14 نوامبر 2023 -توسط سزارئو کنترراس، دانشگاه نورث ایسترن-استادیار دیوید شوفنس. اعتبار: آدام گلانزمن/ دانشگاه شمال شرقی
یک قاضی فدرال در سیاتل یک شکایت دسته جمعی را رد کرده است که ادعا می کند برخی از خودروسازان برتر از سیستم های اطلاعات سرگرمی داخل خودرو برای ضبط و رهگیری پیامک ها و گزارش تماس های تلفنی رانندگان استفاده کرده اند.
قاضی، با تایید حکم دادگاه بدوی، حکم داد که این رویه ناقض قانون حریم خصوصی واشنگتن نیست، و خاطرنشان کرد که شاکیان نتوانستند ثابت کنند که این فعالیت “تجارت، شخص یا شهرت آنها” را تهدید می کند.
هوندا، تویوتا، فولکس واگن و جنرال موتورز از جمله خودروسازانی بودند که مورد شکایت قرار گرفتند. پرونده ای نیز علیه فورد مطرح شد، اما قبلاً منتفی شده بود.
Northeastern Global News با دیوید شوفنز، دانشیار علوم کامپیوتر و کارشناس حریم خصوصی و امنیت سایبری، تماس گرفت تا نظر او را در مورد این حکم جلب کند.
این مصاحبه برای اختصار و وضوح ویرایش شده است:
خودروها به طور فزاینده ای کامپیوتری می شوند و به انواع جدیدی از دوربین ها، حسگرها و ابزارهای دیگر برای کمک به جمع آوری داده ها مجهز می شوند. این تحولات چه تأثیری بر امنیت و حریم خصوصی راننده دارد؟
برای یک دوره طولانی ، ماشین های ما فقط ماشین بودند. برای رفتن به جایی وارد آنها می شدی. اگر خرابی رخ می داد، شاید برخی از داده ها در آنها ذخیره شده بود تا به شما بگوید تا آن نقطه تا چه سرعتی بالا می رفتید. اما در بیشتر موارد، ما آنها را به عنوان قطعاتی از فناوری دیجیتال نمی دیدیم.
در طول دهه گذشته، شاید کمی طولانی تر، ما شاهد فناوری بیشتر و بیشتری بوده ایم. البته، ما با چیزهای ساده ای مانند پخش کننده سی دی شروع کردیم تا اکنون بتوانیم به طور کلی همیشه به هر طریقی به اینترنت وصل باشیم و انواع سنسورهای اضافی روی ماشین داشته باشیم. خودروهای متصل امروز همه چیز دارند، از دوربین و میکروفون گرفته تا اتصال به تلفن‌های هوشمند و با پرونده اخیر دادگاه فدرال، توانایی خواندن داده‌ها از تلفن‌های ما.
اگر از CarPlay یا Android Auto استفاده می کنید، گوشی خود را بر روی صفحه نمایش ماشین پخش می کنید. مثل این است که شما با استفاده از یک برنامه پخش جریانی تلویزیون را پخش می‌کنید. خوب متأسفانه، درست مانند شرکت‌های تلویزیونی که سعی می‌کنند محتوایی را که شما تماشا می‌کنید تشخیص دهند و آن را برای تولیدکنندگان ارسال کنند، اکنون ما نگرانی‌هایی در مورد آنچه سازنده خودرو روی صفحه نمایش شما می‌گیرد داریم. ما باید به طور فزاینده ای به اینها به عنوان حسگرهای جاسوسی فکر کنیم. دوربین‌های آنها همیشه روشن است و آنچه را که در اطراف خودرو می‌گذرد و همچنین بسته به وسیله نقلیه، آنچه در داخل خودرو اتفاق می‌افتد را ثبت می‌کند.
این حکم از نظر تأثیر بر رانندگان آمریکایی چقدر تأثیر دارد؟
من یک وکیل نیستم… اما فکر می کنم نکته مهمی که باید بدانیم این است که این نشانه بزرگی نیست. پیام های متنی و گزارش تماس ها همیشه اطلاعات بسیار حساسی در نظر گرفته شده اند. اگر دولت آن اطلاعات را بدون حکم جمع آوری می کرد، غیرقانونی بود. و فقط به این دلیل که در حال حاضر، طبق حکم، برای شرکت‌های خودروسازی قانونی است که این داده‌ها را جمع‌آوری کنند، به این معنی نیست که ما باید با آن موافق باشیم.و این سؤال را ایجاد می کند که چه چیز دیگری ممکن است جمع آوری کنند و دادگاه ها در مورد آن چه چیزی را اجرا خواهند کرد.
