اندی کوربلی -14 فوریه 2023 -کوههای جامو و کشمیر – توسط UnpetitproleX، CC-BY-SA 4.0
در یک پیشرفت خیره کننده برای آینده فناوری، هند، یکی از سریع ترین اقتصادهای جهان، ذخایر عظیم لیتیوم را در منطقه Reasi در قلمرو اتحادیه شمالی جامو و کشمیر (J&K) کشف کرد.
سازمان زمینشناسی هند (GSI) تخمین زد که حدود 5.9 میلیون تن لیتیوم در آنجا یافت میشود. از آنجایی که هیچ منبع شناخته شده ای از لیتیوم وجود ندارد، این کشف به طور ناگهانی ذخایر هند را به عنوان دومین ذخایر بزرگ روی زمین، به اندازه استرالیا، چین، پرتغال، زیمبابوه، ایالات متحده آمریکا و آرژانتین با هم قرار می دهد.
لیتیوم یکی از حیاتی ترین منابع کمیاب جهان است. از آن برای ساخت باتری های قابل شارژ موجود در گوشی های هوشمند، تبلت ها، رایانه ها و وسایل نقلیه الکتریکی جهان استفاده می شود.
آمیت شارما، دبیر معدن J&K، Daily Excelsior، در گفتگو با یک روزنامه مستقر در جامو گفت که تیمهای آینده به طور شبانه روزی برای راهاندازی یک حراج آنلاین برای بلوکهای مختلف لیتیوم کار خواهند کرد و برای تزریق سرمایهگذاری به افراد فقیر هیجانزده است. منطقه ای که باغداری، صنایع دستی و گردشگری بیشترین معیشت را تشکیل می دهد.
بلوکهای لیتیومی که یک چیز کمیاب هستند و یک ماده معدنی جهانی بسیار مورد تقاضا برای باتریهای الکتریکی است که در آینده است، [sic] باید کاوش و به حراج الکترونیکی داده شود تا J&K در نقشه جهانی تا آنجا که در دسترس بودن ذخایر لیتیوم در جهان است، رقم بخورد. شارما اظهار داشت که نگران هستند.
بسیاری از کشورها، از جمله هند که از بدترین آلودگی هوا در جهان رنج می برد، به دنبال تبدیل بیشتر بازار خودروهای احتراق داخلی خود به یک بازار الکتریکی به خاطر انتشار گازهای گلخانه ای هستند.
لیتیوم کلید این پروژه است. شیلی و آرژانتین دو کشور از چهار کشوری هستند که در طول تاریخ دارای ذخایر قابل استخراج لیتیوم بوده اند و همراه با استرالیا، بیشتر لیتیوم جهان از این سه کشور تامین می شود.
بسیاری از منتقدان وسایل نقلیه الکتریکی به محتویات محدود لیتیوم در جهان به عنوان مانعی در آینده برای تولید انبوه خودروهای برقی اشاره می کنند، به خصوص اگر بازیافت گسترده باتری برای بازیابی لیتیوم موجود صورت نگیرد.
اگر ماینرهای هندی بتوانند به زودی عرضه را به صورت آنلاین عرضه کنند، فرصتی برای نوعی شتاب سریع در تولید باتری مورد نیاز برای تحقق اهداف برقی سازی بسیاری از کشورها ممکن است. حداقل به این دلیل که عرضه بیشتر به معنای قیمت های پایین تر است و به مصرف کنندگان بیشتری اجازه می دهد تا وسایل نقلیه الکتریکی را بخرند.