرد. رشد اقتصادی 6 درصدی چین در سال 2020 به 2.2 درصد کاهش یافت. شیوع بیماری همه گیر و سیاست های سختگیرانه طولانی مدت باعث کاهش تقاضا، تولید، سرمایه گذاری و تجارت بین المللی شد. به طور کلی، تأثیر سیاست های سختگیرانه همه گیر چین بسیار زیاد بود.
همه گیری COVID-19: موج اول
در ابتدا، چین اقتصاد را به سرعت و سرکوبگرانه تعطیل کرد. در همان زمان، بسیاری از شرکت‌های غربی واردات کالاهای چینی را متوقف کردند زیرا خطرات باقی ماندن در چین را می‌سنجیدند. فاجعه اقتصادی قریب الوقوع به نظر می رسید. اما در سه ماهه سوم سال 2020، چین اولین اقتصاد جهانی بود که دوباره رشد کرد و اقتصاد به ظاهر انعطاف پذیر چین تا پایان سال به سیاهی بازگشت.
همه گیری COVID-19: موج دوم
موج دوم همه‌گیری کووید، سناریویی کاملاً متفاوت از اولی بود. چین مجدداً از اقدامات سختگیرانه و سیاست‌های محدودکننده استفاده کرد. اما همه‌گیری، ضعف‌های ساختاری چین را تشدید کرد. تا سه ماهه دوم سال 2021، مشکلات مربوط به بخش املاک و بانکی چین ظاهر شد و باعث ناراحتی مالی شد. در همان زمان، قرنطینه‌های سختگیرانه COVID باعث کاهش هزینه‌های مصرف‌کننده، تولید کارخانه و FDI شد.
تا سه ماهه چهارم، سال 2022 کشورهای جهان محدودیت‌های COVID را لغو کردند، اما چین همچنان ادامه داد. اقدامات قرنطینه به قوت خود باقی ماند و اقتصاد چین تا سال 2022 شروع به از دست دادن زمین کرد.
برای کاهش ریسک زنجیره تامین،شرکت‌های ملی استراتژی‌های زنجیره تامین را دوباره پیکربندی کردند و بومی‌سازی، چین +1 یا سیاست «هرجا به جز چین» را انتخاب کردند تا اتکای بیش از حد به سیاست‌های نامشخص چین را کاهش دهند.
2024 واکنش جهانی: شوک چین، دنباله
بر اساس گزارش آژانس تحقیقاتی مستقل کپیتال اکونومیکس مستقر در لندن، رشد اقتصادی چین در سال 2023 به پایین ترین حد سه دهه اخیر (5.2 درصد) سقوط کرد و انتظار می رود تا سال 2030 به 2 درصد کاهش یابد. در تلاش برای مهندسی یک چرخش اقتصادی، پکن قصد دارد ظرفیت تولید خود را دو برابر کند و بازار جهانی را با کالاهای ارزان پر کند. اولین «شوک چین» (2000 تا 2012) صنایع را در سراسر جهان نابود کرد و میلیون‌ها شغل تولیدی را به تنهایی برای ایالات متحده هزینه کرد.
دنیا علاقه ای به تجربه دنباله ندارد.
سیاست صادرات محور پکن، چین را در مسیر برخورد با منافع شخصی ملی در سراسر جهان قرار خواهد داد. فیچ، یکی از سه آژانس بزرگ رتبه‌بندی اعتباری، چشم‌انداز رتبه‌بندی چین را در آوریل 2024 به منفی کاهش داد و با استناد به ریسک‌های مالی عمومی مبتنی بر افزایش عدم اطمینان اقتصادی در حالی که چین به سمت ابتکارات رشد جدید روی می‌آورد.
ریسک ژئوپلیتیکی
چین کانون دو نیروی قدرتمند است که احیا می کنند. نگرانی ژئوپلیتیک عامل شماره 1 است. تعطیلی کووید، جنگ در اوکراین، درگیری اسرائیل/حماس و تنش فزاینده بر سر تایوان نشان می‌دهد که زمان آن رسیده است که شرکت‌ها احیا و نزدیک‌سازی را به عنوان «بیمه» در برابر اختلالات فاجعه‌بار ارزیابی کنند. نظرسنجی مجله ارشد اجرایی در سال 2023 تأیید کرد که «مخاطره ژئوپلیتیکی» بالاترین رتبه را در بین «محرک‌های اصلی برای عملیات تجدید حیات» دارد.
محیط زیست، اجتماعی و حاکمیت (ESG) اهمیت فزاینده‌ای دارد و چین به دلیل اتکا به زغال‌سنگ، بیشترین میزان انتشار (12.7 میلیارد تن انتشار سالانه) را ایجاد می‌کند. برای بسیاری از محصولات، انتشارات ناشی از تولید و ارسال از چین به ایالات متحده 25 درصد بیشتر از منابع داخلی است. کشورها بر اساس گازهای گلخانه ای تعرفه وضع خواهند کرد.
برآوردگر TCO اصلاح شده
شرکت‌ها می‌توانند از برآوردگر TCO آنلاین رایگان Reshoring Initiative و معیار ریسک ژئوپلیتیک جدید برای مقایسه منابع جایگزین استفاده کنند. ریسک ژئوپلیتیکی (GPR) احتمال بروز یک اختلال عمده در تجارت در یک سال است که منجر به توقف صادرات از آن کشور به ایالات متحده در نتیجه یک رویداد نامطلوب ژئوپلیتیکی می شود. مقادیر ریسک دقیق در سایت پیوند داده شده است.
خطرات_ژئوپلیتیکی برای تولیدکنندگان
داده های کاربران نشان می دهد که 20٪ یا 30٪ از آنچه اکنون از چین وارد می شود را می توان در داخل کشور با سودآوری برابر یا بیشتر تامین کرد. نسخه اصلاح شده TCO، که انتظار می رود در اواخر سال 2024 آنلاین شود، شامل عامل خطر ژئوپلیتیکی می شود و باید این درصد را به بیش از 50 درصد برساند.
برآوردگر تجدیدنظر شده از ریسک ژئوپلیتیکی برای محاسبه ارزش مورد انتظار حاشیه از دست رفته در درآمد ناشی از انبار کردن یک جزء یا محصول استفاده خواهد کرد. با گنجاندن این هزینه در مجموع هزینه، کاربر می‌تواند تعیین کند که آیا منطقی است که زنجیره تامین خود را با تغییر مجدد بیمه کند یا خیر.
