اندی کوربلی -۸ ژوئن ۲۰۲۳-تصاویری از سبک مالیواوا هیبریدهای انسان/حیوان و حیوانات را در حال تعامل به تصویر می‌کشند. با حسن نیت – پل تاکن
بیابان‌های وسیع استرالیا به چیزهای زیادی معروف هستند، اما هنر صخره‌ای، به‌ویژه یکی از بزرگترین موارد هنر سنگی شناخته شده در جهان، معمولاً یکی از آنها نیست.
West Arnhem Land در شبه جزیره کوئینزلند میزبان یک مورد نقاشی شده باورنکردنی از رابطه انسان با سیاره خود، تغییرات، چالش ها و تعالی آن است، اما یک سبک کاملاً جدید هنر سنگی که 4000 سال تاریخ را پوشش می دهد، بومیان استرالیا را نشان می دهد که با سرزمین آرنهم سازگار می شوند. محیط سرسبز رودخانه ای که امروز موجود است.
کل مجموعه هنرهای سنگی نقاشی شده در سرزمین غربی آرنهم به ۳۰۰۰۰ سال قدمت دارد که از چند قرن پیش تا آخرین عصر یخبندان امتداد دارد. با این حال، دوره بین ۸۰۰۰ تا ۴۰۰۰ سال قبل از میلاد به نظر می رسد از انواع تصاویر نقاشی شده بر روی ماسه سنگ غایب بود.
اکنون، مردم بومی بینینج، ماونگ و آمورداک با باستان شناسان به رهبری پل تاکون از دانشگاه گریفیث همکاری کردند تا در نهایت آثار را از این دوره پنهان جدا کنند. آنها سرزمینی را در نوسان نشان می دهند، جایی که افزایش سطح دریا به معنای عقب نشینی سواحل به میزان ۱۵۰ فوت در سال بود، جایی که جنگل های حرا بر چشم انداز نزدیک به ساحل تسلط یافتند، و بارندگی افزایش یافت که رودخانه های از قبل موجود شده را تغذیه می کرد.
یکی از همکاران بومی بینینج Tacon با استفاده از زبان محلی Mawng People، سبک جدید هنر ی را سبک Maliwawa نامیده است. پس از 8 سال بررسی و کار میدانی، این تیم 572 نقاشی مالیواوا را مستند کرده و آماده است تا داستان آنها را با جهان به اشتراک بگذارد.
تاکون به مجله باستان‌شناسی گفت: «پیدا کردن پناهگاه‌هایی که قبلاً مستند نشده بود با تعداد زیادی از شخصیت‌های مالیواوا روی دیوارها و سقف‌ها، گاهی اوقات در صحنه، واقعاً هیجان‌انگیز بود». وقتی برای اولین بار این نقاشی ها را دیدیم، هیجان زیاد، تشویق و فریادهای زیادی به وجود آمد.
۱۶۰۰۰ سال پیش، نقاشی‌ها صرفاً تصاویری از حیوانات بودند، در حالی که ۵۰۰۰ سال بعد این سبک به سبکی تغییر کرد که انسان‌ها را در حال تعامل با حیوانات و منظره را با ابزار نشان می‌داد. سپس شکاف ۴ هزاره ای وجود دارد که اخیراً توسط سبک مالیواوا پر شده است، قبل از اینکه بومیان حدود ۴۰۰۰ سال پیش شروع به استفاده از نقوش گل منحصر به فرد کنند و ۲۰۰۰ سال پس از آن نقاشی های آناتومیک را تمرین کنند.
فیگورهای سبک مالیواوا افراد را در ژست‌های شناور رویایی نشان می‌دهند. دگردیسی ها رایج هستند و انسان ها شکل حیوانات را به خود می گیرند – مانند سر کانگورو. علاوه بر این، تعامل بین انسان و حیوان بیشتر از هر سبک دیگری است.
آنها همچنین شواهدی از تغییر آب و هوا را به تصویر می کشند، با اولین نقاشی از یک داگونگ که در هر نقطه از زمین یافت شده است. بسیاری از مارها و خزندگان نشان داده شده‌اند، شاید به این دلیل که گودال‌های آنها به‌طور معمول زیر آب می‌رفت.
برخلاف دیگر سبک‌های هنر سنگ در سرزمین آرنهم که جهان را از چشم انسان به تصویر می‌کشد، تاکون و همکاران بومی‌اش متوجه می‌شوند که حیوانات اغلب داستان‌سرای هنر مالیواوا هستند. فرضیه آنها این است که این روش قدیمی‌ها برای نشان دادن میزان تأثیرپذیری هر شکلی از زندگی توسط مرطوب شدن سرزمین آنها بود.همچنین تنوع قابل توجهی در آثار مالیواوا وجود دارد.
تاکن در مجله باستان شناسی به مت استیرن گفت: «جمعیت ها از نظر منطقه ای متمایزتر می شدند، و این را می توان در هنر صخره ای در سرتاسر سرزمین آرنهم غربی مشاهده کرد. “ظهور چند سبک منطقه ای متمایز از هنر صخره ای در شمال استرالیا، از جمله سبک مالیواوا، نشان دهنده این است.”
تاکن در حالی که در کنار بومیان کار می کرد، توانست از رویکرد «دو جعبه ابزار» بهره مند شود، که نشان می داد چگونه تصاویر دراماتیک مالیواوا، «رویاپردازی» را نشان می دهد – داستان خلقت بینینج زمانی که جهان ساخته شد و ارواح اطلاعات را از طریق آن منتقل می کردند.
تاکن می‌گوید: «به‌نظر می‌رسد برخی از صحنه‌های سبک مالیواوا، داستان‌های مهم خلقت رویایی را به تصویر می‌کشند که امروزه هنوز مهم هستند، و جنبه‌هایی از این سبک، مانند چهره‌های پشت سر هم، هنوز در زمینه موجودات روحی مهم نقاشی شده‌اند. بنابراین، چهره‌های سبک مالیواوا ارتباطات طولانی‌مدت را نه تنها با زمین، بلکه به منشأ داستان‌های کلیدی خلقت در زمان تغییرات بزرگ نشان می‌دهند.»
قرن بیست و یکم شاهد برخی از بزرگترین پیشرفت ها در مطالعه هنر سنگی در تاریخ مدرن بوده است. کارهای بزرگ مانند به اصطلاح«کلیسای سیستین قدیمی‌ها» یا سبک رودخانه پکو، که اکنون به‌عنوان «قدیمی‌ترین کتاب در آمریکای شمالی» شناخته می‌شود، نشان‌دهنده سطحی از سازماندهی جامعه و عمق دانش و فقدان تفکر الهیات در جامعه شکارچی-گردآورنده است.
