یکی از اصلی ترین مشکلات اداری و اقتصاد در کشور بروز پیچیدگی در سیستمهای موجود است که بر اثر آن ناکارآمدی ایجاد و بهره وری کاهش می یابد و بد تر از این دو بی توجهی انسانهایی که در این سیستمها مشغول بکار هستند به اهداف و کیفیت کار است .
سیستمهای پیچیده سیستم‌هایی هستند که متشکل از افراد در حال تعامل هستند که اقدامات و استراتژی‌های خود را در پاسخ به نتیجه‌ای که متقابل ایجاد می‌کنند تغییر می‌دهند واصول سیستم های اقتصادی به عنوان سیستم های پیچیده در حوزه های علمی مطرح می شوند .
بنابراین زیر محموعه های یک اقتصاد از آن بشدت تاثیر پذیرند . یکی از بهترین روشها ساده سازی جریان های اداری و کاهش بوروکراسی است . چنبه دیگر کاهش قوانین و حذف قوانین منسوخ و یا متعارض با هم است .
اما تلاش برای ساده سازی و کاهش پیچیدگی برای دستیابی به کارایی چیست؟
کارایی در هر سیستمی که اقتصاد هم یکی از آنهاست زمانی شکل می گیرد یا تصحیح می شود که همه کالاها و عوامل تولید در یک اقتصاد به با ارزش ترین مصارف خود توزیع یا تخصیص داده شود و ضایعات حذف یا به حداقل برسد.
بنابر این یک سیستم از نظر اقتصادی کارآمد در نظر گرفته می شود که عوامل تولید در حد نزدیک به ظرفیت آنها استفاده شود. یعنی کارخانه در محدوده ظرفیت اسمی با کمترین ضایعات و بالاترین کیفیت محصول تولید کند .
یک نوع بیان دیگر این است که ساده سازی برای اصطلاح بهره وری به عنوان توانایی دستیابی به یک هدف نهایی بدون اتلافات و با کمترین شدت مصرف انرژی می باشد . برای این امر تلاش برای ساده سازی یک اصل زیر بنایی است .
علی اکبر سعیدی کیا
