25 آگوست 2023 -توسط دانشگاه باث-اعتبار: CC0 دامنه عمومی
بر اساس تحقیقات جدید انجام شده توسط دانشگاه باث، افراد با تخیل روشن بیشتر از دیگران معتقدند که در جهان هایی که در واقعیت مجازی (VR) بازدید می کنند واقعا زندگی می کنند.
این یافته که در کنفرانس امسال CHI در مورد عوامل انسانی در سیستم‌های محاسباتی منتشر شد، پایه‌ای را برای توسعه‌دهندگان نرم‌افزار ایجاد می‌کند تا برنامه‌های VR را با تطبیق دادن آنها با شخصیت هر بازیکن بهبود بخشند.
یک فرض طولانی مدت وجود دارد که کیفیت تجهیزات VR کاربر به طور مستقیم کیفیت تجربه VR آنها را بهبود می بخشد. به عبارت دیگر، هرچه هدست و صفحه نمایش واقعیت مجازی بهتر و گرانتر باشد، تجربه قانع کننده تر است.با این حال، مطالعه جدید Bath نشان می دهد که وقتی صحبت از احساس حضور در دنیای مجازی می شود، ماهیت تخیل یک فرد ممکن است به همان اندازه مهم باشد، اگر مهمتر از کیفیت تجهیزات نباشد.
دکتر کریستوفر کلارک، محقق دپارتمان علوم کامپیوتر در Bath و مطالعه، گفت: “ما دریافتیم که تخیل یک مؤلفه مهم در شکل گیری حضور است: هرچه تخیل یک شخص بهتر باشد، توانایی بیشتری برای یافتن خود در آن جهان دارد.”
پیامدهای این تحقیق فراتر از بازی است: انتظار می‌رود در سال‌های آینده، VR نقش مهمی در بسیاری از زمینه‌های زندگی، از آموزش در محل کار گرفته تا برنامه‌های توانبخشی پزشکی ایفا کند.
دکتر کلارک گفت: «این قطعاً حوزه ای است که اگر مردم و سازمان ها بخواهند واقعیت مجازی را در زندگی خود ادغام کنند، به کاوش بیشتری نیاز دارد.
این تحقیق جدید، که شامل دانشگاه‌های باث، بریستول و کینگز کالج لندن بود، به دنبال درک این موضوع است که چگونه تفاوت‌ها در «پیشنهادپذیری» تخیلی به این معنی است که برخی افراد از واقعیت مجازی بسیار بیشتر از دیگران دریافت می‌کنند. اعتقاد بر این است که این مطالعه اولین مطالعه ای است که نقش تخیل را در ایجاد احساس حضور واقعی در یک دنیای مجازی مورد بررسی قرار می دهد.
تلقین پذیری خیالی توانایی تجربه موفقیت آمیز یک سناریوی خیالی را به گونه ای که گویی واقعی است، توصیف می کند. این مفهوم عمدتاً در زمینه هیپنوتیزم بررسی شده است، به طوری که آنهایی که دارای قابلیت تخیل بالا هستند نیز مستعد قرار گرفتن در خلسه هیپنوتیزمی هستند.
محققان فرض کردند که تلقین پذیری تخیلی نقش مهمی در توسعه “حضور” در VR ایفا می کند.
دکتر کرسنت جیکول، محقق علوم کامپیوتر Bath و نویسنده اصلی مقاله، در توضیح بیشتر، گفت: “افراد مختلف احساسات، رنگ ها، تصاویر، صداها و بوها را در سطوح بسیار متفاوتی از زنده بودن تصور می کنند. بنابراین، اگر بگویم “دست شما تحت یک جریان دائمی آب، است.” بسته به قابلیت تخیلی خود، می‌توانید این موضوع را بسیار متفاوت تصور کنید.
حضور – احساس “در” بودن در دنیای مجازی – برای نحوه تجربه ما از VR مهم است. در سه نوع فرعی وجود دارد:
حضور فیزیکی: احساس اینکه فضای مجازی در واقع واقعی است.
حضور اجتماعی: احساس واقعی بودن شخصیت های دیگر در دنیای مجازی.
حضور خود: احساس اینکه شما آواتاری هستید که در دنیای مجازی مجسم می کنید.
دکتر جیکول گفت: “حضور برای انواع برنامه های کاربردی VR، از برنامه های سرگرمی مانند بازی گرفته تا برنامه های کاربردی برای یادگیری، آموزش و توانبخشی بسیار مفید است. از حوزه‌های پیشرو در تحقیقات واقعیت مجازی است.
دکتر جیکول افزود: “آنچه این یافته ها را به ویژه قابل توجه می کند این است که تخیل پذیری بر حضور در هر سه نوع فرعی تأثیر می گذارد. این می تواند به این معنی باشد که صرف نظر از اینکه از واقعیت مجازی برای چه چیزی استفاده می کنید – از معاشرت گرفته تا ماجراجویی – تخیل شما نقش مهمی ایفا می کند. “
محققان بر این باورند که با بررسی این که چگونه عوامل روان‌شناختی مانند تلقین‌پذیری تخیلی می‌توانند تأثیرات فناوری را تغییر دهند، توسعه‌دهندگان در موقعیتی قرار خواهند گرفت که دنیای مجازی بهتری را برای هر برنامه‌ای طراحی کنند.
بازار VR یکی از بخش‌های در حال رشد سریع در فناوری است. چالش های تکنولوژیکی، مانند وزن هدست، به خوبی شناخته شده است و توسعه دهندگان سخت افزار به طور فعال روی آن کار می کنند. با این حال، تاکنون، ویژگی های شخصیتی که ممکن است برخی افراد را از استفاده و درگیر شدن با این فناوری منصرف کند، مورد بررسی قرار نگرفته است.
تحقیق Bath در مورد تلقین پذیری خیالی گام مهمی در پرداختن به این موضوع برمی دارد.
