5 ژانویه 2023 – زنی که از دوربین دوچشمی برای نگاه کردن به ستاره ها استفاده می کند، تصویر جورج پیترز/گتی ایماژ
فضا، 2050: مستعمرات معدنی در ماه و استراحتگاه های توریستی شناور در مدار زمین وجود دارد. مردم در فضا ورزش می کنند، در فضا نیرو تولید می کنند، حتی دانه های قهوه گران قیمت و مد روز را در فضا پرورش می دهند.
این تصویری کاملا علمی تخیلی نیست. پژوهشگران RAND Europe به بررسی این موضوع پرداختند که چگونه روندها در بیش از یک دوجین بخش اقتصادی می‌تواند از هم اکنون تا سال 2050 در فضا اتفاق بیفتد. آنها دریافتند که برای تبدیل فضا و سفرهای فضایی به بخش بزرگ‌تری از زندگی روزمره، نیازی به پیشرفت‌های بزرگ فناوری نیست. درعوض، مستلزم پیشرفت مداوم است – و به طور خاص یک پیشرفت می تواند نقطه اوج را ایجاد کند.
هزینه پرتاب افراد و محموله ها به فضا در سال های اخیر کاهش یافته است. هنوز هزاران دلار به ازای هر کیلوگرم برای رسیدن به مدار هزینه دارد – اما ممکن است تا سال 2040 به ده ها دلار کاهش یابد.
محققان مجبور نبودند هیچ پیش‌بینی عجیبی در مورد آنچه در آینده اتفاق می‌افتد انجام دهند. آنها در عوض بر پیش‌بینی‌های رسمی از منابع دولتی، نظامی، صنعتی و دانشگاهی در مورد اینکه فضا در دهه‌های آینده چگونه خواهد بود، تکیه کردند.
این می تواند با مسابقه ای برای استخراج عناصر گرانبها از سیارک ها یا ماه شروع شود. این اتفاق می‌تواند در دهه آینده رخ دهد و کارشناسان پیش‌بینی کرده‌اند که «هوش طلای قرن بیست و یکم» باشد.
عملیات معدنکاری طولانی مدت نیاز به خدمات حمل و نقل، تامین و تعمیر منظم دارد. آنها نیز به نوبه خود می‌توانند از توسعه کارخانه‌ها در فضای بیرونی حمایت کنند – جایی که آلودگی هوا نگران‌کننده نیست. شرکت های معدنی و تولیدی در مقیاس بزرگ به منابع جدید نیرو نیاز دارند. این می‌تواند به تلاش‌های ایالات متحده و چندین کشور دیگر برای توسعه مزارع خورشیدی مبتنی بر فضا برای تولید انرژی پاک و ارسال آن با فرستنده‌های مایکروویو یا لیزر انرژی بیشتری بخشد.
همه اینها مستلزم آن است که افراد بیشتری زمان بیشتری را در فضا بگذرانند. تبدیل فضا به مقصد گردشگری برای هتل ها جهشی بزرگ نخواهد بود. اگر آنها برپا شوند، اشکال جدیدی از حمل‌ونقل می‌تواند دنبال شود – قطارهای فضایی مغناطیسی، برای مثال، از استراحتگاهی به استراحتگاه دیگر یا کارخانه‌ای به کارخانه دیگر.
در آن زمان، فضا ممکن است مکانی باارزش برای فیلمبرداری، عرصه ای برای ورزش های شدید باشد. کشاورزی مبتنی بر فضا در ابتدا برای حمایت از مستعمرات یا کارخانه‌های معدنکاری ماه ضروری است. اما به سرعت محصولات جدیدی را برای فروش روی زمین عرضه می کند، مانند قهوه پرورش یافته در فضا.
البته هزینه تنها چیزی نیست که مردم را از گذراندن تعطیلات بهاری خود در مدار باز می دارد. هر بار باید به پرواز فضایی ایمن و قابل اعتماد نگریسته شود. جامعه بین‌الملل همچنین باید برخی از مسائل حقوقی و مقرراتی دشوار را حل کند. به عنوان مثال، چه کسی حق استفاده از منابع قمری را دارد؟ وقتی جرمی در مدار مرتکب می شود چه کسی صلاحیت قضایی دارد؟
هدف مطالعه RAND Europe ارائه یک نمای کلی از آنچه ممکن است در سه دهه آینده در فضا اتفاق بیفتد – نه آنچه که باید اتفاق بیفتد یا چه خواهد شد. آژانس فضایی بریتانیا حامی این مطالعه برای شناسایی فرصت‌های پرخطر و با پاداش بالا در حین توسعه استراتژی فضایی ملی بریتانیا بود.
محققان اذعان کردند که پیش‌بینی آینده فضا سابقه طولانی دارد. آنها نوشتند: «مسلماً، بسیاری از دیدگاه‌های امروزی در مورد اینکه چگونه فضا ممکن است تا سال 2050 باشد، تفاوت چندانی با ایده‌هایی که فیزیکدانان، ستاره‌شناسان و نویسندگان داستان‌های علمی تخیلی در اواخر نوزدهم یا اوایل و اواسط قرن بیستم ارائه کردند، نداشته باشد.
