اندی کوربلی -26 آوریل 2023 -شهر آینده طراحی شده توسط هوش مصنوعی / Manas Bhatia
یک معمار هندی از پتانسیل هوش مصنوعی برای افزایش خلاقیت معماری شهر هیجان زده بود و از یک ربات تصویری خواست تا چشم اندازی برای آینده شهرها ایجاد کند.تنها کاری که او باید انجام میداد وارد کردن یک سری پیامهای متنی بود که برای آن از برخی مانند «تکنولوژی اتوپیا» و «برجهای آیندهنگر» استفاده کرد.
جالب است که نرمافزار هوش مصنوعی به نام Midjourney یک آرمانشهر مکانیکی آسمان خاکستری از انسانهایی که در غلاف باتریها به دام افتادهاند، مانند ماتریکس تولید نکرد. در عوض، ساختمانهایی را به تصویر میکشد که در جنگلهای عمودی و پوشش گیاهی پوشیده شدهاند، در حالی که اشکال ساختاری را از طبیعت وام گرفتهاند.
ماناس باتیا، مانند بسیاری از معماران در سراسر جهان، معتقد است که این حرفه باید تا حد امکان فضای بیشتری برای طبیعت ایجاد کند تا آینده پایدارتری را تضمین کند. او برای پروژه خود “AI x Future Cities” از Midjourney استفاده کرد تا چیزی را خلق کند که ذهن انسان در شرکتش، Ant Studio، ممکن است به تنهایی نتواند به آن دست یابد – عنصر خلاقانه ای که او به نظر او پتانسیل عظیمی برای تغییر مثبت در آن میدان ارائه می دهد.
باتیا هنگام کار بر روی این پروژه، اعلان های متن را با قرار دادن کلمات جدید و حذف کلمات دیگر تغییر می داد، در حالی که هم او و هم هوش مصنوعی با هم کار می کردند تا دیدگاه خود را برای شهرهای آینده اصلاح کنند.
باتیا به CNN گفت: بخش آزمون و خطا سرگرم کننده ترین بخش است. ما از هوش مصنوعی برای ایجاد تصاویر استفاده می کنیم و در این فرآیند هوش مصنوعی خود را آموزش می دهد و در طول زمان بهبود می یابد.
باتیا در مورد آینده هوش مصنوعی بسیار مثبت است، برخلاف اینکه آن را به عنوان چیزی که به طور بالقوه او را از کار بیکار می کند.
او گفت: «این پتانسیل فوق العاده ای دارد. ما در استودیوی خود سعی کردیم از هوش مصنوعی برای تولید تصاویر تابلوی خلق و خوی برای ارائه مشتری استفاده کنیم، و این خیلی خوب پیش رفت… در آینده نزدیک، معماران و طراحان در ترکیب با هوش مصنوعی چیزی برای امیدواری خواهند بود.
او روی بخش دیگری برای پروژه خود با استفاده از کلماتی مانند “همزیستی” و “توخالی” کار کرد و هوش مصنوعی او تصاویری از بلوک های آپارتمانی ساخته شده در درختان توخالی ایجاد کرد.
در استودیو خودش، او کار می کند تا نماهای ساختمان های موجود را با پوسته های الهام گرفته از طبیعت که خود را تنظیم حرارت می کنند، جایگزین کند و نیاز به مصرف انرژی در ساختمان را کاهش دهد. منطق او در درخواست از هوش مصنوعی برای تصور آپارتمانهای درختی از این کار ناشی میشود، که فرض میکند اگر خود ساختمان، و نه فقط نما، از فرمهای زنده ساخته میشد، بهینه خواهد بود.
او همچنین تمام انواع سازه ها را با طبیعت و اشکال و عملکردهای طبیعی در مرکز نقشه ها طراحی می کند، از جمله ساختمان هایی که در اطراف درختان ساخته شده اند.