6 فوریه 2023 – توسط استلا کانفیلد، دانشگاه فلوریدا -اعتبار: دانشگاه فلوریدا
برای سال‌ها، پرینترهای سه بعدی به فناوری مفیدی برای ایجاد همه چیز از مدل‌های ترن هوایی گرفته تا خانه‌ها تبدیل شده‌اند. اما در مورد چاپ غذا چطور؟
آدام واتسون و زینت بوز، دو استاد UF/IFAS در بخش مهندسی کشاورزی و بیولوژیکی، در مورد قدرت چاپگرهای سه بعدی، به ویژه توانایی آنها در چاپ غذا تجدید نظر کرده اند.
یکی از این پرینترهای سه بعدی در آزمایشگاه خود آماده استفاده قرار دارد. با لمس نوک انگشت، دستگاه بوق می‌زند و مجموعه‌ای از طرح‌ها روی صفحه لمسی قرار می‌گیرد. هنگامی که یک طرح انتخاب شد، بازوی مکانیکی با شروع کار دقیق خود در لایه‌بندی دقیق، ابتدا با پایه شروع می‌کند، صدایی بلند ایجاد می‌کند. سپس، یک ماده غذایی چسبناک مانند پوره سیب زمینی از سیلندرهایی با اندازه های مختلف نازل بیرون می ریزد تا طراحی کامل شود.
با طرح‌های استوک تعبیه‌شده و امکان آپلود طرح‌های خود، سطح بی‌سابقه‌ای از کنترل برای افرادی که به دنبال ارتقای مهارت‌های آبکاری خود هستند امکان‌پذیر است.اما مزایای آن ممکن است فراتر از آزمایش خلاقانه در ارائه غذا باشد.به عنوان مثال، دستگاه ممکن است برای کسانی که از دیسفاژی یا مشکل در بلع رنج می برند نیز مفید باشد.افراد مبتلا به دیسفاژی اغلب به غذاهای نرم و مرطوب مانند ماست یا میوه ها و سبزیجات له شده متکی هستند. با این حال، این غذاهای بی شکل می توانند اشتها آور نباشند.
با چاپگر مواد غذایی سه بعدی، می توان شکل و جذابیت بصری را بازگرداند. به عنوان مثال، یک هویج پوره شده را می توان دوباره به شکل یک هویج معمولی درآورد.
علاوه بر این، چاپگرهای مواد غذایی سه بعدی ممکن است برای اهداف بشردوستانه مانند زمان جنگ یا قحطی استفاده شوند. غذاهای کم‌آب را می‌توان با افزودن آب به حالت اولیه خود بازگرداند و با پرینت سه‌بعدی به طرحی تبدیل شود که جذابیت میان‌وعده یا وعده غذایی را احیا کند.اما مزایای دیگری نیز وجود دارد.
چاپگرهای سه بعدی مواد غذایی همچنین به افراد این امکان را می دهند که آنچه را که در داخل غذاهایی که می خورند انتخاب و انتخاب کنند.
بوز گفت: “این می تواند راهی عالی برای والدین باشد تا اطمینان حاصل کنند که فرزندانشان مواد مغذی لازم را از میوه ها و سبزیجات دریافت می کنند. والدین می توانند به جای خرید محصولاتی با میوه ها و سبزیجات پنهان، محصولات خود را بخرند.
با چاپگر سه بعدی غذا، افراد کنترل بیشتری بر ضایعات مواد غذایی خود دارند.
غذاهای چسبناک باقیمانده را می توان در چاپگر مواد غذایی سه بعدی قرار داد تا شکل جدیدی داشته باشد که هم جذاب و هم پایدار است – مقدار غذایی که نخورده باقی می ماند را محدود می کند.
باقی مانده غذا را می توان در ظروف غذاخوری نیز چاپ کرد. مانند کاسه نان، یک ماده چسبناک مانند پوره سیب زمینی را می توان به شکل فنجان درآورد، پخته و برای سرو غذا استفاده کرد.
واتسون گفت: “اگر ظروف خوراکی داشته باشید ، نیاز به شستن ظروف را از بین می برد، که در نتیجه منجر به مصرف کمتر یا هدر رفتن آب می شود.”
در حالی که دستگاه منعکس کننده چندین پیشرفت فناوری در مواد غذایی است، هنوز پیشرفت هایی وجود دارد که باید انجام شود، یکی از آنها توانایی پختن غذا در حین یا پس از چاپ برای صرفه جویی در زمان در تهیه غذا است. یکی دیگر این است که چاپگرهای غذای سه بعدی را به سادگی به جایی برسانید که مانند سایر لوازم آشپزخانه خانگی – مقرون به صرفه، رایج و مفید باشند.
دانش‌آموزان کلاس Boz، عملیات واحد و طراحی فرآیند، به تصور آینده کمک می‌کنند. در این دوره‌ها، دانش‌آموزان نه تنها توانایی ماشین در تغییر شکل غذا، بلکه توانایی آن را برای بازسازی غذا نیز یاد می‌گیرند. از توسعه ابزارهای مدل‌سازی برای بهبود تغییر شکل و جریان ماده گرفته تا پیش‌بینی چاپ‌پذیری غذا، دانش‌آموزان محدودیت‌ها را تحت فشار قرار می‌دهند تا ببینند چه کاری می‌توان انجام داد و چه کاری را نمی‌توان انجام داد.
بوز گفت: “ما همیشه آزمایش هایی را با ترکیبات مختلف آب یا صمغ زانتان انجام می دهیم، یک عامل غلیظ کننده برای اطمینان از ویسکوزیته غذا.” “دانشجویان واقعاً متخصص شده اند.”
