12 مارس 2023 -پنجه تریزینوسورها در مقایسه با درخت – اعتبار تصویر: شویانگ ژو برای مدل سازی سه بعدی و بازسازی سناریوی عملکردی SWNS
دانشمندان می گویند این دایناسور عجیب و غریب دارای بزرگترین پنجه هایی بود که تا به حال کشف شده و خود را مانند یک «ادوارد دست قیچی » نشان می داد.اما هدف از چنگال های وحشتناک آن- تا کنون یک راز باقی مانده است.
دکتر چون چی لیائو، کارشناس دانشگاه بریستول و موسسه دیرینه شناسی مهره داران و دیرینه انسان شناسی که می گوید: «تریزینوساروس به خاطر پنجه های داسی مانندش که هر کدام به اندازه شمشیر سامورایی بلند هستند، معروف است.
همه ما Therizinosaurus را در «دنیای ژوراسیک» دیدیم که با آهو برخورد کرد و شکارچی غول پیکر Giganotosaurus را کشت. با این حال، این بعید است. این پنجه های بلند و باریک برای نبرد بسیار ضعیف بودند. شبیه سازی مهندسی ما نشان می دهد که این پنجه ها نمی توانند فشار زیادی را تحمل کنند.
چنگال های وحشتناک این جانور بیش از سه فوت (1 متر) طول داشتند – اما به جای استفاده از آنها برای کشتن طعمه خود، مانند پر و بال برای جذب جفت استفاده می شدند – مانند “انگشتان” تیغ تیز جانی دپ به جلب علاقه عشق کمک کرد.
بر اساس تحقیقات جدید، Therizinosaurus (“پنجه غول پیکر”) 75 میلیون سال پیش زندگی می کرد و متعلق به تروپودها، گروهی از گوشتخواران عمدتاً شامل T. Rex و Velociraptor بود.
نویسنده اصلی، Zichuan Qin، دانشجوی دکترا در دانشگاه بریستول، شبیه‌سازی‌های کامپیوتری را برای شناسایی توابع بر اساس محاسبات دقیق توسعه داد. پنجه ها در سه بعدی از سی تی اسکن نشان داده شدند و برای تنش و کرنش با استفاده از تکنیک های مهندسی مدل شدند.
پروفسور مایکل بنتون، ناظر کوین، گفت: «الوارزسورها و تریزینوسورها قطعاً عجیب‌ترین پسرعموهای دایناسورها هستند. آلوارزسورها کوچکترین دایناسورهای تاریخ بودند، به اندازه جوجه ها، با چنگال های منفرد قوی، اما نزدیک ترین خویشاوند آنها، تریزینوسورها، دقیقاً در مسیر مخالف تکامل یافتند.
طول آن به 40 فوت و وزن آن به 6 تن می رسید. با پرسه زدن در جنگل‌ها در لبه‌های صحرای مغولستان، از گیاهان و گوشت می‌خورد و از گردن دراز خود برای کشیدن برگ‌های درختان بلند استفاده می‌کرد.
دکتر لیائو می‌گوید: «همه پنجه‌های دست تریزینوسورها در نبرد بی‌فایده نبودند، اما بیشتر گونه‌های مرتبط دیگر می‌توانستند از چنگال‌های خود به عنوان ابزار قلاب‌زنی قدرتمند هنگام تغذیه از برگ‌های درختان استفاده کنند». بنابراین نتیجه می‌گیریم که بزرگترین پنجه‌های هر حیوانی از نظر عملکرد مکانیکی بی‌فایده بوده‌اند و بنابراین باید تحت انتخاب جنسی تکامل یافته باشند تا در نمایش استفاده شوند.
تیم به این نتیجه رسید که Therizinosaurus بالغ می‌تواند پنجه‌ها را به سمت رقیب تکان دهد و به طور موثر بگوید: «به من نگاه کن. عقب نشینی کنید- یا آنها را به نوعی مانند طاووسی که دم خود را نشان می دهد تکان دهد تا ماده ها را برای جفت گیری جذب کند.
Therizinosaurus همچنین پاهای عجیبی داشت و در حین ایستادن و راه رفتن روی چهار انگشت خود قرار می گرفت. بیشتر تروپودها فقط سه تا داشتند.
امیلی ریفیلد، پروفسور دانشگاه بریستول، یکی از نویسندگان این مطالعه که در مجله Communications Biology منتشر شده است، می گوید: علم و فناوری نمی توانند دایناسورها را به زندگی بازگردانند، اما تکنیک های محاسباتی و مهندسی پیشرفته می تواند به ما نشان دهد که حیوانات منقرض شده چگونه زندگی می کردند.
“به خصوص برای حیوانات منقرض شده مانند آلوارزسورها و تریزینوسورها، آنها به قدری عجیب هستند که ما حتی نمی توانیم حیوانات زنده ای مانند آنها پیدا کنیم.
“خوشبختانه، فناوری پیشرفته می تواند به ما کمک کند تا با استفاده از اصول مهندسی و بیومکانیکی، عملکرد حیوانات منقرض شده را در رایانه شبیه سازی کنیم.
“این مطالعه به خوبی نشان می دهد که چگونه انتخاب برای عملکرد می تواند منجر به ظهور فرم های خاص و گاهی بسیار عجیب شود.”