بنابراین، به عنوان مثال، آیا کمیسیون تجارت فدرال می تواند این موضوع را بررسی کند و ببیند که این یک رویه تجاری فریبنده و ناعادلانه مستقل از قانون حریم خصوصی واشنگتن است؟ اگر شرکت‌های خودروسازی از این داده‌ها استفاده می‌کنند، آیا آنها این کار را به روشی انجام می‌دهند که برای مصرف‌کنندگان روشن نیست و هیچ راهی برای انصراف مصرف‌کنندگان وجود ندارد. … اگر این شرایط وجود داشته باشد، آن‌گاه کاری که شرکت‌های خودرو انجام می‌دهند، نقض بخش 5 FTC، ممنوعیت در برابر اقدامات تجاری ناعادلانه و فریبنده است.
چرا خودروسازان علاقه مند به جمع آوری پیام های متنی مردم و داده های گزارش تلفن همراه هستند؟
این ریاکارانه خواهد بود، اما ما تقریباً همیشه از نظر انگیزه به آن فکر می کنیم. شاید متوجه شوند که به چه کسی پیامک می‌فرستید و شروع به هدایت تبلیغات به سمت آنها می‌کنند. “این کسی است که کسی را می شناسد که این نوع وسیله نقلیه را دارد. شاید ما بتوانیم شانس بیشتری برای فروش آن نوع ماشین به آنها داشته باشیم.”
ممکن است آنها آن را به مجریان قانون بفروشند زیرا مجریان قانون می‌خواهند بدانند که شما به چه کسی پیام می‌دهید، با چه کسی تماس می‌گیرید، و مجریان قانون نمی‌توانند مستقیماً آن را جمع‌آوری کنند. اخیراً فاش شد که FBI در واقع داده هایی را از کارگزاران داده در مورد مکان GPS افراد خریداری کرده است. چرا این داده ها را خریداری نمی کنند اگر آنها اساساً می توانند در انجام این کار اصلاحیه چهارم را دور بزنند؟
محققان در زمینه شما چگونه وسایل نقلیه متصل و تأثیر آنها بر حریم خصوصی کاربران را مطالعه می کنند؟
پاسخ این است که اینجا چیز زیادی نمی گذرد. تحقیقاتی در مورد امنیت خودرو وجود دارد که قدمت آن به بیش از 10 سال می رسد. گروهی از دانشگاه واشنگتن و کالیفرنیا سن دیگو همه انواع مطالعات را با همکاری خودروسازان در مورد نحوه هک کردن خودروها انجام داده بودند. این یک چیز بزرگ است. شما نمی توانید به سادگی بروید و ماشین ها را هک کنید.
با دقت، شما واقعاً می توانید مردم را بکشید. به همین دلیل آنها با تولیدکنندگان کار کردند تا پیگیری امور خصمانه نباشد.
یکی از بزرگترین موانع در اینجا این است که خودروها ارزان نیستند. دستیابی به یک خودروی مدرن متصل شما ده ها هزار دلار هزینه داشته است. باور کنید یا نه، مالیات دهندگان ممکن است به ما به خرید خودروهای 50000 دلاری با پول مالیات دهندگان از طریق کمک های مالی فدرال به عنوان بهترین استفاده از این پول نگاه نکنند. این یکی از بزرگترین چالش‌ها است .
چالش دیگر، اتصالات شبکه ای است که آنها برای ارسال داده استفاده می کنند، معمولاً از طریق شبکه های تلفن همراه است، که کار را برای ما سخت تر می کند. اینها دستگاه های تلفن همراه ساده نیستند. اگر در حال آزمایش گوشی هستم، می‌توانم آن را به رایانه‌ام وصل کنم و برنامه‌ها را اجرا کنم و ببینم چه کار می‌کنند. من حتی می توانم ببینم که سیستم عامل چه کار می کند زیرا می توانم ارتباط Wi-Fi را رهگیری کنم و به آن اتصال سلولی نداشته باشم بنابراین کنترل کامل همه چیز را دارم. شما واقعا نمی توانید این کار را با ماشین انجام دهید.همچنین در صورت خرابی گوشی، می توانم آن را بسیار ارزان تعویض کنم. شما نمی توانید ماشین را خیلی ارزان جایگزین کنید.
