دانشمندان پروتئینی را در مگس‌های میوه کشف کردند که تصور می شد نباید وجود داشته باشد.

توسط RIKEN-بیان ژن سایونارا در بال های مگس میوه باعث چروک شدن بال ها به دلیل آپوپتوز می شود.

ژنتیک‌دانان RIKEN پروتئینی را در مگس‌های میوه کشف کرده‌اند که بسیاری از کتاب‌های درسی می‌گویند وجود ندارد. این پروتئین استرس را در سلول‌ها تشخیص می‌دهد و هنگامی که بیش از حد تحت استرس هستند، آنها را در مسیر خود تخریبی قرار می‌دهد.

سلول‌های آسیب‌دیده در بدن ما با آغاز یک فرآیند خودکشی مرگ برنامه‌ریزی‌شده سلولی به نام آپوپتوز، خود را از بین می‌برند. این فرآیند برای سلامتی ما و اطمینان از سرطانی نشدن سلول‌ها ضروری است.

آبشار مولکولی پشت این فرآیند بسیار پیچیده است، اما توسط یک پروتئین منفرد ایجاد می شود که متعلق به خانواده ای از پروتئین ها به نام پروتئین های BH3-only است. این پروتئین ها استرس را در سلول ها حس می کنند و در بسیاری از حیوانات از جمله پستانداران و نماتدها یافت می شوند.

با این حال، در دو دهه گذشته، مگس‌های میوه و احتمالاً همه حشرات، فاقد پروتئین BH3 هستند. در عوض، اعتقاد بر این بود که آنها بر یک برنامه مرگ سلولی متفاوت تکیه می کنند.

اما اکنون، در یک کشف شگفت‌انگیز، سا کان یو از مرکز تحقیقات دینامیک بیوسیستم RIKEN و همکارانش دریافته‌اند که مگس‌های میوه در واقع حاوی پروتئین BH3 هستند. آنها نام ژنی را که آن را رمزگذاری می کند، سایونارا از کلمه ژاپنی “خداحافظی” نامیدند. این اثر در مجله EMBO منتشر شده است.

هنگامی که تیم باعث شد ژن سایونارا در بال‌های مگس میوه بیان شود، مشاهده کردند که آپوپتوز رخ می‌دهد که منجر به پژمرده شدن بال‌ها می‌شود.

به گفته یو، این ژن در دید آشکار پنهان شده بود. او می گوید: «ما هیچ کار خیالی انجام ندادیم. ما از توالی ژنتیکی برای پروتئینی که فقط BH3 انسانی دارد استفاده کردیم و بررسی کردیم که آیا ژنوم مگس‌های میوه دارای توالی مشابهی است یا خیر.

یو مشکوک است که توالی ناقص ژنوم مگس میوه ممکن است توضیح دهد که چرا محققان 20 سال پیش این ژن را در مگس میوه پیدا نکردند. در آن زمان تعیین توالی ژنومی ناقص بود، بنابراین احتمالاً دانشمندان نتوانستند ژن را پیدا کنند و پس از مدتی منصرف شدند.

فقدان پروتئین فقط BH3 در مگس میوه متعاقباً در کتاب‌های درسی گنجانده شد. اما برای یو چالش جالبی ایجاد کرد. او می‌گوید: «فکر می‌کردم بررسی آن جالب باشد. و تنها پس از چند ساعت، چیزی پیدا کردم که به طرز مشکوکی شبیه یک پروتئین فقط BH3 بود.

این یافته نشان می‌دهد که مگس‌های میوه و احتمالاً سایر حشرات، در مورد آپوپتوز تفاوت چندانی با هم ندارند. یو می گوید: «این بدان معناست که مگس میوه استثنا یا کمی عجیب نیست. ما متوجه شدیم که آنها مکانیسمی مشابه انسان و نماتد برای تنظیم آپوپتوز دارند.

این تیم اکنون در حال بررسی است که دقیقاً پس از فعال شدن پروتئین BH3 دقیقاً چه اتفاقی می افتد. آنها همچنین در حال بررسی هستند که آیا سایر حشرات دارای پروتئین فقط BH3 هستند یا خیر.