28 فوریه 2024 -توسط دانشگاه اوپسالا-محل افراد و قبرهای مورد بحث در متن. اعتبار: مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم (2024). DOI:
روابط خونی و خویشاوندی برای شیوه زندگی جوامع شکارچی-گردآورنده در عصر حجر در اروپای غربی بسیار مهم نبود. یک مطالعه ژنتیکی جدید، که در چندین محل تدفین معروف عصر حجر فرانسه انجام شد، نشان می دهد که چندین خانواده متمایز با هم زندگی می کردند. این احتمالاً یک سیستم عمدی برای جلوگیری از همخونی بود.
این یافته ها در یک مطالعه جدید توسط محققان دانشگاه اوپسالا با همکاری چندین موسسه فرانسوی فاش شده است. این مطالعه در مجله PNAS منتشر شده است.
در این مطالعه، محققان موفق به دستیابی به داده های زیست مولکولی از اسکلت های انسانی دفن شده در مکان های نمادین در فرانسه، مانند Téviec و Hoedic در بریتانی و همچنین Champigny شده اند. قدمت بقایای آن به آخرین مراحل میان سنگی (تقریباً 6700 سال پیش)، زمانی که آخرین شکارچیان-گردآورنده اروپای غربی زندگی می‌کردند، با دوران نوسنگی همپوشانی داشت، زمانی که کشاورزان مستقر مسلط شدند.
این اولین مطالعه ای است که ژنوم چندین شکارچی-گردآورنده عصر حجر را از یک مکان که در همان زمان و در مجاورت جوامع کشاورزی نوسنگی تازه وارد زندگی می کردند، تجزیه و تحلیل می کند.
پروفسور Mattias Jakobsson از دانشگاه اوپسالا، که رهبری این مطالعه را بر عهده داشت، می گوید: “این تصویر جدیدی از آخرین جمعیت شکارچی-گردآورنده عصر حجر در اروپای غربی ارائه می دهد. مطالعه ما فرصتی منحصر به فرد برای تجزیه و تحلیل این گروه ها و پویایی های اجتماعی آنها فراهم می کند.”
حدود 7500 سال پیش، آخرین جمعیت شکارچی-گردآورنده در اروپای غربی با کشاورزان دوره نوسنگی مواجه شدند و به تدریج جایگزین و جذب شدند. همزیستی این گروه ها سوالات زیادی را در مورد میزان تعامل آنها ایجاد کرده است.
مطالعات قبلی، بر اساس داده‌های ایزوتوپی، نشان داده‌اند که آخرین جوامع شکارچی-گردآورنده عمداً زنان جامعه کشاورزی نوسنگی را جذب کرده‌اند. این مطالعه جدید نشان می‌دهد که گروه‌های شکارچی-گردآورنده با دیگر گروه‌های شکارچی-گردآورنده مخلوط می‌شوند، اما با کشاورزان نوسنگی نه.
“تحلیل های ژنومی ما نشان می دهد که اگرچه این گروه ها از افراد کمی تشکیل شده بودند، اما به طور کلی با هم ارتباط نزدیکی نداشتند. علاوه بر این، هیچ نشانه ای از همخونی وجود نداشت. با این حال، ما می دانیم که واحدهای اجتماعی متمایز – با عادات غذایی متفاوت .
یک Luciana G. Simões، محقق دانشگاه اوپسالا و اولین نویسنده این مطالعه، می گوید: الگوی گروه ها ظاهر می شود که احتمالاً بخشی از یک استراتژی برای جلوگیری از همخونی بود.
این تحقیق با همکاری محققان چندین موسسه فرانسوی از جمله دانشگاه رن در بریتانی و موزه ملی تاریخ طبیعی (MNHN) در پاریس انجام شده است.
مکان‌های معروف Téviec و Hoedic در جنوب بریتانی حاوی گورهای زیادی است که چندین نفر با هم دفن شده‌اند. این در مکان های تدفین میان سنگی غیرعادی است. قبلاً فرض بر این بود که دفن شدن با هم به این معنی است که افراد از نظر بیولوژیکی با هم مرتبط هستند.
“نتایج ما نشان می دهد که در بسیاری از موارد – حتی در مورد زنان و کودکانی که در یک قبر هستند – افراد با هم مرتبط نبودند. این نشان می دهد که پیوندهای اجتماعی قوی وجود داشته است که هیچ ربطی به خویشاوندی بیولوژیکی ندارد و این روابط مهم باقی مانده است. دکتر آملی ویالت از موزه ملی تاریخ طبیعی می‌گوید حتی پس از مرگ.
