4 آوریل 2024 -توسط دانشگاه لینکوپینگ
اختلال فلور روده در سال های اول زندگی با تشخیص هایی مانند اوتیسم و ADHD در مراحل بعدی زندگی همراه است. این بر اساس مطالعه ای است که توسط محققان دانشگاه فلوریدا و دانشگاه لینکوپینگ انجام شده و در مجله Cell منتشر شده است.
این مطالعه اولین مطالعه آینده نگر است که ترکیب فلور روده و طیف گسترده ای از عوامل دیگر را در نوزادان در رابطه با رشد سیستم عصبی کودکان بررسی می کند. محققان نشانگرهای بیولوژیکی زیادی پیدا کرده اند که به نظر می رسد با اختلالات رشد عصبی آینده، مانند اختلال طیف اوتیسم، ADHD، اختلال ارتباطی و ناتوانی ذهنی مرتبط باشد.
اریک دبلیو تریپلت، پروفسور دپارتمان میکروبیولوژی و سلولی می گوید: «جنبه قابل توجه کار این است که این نشانگرهای زیستی در بدو تولد در خون بند ناف یا در مدفوع کودک در سن یک سالگی بیش از یک دهه قبل از تشخیص یافت می شوند.
این مطالعه بخشی از مطالعه ABIS (همه نوزادان در جنوب شرقی سوئد) است که توسط جانی لودویگسون در دانشگاه لینشوپینگ انجام شد. بیش از 16000 کودک متولد شده در سال های 1997-1999، که نماینده جمعیت عمومی هستند، از بدو تولد تا بیست سالگی دنبال شده اند. از این تعداد، 1197 کودک، معادل 7.3 درصد، مبتلا به اختلال طیف اوتیسم، ADHD، اختلال ارتباطی یا ناتوانی ذهنی تشخیص داده شده اند.
تعداد زیادی از عوامل سبک زندگی و محیطی از طریق بررسی های انجام شده در چندین نوبت در طول تربیت کودکان شناسایی شده است. برای برخی از کودکان، محققان مواد موجود در خون بند ناف و باکتری های موجود در مدفوع آنها را در سن 1 سالگی تجزیه و تحلیل کرده اند.
لودویگسون، استاد ارشد گروه علوم زیست پزشکی و بالینی در دانشگاه لینشوپینگ، که همراه با تریپلت این مطالعه را رهبری کرده است، می گوید:
ما می‌توانیم در این مطالعه ببینیم که تفاوت‌های واضحی در فلور روده در سال اول زندگی بین آن‌هایی که مبتلا به اوتیسم یا ADHD هستند و کسانی که مبتلا نیستند، وجود دارد. مانند درمان آنتی بیوتیکی در سال اول کودک، که با افزایش خطر ابتلا به این بیماری ها مرتبط است.
کودکانی که در سال اول زندگیشان دچار عفونت‌های مکرر گوش شده‌اند، خطر ابتلا به اختلال عصبی رشدی در مراحل بعدی زندگیشان افزایش می‌یابد. احتمالاً این خود عفونت نیست که مقصر است، اما محققان به ارتباط با درمان آنتی بیوتیکی مشکوک هستند. آنها دریافتند که وجود باکتری سیتروباکتر یا عدم وجود باکتری کوپروکوکوس خطر تشخیص آینده را افزایش می دهد.
یک توضیح ممکن ممکن است این باشد که درمان آنتی بیوتیکی ترکیب فلور روده را مختل کرده است به نحوی که به اختلالات رشد عصبی کمک می کند. خطر آسیب درمان آنتی بیوتیکی به فلور روده و افزایش خطر بیماری های مرتبط با سیستم ایمنی مانند دیابت نوع 1 و روماتیسم دوران کودکی در مطالعات قبلی نشان داده شده است.
“Coprococcus و Akkermansia muciniphila اثرات محافظتی بالقوه ای دارند. این باکتری ها با مواد مهم در مدفوع، مانند ویتامین B و پیش سازهای انتقال دهنده های عصبی که نقش مهمی در تنظیم سیگنال در مغز دارند، در ارتباط بودند. به طور کلی، ما کمبودهایی را در این باکتری ها در کودکان مشاهده کردیم. آنجلیکا آرنز، دستیار دانشمند در گروه تحقیقاتی تریپلت در دانشگاه فلوریدا و اولین نویسنده این مطالعه، می گوید: بعداً یک تشخیص عصبی رشدی دریافت کرد.
مطالعه حاضر همچنین تأیید می کند که در صورت سیگار کشیدن والدین، خطر تشخیص عصبی رشدی در کودک افزایش می یابد. برعکس، طبق این مطالعه، شیردهی یک اثر محافظتی دارد.
در خون بند ناف گرفته شده در هنگام تولد کودکان، محققان مقادیر مواد مختلف متابولیسم بدن مانند اسیدهای چرب و اسیدهای آمینه را تجزیه و تحلیل کردند. آنها همچنین برخی از مواد مضر را که از خارج می آیند، مانند نیکوتین و سموم محیطی اندازه گیری کردند. آنها مواد موجود در خون بند ناف 27 کودک مبتلا به اوتیسم را با همین تعداد کودک بدون تشخیص مقایسه کردند.
مشخص شد که کودکانی که بعداً تشخیص داده شد، سطوح پایینی از چندین چربی مهم در خون بند ناف داشتند. یکی از اینها اسید لینولنیک بود که برای تشکیل اسیدهای چرب امگا 3 که ضد التهاب هستند و چندین اثر دیگر در مغز دارند لازم است.
همین گروه همچنین دارای سطوح بالاتری نسبت به گروه کنترل از یک ماده PFAS بود، گروهی از مواد که به عنوان بازدارنده شعله استفاده می شود و نشان داده شده است که به روش های مختلف بر سیستم ایمنی بدن تأثیر منفی می گذارد. مواد PFAS می توانند از طریق آب آشامیدنی، غذا و هوایی که تنفس می کنیم وارد بدن شوند.
مشخص نیست که روابطی که توسط تیم تحقیقاتی یافت شده در کودکان سوئدی را می توان به سایر جمعیت ها تعمیم داد، اما این مسائل باید در گروه های دیگر نیز بررسی شود. سوال دیگر این است که آیا عدم تعادل فلور روده یک عامل محرک است یا اینکه در نتیجه عوامل زمینه ای مانند رژیم غذایی یا آنتی بیوتیک ها رخ داده است.
با این حال، حتی زمانی که محققان عوامل خطری را که ممکن است بر فلور روده تأثیر بگذارند، در نظر گرفتند، دریافتند که ارتباط بین تشخیص آینده برای بسیاری از باکتری‌ها باقی می‌ماند. این نشان می دهد که برخی از تفاوت های فلور روده بین کودکان با و بدون تشخیص آینده با چنین عوامل خطر توضیح داده نمی شود.
این تحقیق در مراحل اولیه است و مطالعات بیشتری مورد نیاز است، اما کشف اینکه بسیاری از نشانگرهای زیستی برای اختلالات عصبی رشدی آینده را می توان در سنین پایین مشاهده کرد، امکان توسعه پروتکل های غربالگری و اقدامات پیشگیرانه را در دراز مدت باز می کند.
